نقد و بررسی ASCENDANCE – First Horizon

یک Platformer FPS 3D صلح آمیز و مضمونی که توسط بازی ONEVISION ایجاد شده است، ASCENDANCE – First Horizon پیچیدگی بازی های مدرن را به نفع تجربه ای آرام تر می کند که فضای کافی برای اجازه پخش با دقت و زمان بندی را فراهم می کند. پس با نقد و بررسی بازی ASCENDANCE – First Horizon از تیم نقد و بررسی بازی های رایانه ای irgreview با ما همراه باشید.

گرچه من اهداف زیباشناختی و فلسفی خود را درک می کنم، متأسفانه مشکلات فنی به من مانعی نرسیده است که بتوانم سه سطح موجود در بازی را تکمیل کنم. فقط با حذف یک ذخیره، حذف بازی، سپس بازی از ابتدا دوباره – همه پس از نزدیک به پایان سطح دوم – من قادر به پایان دادن به بازی بود. علی رغم تجربه گذشته در سطح متمایز، این تلاش برای پایان دادن به بازی، یک چاشنی غیرقابل جابجایی در دهان من را ترک کرده است. با ناراحتی.

در حالی که برخی ممکن است فکر کنند ASCENDANCE کمی ساده است، بازی یک بازی چند نفره تهاجمی اما هیجان انگیز Titanfall، یا ایجاد سقوط یک فرمانده ارشد با استفاده از زنجیره ای از سران جنگ و سران خود را در برابر او در سایه جنگ، امیدوارم نشان می دهد که همیشه وجود دارد فضا برای خرابی در دنیای بازی. حداقل برای من به هر حال.

به همین دلیل استقبال از دنیای ساده و زیباییشناختی خود را کرد. شکل چند ضلعی آن و موسیقی آرام به آرامی من را به دنیای پریدن برای رسیدن به مقصد بعدی هدایت کرد. با یک یا دو هدف بر روی صفحه نمایش در یک زمان، شما به آسمان نگاه کنید تا ببینید که در آن شما باید آینده را به منظور نشان دادن مقصد بعدی، به عنوان اشیاء به آرامی قبل از چشم خود را تحقق یابد.

با تنها چهار دکمه در اختیار شما – پریدن، در حال اجرا، به دنبال و حرکت – بازی را تشویق می کند که شما را به عنوان backseat را حل کند، شاید گام های عملی بسیار ساده برای باز کردن ویسا بعدی برای صعود. با این حال، دکمه Sprint به زودی بسیار خوشایند بود زیرا من قادر به پیدا کردن وجود آن نبودم تا اینکه در مرحله دوم از سه سطح فقط در میان بود. در این رابطه یک آموزش عالی کمک می کند، اگر چه با نومیدی بودن به سرعت متوجه شدم چگونه از آن استفاده کنم. ایده من در سطح دوم برای راه طولانی تر از من باید در حالی که من سعی کردم به شکاف بسیار بزرگ متقابل گیر کرده است.

سطوح ASCENDANCE به صورت هوشمندانه طراحی شده اند تا هر کجا که ایستاده اید، که در زیر اکثر ساختارهای درهم آمیخته یا در بالای بالاترین برج قرار داشته باشید، همیشه راه هایی برای رسیدن به هدف بعدی وجود دارد. این که آیا این مسیر ها واضح و بصری است، این بازی به شما آزادی می دهد تا مسیرهای مختلف را امتحان کنید و سطح را به محتوای قلب خود کشف کنید، حتی زمانی که شروع به گسترش به چندین راه کنید. گفته می شود این حلقه گیم پلی به دلیل گزینه های گیم پلی محدود می تواند تکراری باشد. حتی برای طرفداران این سبک.

