نقد و بررسی Ritual: Crown of Horns نسخه Xbox One

Ritual: Crown of Horns بازی ای است که از طریق استایل و گیم پلی خود را نشان می دهد. این بازی ، ماجراجویی ای چالش بر انگیز با استفاده از شوتر top-down و مراحل طولانی با هدف حفاظت از جادوگری که به عنوان یاغی نامیرا مستقیم از غصه ها امده است ، می باشد. این بازی بدون نقص نمی باشد و همچنین تغییری در سبک بازی ها ایجاد نمی کند ، اما مطمئناً راه خوبی برای گذراندن اوقات می باشد. در این پست به نقد و بررسی بازی Ritual: Crown of Horns در سایت IRG Review می پردازیم.

شما در نقش Daniel Goodchild ، یاغی ای که در راه کشتن جادوگر و دریافت جایزه اش است ، بازی می کنید. اما همه چیز وقتی توسط فرقه ی تشنه به خون کشته شده و به زندگی باز می گردید عوض می شود. این جادوگر توضیح می دهد که انتقام Goodchild بهتر است با کمک او انجام شود زیرا که شما می توانید با همکاری او به هدف های خود برسید. و به این ترتیب شما همراه با جادوگر از میان سرزمین های جهنمی که آمریکا نام دارد سفر کرده تا دوستان جادوگر را پیدا کرده و از افراد مسئول قتل خود انتقام بگیرید.

دوستان جادوگر کاراکتر های لوده ای هستند که در میان آن ها مردی است که باور دارد خدای اسلحه ها است ، کسی که شما اگر بخواهید آرایش سلاح های خود را تغییر دهید باید قبل از هر مرحله با او صحبت کنید. با اینکه مدل های کاراکتر ها چندان آش دهن سوزی نیست اما صحبت کردن با آن ها قبل از هر مرحله نشان دهنده این است که هر کاراکتر شخصیت جداگانه ای دارند. علاوه بر این ، زمانی که همراهان شما کم باشند ، شخصیت خود بازی به قدری قوی است که خود به عنوان کاراکتر عمل می کند ، به نحوی که شما هیچ وقت احساس تنهایی در میان خیل عظیمی از دشمنان نخواهید کرد.

طرح و داستان هر چند چنگی به دل نمی زند. مثل تمامی بازی های سبک Grindhouse ، داستان نقش اصلی را نسبت به گیم پلی اکشن بازی نمی کند ، پس من با انتظار اینکه داستان غنی همچون سایر شوتر های cowboy خواهد داشت ، پیش نرفتم. با این حال به این معنا نیست که من از داستان خوشم نمی آید ، اما چندان هم راجب این موضوع ناراحت نبودم.

با این حال ، گیم پلی موتور اصلی این بازی بوده و بسیار قوی می باشد. تقریباً در هر مرحله شما در میدانی قرار دارید که از جادوگر در برابر حملات بی امان دشمنان محافظت می کنید. شما با انتخابی از 3 اسلحه و طلسم های مختلف دشمنان را یکی پس از دیگری با تیرکمان نابود کرده – حتی آنهایی که چنگال های بزرگ دارند و به سرعت و بی رحمانه به شما حمله می کنند. اگر شما بتوانید از او تا به پایان رسیدن تایمر محافظت کنید ، او تمام میدان را از دشنمان پاک کرده و مرحله تمام می شود. کاری ساده اما دشوار.

بازی شما را به سمت بازی کردن سوق می دهد که این شامل یاد گرفتن مسیر حرکت دشمنان و تکمیل کردن چالش ها برای بدست آوردن ارزی که برای ارتقاء تجهیزات لازم است ، می شود. این بازی خط ظریفی میان بازی سخت اما نه آنقدر که نتوانید تمام کنید است و باعث می شود احساس باهوش بودن و خشنود بودن در صورت اتمام یک مرحله به شما دست بدهد و نه اینکه کنترلر را بشکنید.

در این مورد ، این بازی مقدار مناسبی از محتوا را در اختیار شما می گذارد اگر چالش های هر مرحله را نیز در نظر بگیرید. آن مرحله هایی که تمام کردید را می توانید مجدداً با چالش های آن بازی کنید. جوایز شامل اسحله های جدید و ارز بازی که می توان برای خرید لباس و buff های ویژه به کار برد ، می شود. دفعه بعد که یک مرحله را بازی می کنید ، ممکن است لباس جدید یا اسلحه ای بهتر داشته باشید ، شاتگانی به محدوده بیشتر و یا طلسمی که تله ای کشنده به جا می گذارد.

با این که ترکیب هویت قوی و گیم پلی روان و سریع دلایل خوبی برای خرید می باشند و آنچه که بازی ارائه می دهد نیز عالی است ، اما نمی توانم این را بیان نکنم که بازی Ritual: Crown of Horns چیزی واقعاً تماشایی کم داشت. تنوع این بازی مانند تنوع بازی هایی چون The Incredible Adventures of Van Helsing نیست یا شخصیت و هیجان خالص بازی ای چون Hotline Miami games را ندارد. با کمی مقایسه بیشتر ، گرافیک این بازی توانایی رقابت با داستان سایر بازی های عالی را ندارد. تنها چیزی که این بازی دارد مدل های کاراکتر ها بوده و اگر این را از بازی بگیریم ، یعنی طراحی هنری بازی وجود نداشته باشد ، این بازی کاملاً بی ریخت خواهد بود.  با این حال این بازی ارزش وقت شما را دارد و گیم پلی ای درگیر کننده داشته و بدون اینکه متوجه بشوید دقایق به ساعت ها تبدیل خواهند شد.