تکمیل کنندگان برای پلتفرم های پنهان و مناطق جاسازی شده حتی بیشتر شاد خواهند شد زیرا مکعب های جمع آوری شده در هر یک از سه سطح وجود دارد، همه برای گرفتن در داخل این مکان های پنهان در دشت دیدنی وجود دارد. من اغلب خودم را با جمع آوری این مکعب وسواس بیشتر از آنچه که من با پریدن به هدف بعدی انجام دادم، یافتم.

با این حال، به نظر می رسد که شما از طریق شکاف هایی که ممکن است به نظر نادرست تبدیل شود، پرش کنید. خوشبختانه سیستم تخم ریزی سریع و در عین حال گاهی اوقات بی تدبیری است، زیرا شما در آخرین هدف شما رسیده اید، چه این درست در کنار جایی که شما درگذشت یا در طرف دیگر سطح. از سوی دیگر، پد های پرش به شما کمک می کند تا مراحل سریع تر و با هیجان بیشتر از پرش استاندارد خود حرکت کنید. این به خصوص از آنجایی که پریدن در لحظه مناسب می تواند ارتفاع جهش شما را به طور قابل توجهی افزایش دهد، به شما این امکان را می دهد که به طور کامل از مناطق دور شوید.

به علاوه مکعب ها و اهداف، ایستگاه های بازرسی فلسفی مبهم و متاسفانه کمی متقاعد کننده ای هستند که در آنها کلمات مبهم حکمت وجود دارد که ممکن است فنجان چای شما باشد اما مطمئنا من نیستم. من هنوز از اهداف این بازرسی ها قدردانی می کنم؛ اگر آنها شامل نوشته های رمز و راز بیشتری از یک روایت با شخصیت هایی هستند که از یک افسانه یا درس سخن می گویند، این امر بسیار ساده تر خواهد بود حتی اگر فقط متن باشد. با این وجود پاداش بیشتری برای اکتشافات شما.

هیچ داستانی وجود ندارد و به جای آن از منوی اصلی، شما مستقیما در اولین دنیای بازی قرار می گیرید. در مجموع سه جهان وجود دارد. Lapis، Ruinas، و Asticus. اگر چه، برای باز کردن دنیای دومی، شما باید از طریق دنیاهای پیشین کار کنید. هر دنیای ورزشی تم و طراحی خود را دارد، با برخی از جزئیات مناسب و معقول برای خیساندن تا زمانی که شما از طریق حرکت می کند. با این حال، مشکل این است که کاهش دائمی فرکانس، همراه با روشنایی ضعیف، باعث می شود تا به شدت قدردانی از شکوه و جلال، که هر جهان به شدت تلاش می کند برای رله، بسیار دشوار است.

موسیقی متن یکی دیگر از ضربه ها و دلمشغول ها است، و آهنگ های عمومی را که تقریبا بلافاصله از دست می دهند، به دست می دهند. پس از آن اولین نتیجه گیری خوب نیست. با این وجود، محدوده بازی در هر جهان باقی می ماند. این بازی در دیدگاه اول شخص صورت می گیرد و شما هر جهان را به یک پلت فرم مجزا آغاز می کنید، با یک گره که بلافاصله می توانید با آن ارتباط برقرار کنید. هنگامی که لمس می گویند گره، سیستم عامل های دیگر در اطراف شما تخم ریزی خواهد شد، با گره های دیگر که در بالای آن قرار می گیرند. اینطور است که هر دنیایی در حال پیشرفت است.

شما یک گره را لمس، و قطعات سطح بیشتر تخم ریزی در نزدیکی گره دیگر، و سپس راه خود را به آن گره را به عنوان شما شستشو و تکرار این روند تا پایان سطح است. هر دنیایی تقریبا پانزده دقیقه طول می کشد تا از طریق آن اجرا شود، و هیچ راهی واقعی نیست که شما می توانید از دست دادن یا شکست دادن به مقدار بی نهایت از زندگی در اختیار شما. اگر شما از یک پلت فرم سقوط کنید، در آخرین گره ای که فعال کرده اید، بلافاصله دوباره به آنجا می روید. یک لایه از بازی پازل در حال حاضر از طریق چگونه شما در مورد رسیدن به هر گره تازه ایجاد شده وجود دارد.

که می شود گفت، پاسخ به چگونه شما در رسیدن به گره های جدید هستند معمولا ساده است، و معمولا با استفاده از عقل سلیم و تراورس در سراسر سیستم عامل تازه باعث که منجر به گره شما پس از هستی است. دست زدن به بازی شگفت آور شناور است، و گاهی اوقات بی پاسخ می گذارد. چند بار من متوجه شدم که من یک پلت فرم را از دست می دهم یا از لبه یک پلت فرم می ترسم، به سادگی به دلیل بازخورد بیش از حد عوارض. پرتاب در قبلا اشاره به سرعت سنج سنبله، و شما به طور جدی درک کنید که چگونه این بازی می تواند خسته کننده باشد.

حتی جهت چرخش می تواند به دلیل چرت زدن و کندی آن احساس کند. با توجه به اینکه این بازی بیشتر بازی های خود را بر روی platforming تمرکز می دهد، این کاملا غیرقابل توجیه است. فقدان سیالیت واقعا تبدیل به چیزی می شود که یک سفر روحانی قابل تحقق بوده است به چیزی که باعث تحریک بیشتر از ارزش آن شده است. کنترل ها نسبتا آسان است که با آن سازگار باشند. شما با thumbsticks حرکت می کنید، با استفاده از دکمه A پرش کنید و با استفاده از پایین نگه داشتن LB یک ویژگی اجرا را اجرا کنید. این همان است. اینها ابزارهای اندکی هستند که شما به طور کلی از آن استفاده می کنید.

هر دنیای ورزشی چارچوب platforming مشابهی دارد؛ سیستم عامل های شناور، سیستم عامل های باریک، پد های پرش و غیره. شما به عنوان گره های فعال برای ایجاد زمینه های جدید، اجرا، پرش، و گزاف گویی از مکان به مکان. در نهایت، شما به ساختن جهان پایان خواهید داد و بعد از آن یک پورتال عظیم که شما را به دنیای بعدی هدایت می کند، مکی خواهید شد. هنگامی که تمام این سه جهان را تکمیل کرده اید، به یک منطقه ویژه برای دریافت یک پیام روحانی منحصر به فرد انتخابی هدایت می شوید که هرگز واقعا احساس نمی کند که ارزش سفر را داشته باشد.

و اکنون ما به نتیجه گیری غم انگیز این بررسی می رسیم، که یادآوری می شود که به علت مشکلات فنی، من بسیار نزدیک بود که نمی توانم ASCENDANCE را به پایان برسانم. این بازی در جایی که در انتهای سطح دوم قرار داشت، مانع از پیشرفت من شد، زیرا سیستم های معینی از موقعیت خارج نشدند. این تنها پس از صرفه جویی در من ذخیره شد، بازی را نصب کردم، بازی را مجددا نصب کردم و از همان ابتدا بازی کردم که من تا به حال قادر به پایان دادن به این بازی هستم. یک مسئله فنی با اهمیتی چون این نباید همراه با بازی در راه اندازی عرضه شود. همیشه بیشتر از آنجایی که من توانستم دستاوردهای قانونی من به دست آورده نتوانم.

سفر کوتاه و به ظاهر مسالمت آمیز، اغلب با دست زدن به ضعف های خود، دست و پنجه نرم می کند، و برای یک بازی که تمرکز خود را بر روی platforming به تنهایی تمرکز می کند، این کار به هیچ وجه خوب نیست. علاوه بر این، نوسانات فرکانس زیادی وجود دارد که در کنار روشنایی نامناسب متضرر می شوند، و این باعث می شود تا قدردانی از شکوه و جلال، که هر جهان به شدت تلاش می کند تا رله کند. همه چیز فقط به عنوان یک تقلید ارزان و کم عمق Refunkced می آید.