نقد و بررسی the unholy society

در این مطلب به بررسی بازی The Unholy Society در سایت خوب IRG Review می پردازیم. در این دنیا یک چیز واحد وجود ندارد که بالاتر از ندای لامپ ، طنز یا تقلید باشد. اگرچه تعداد زیادی گنجینه های مروارید هم اندازه و عجیب و غریب در سر تا سر جهان وجود دارد که ما را به خاطر دعوت مسیحیت به داخل سالن ها و یا بخش های شراری که مایه ی شرم است. اما وقتی موضوع به درستی مورد پرسش و پاسخ قرار می گیرد ، اتاق بسیار خوبی برای طنز متحیر کننده و فوق العاده وجود دارد. به نظر من این نقص ذاتی با برخی از طنز های کفر آمیز یا حداقل بی ربط است که تمایل دارد بدون داشتن موهبت واقعی و طبیعی بسیار لبه دار باشد.

وقتی به نوجوانی فکر می کنم که می خواهد یک فرد خارج از خانه و تکان دهنده باشد ، می نوشتم قرار است بسیار سر سخت شوم شما فکر می کنید که من تغییر کرده ام. اما وقتی در دست افرادی مثل مونی پایتون ، کوین اسمیت و تری پراتشت قرار بگیریم. قطعا این تجربه بسیار خنده دار و کاملا مضحک می باشد با بازی های کمپانی کت استروفه من معتقد شده ام که هدف جایی بین شوخی های بد و زشت به همراه شیرینی شوخی و ادای احترام دوست داشتنی به عناوین ماجراجویی های دهه ۸۰ و ۹۰ برد بیشتر به این دلیل که این همان چیزی است که آن ها به عمد در وب سایت خود می گویند، اما واقعا به شما یک دزدگیری رضایت بخش نمی دهد.

بوناونترا ظاهرا کشیش و اگزستریست است اما او یکی از کشیش هایی مرد بدی است که شما به طور مکرر راجع به این کشیش ها می شنوید و می دانید آن ها چگونه هستند به طور دائمی می نوشد ، می خوابد، کلمات نفرین را بدون اینکه فکر کند بر زبان می آورد به هر حال او کشیشی است که نباید کشیش باشد ، بون فقط به تجارت خودش فکر می کند ، وقتی او را به خانه دعوت کرد تا در عروسی خواهرش سوگند یاد کند با لباس روحانی اش در عروسی حاضر می شود او نمی داند خواهرش درگیر شده است یا به نظر می رسد که باردار شده است اما برای ادای مراسم عروسی یک مراسم خودمانی با خواهر و برادران فرهیخته خودش گرفته است.

حالا بون در توطئه های تیره ، فرقه های شوم ، و حیوانات وحشی در حال گفتگو ، در مقابله با حضرت مسیح و پایان های فوری و غیر منتظره چشم های او را بر می دارد. بازیکن های این بازی که شما باشید باید بدانید حجم زیادی از جزئیات داشته باشند که واقعا از بین نروند و نه برخی از نکته های کاملا توضیح داده شده  و بسیاری از موارد در انتهای این سواری نسبتا کوتاه شاید حدود یک ساعت زمان ببرد.

یکی دیگر از مشکلات اساسی این بازی سیستم جنگی این بازی می باشد. شما مجاز هستید قبل از ورود به یک اعدام با افراد خاص حداقل سه حمله را انتخاب کنید ، و کلیه معامله ها با استفاده از یک ذره بین برای یافتن نماد های مناسب برای اجرای حمله قبل از اتمام زمان سنج است. بنابراین یک حمله سبک یک صلیب و یک نماد انرژی است. یک رسانه انرژی متقاطع انرژی به این ترتیب و موارد دیگر است.

اما ظاهر نماد ها کاملا تصادفی است هم در نمادها و هم در مکان. علاوه بر این ها چهارمین حمله ای که شما می آموزید نوعی طلسم شفا بخش است. نمادی از پنتاگرام را ایجاد می کند که به هیچ وجه در سه حمله قبلی ظاهر نمی شود. بنابراین چندین بار وجود داشت که پنتاگرام برای حملات سبک ، متوسط یا قوی شکاف ارزشمندی خورد و باعث شد یک دور کامل بدون هیچ اتفاقی بیفتد. این امر بیشتر خواهد بود اگر جنگ و در گیری افزایش پیدا کند. اگر از این حملات استفاده می کنید اجازه دهید آن ها تخم ریزی کنند ولی وقتی بی ربط به دور نیستند آن ها را نشان ندهید.

به طور کلی من فقط از این بازی به طرز نامحسوسی نا امید شده ام. این پتانسیل را دارا بود که با عناصر خاص موجود در آن بشود از آن لذت برد همان عنصر ظاهر طراحی شده هنر دوست داشتنی است و جوک های جالب هم خیلی خوب هستند. اما آن قدر وجود دارد که به هم ریخته و مسطح است که واقعا ارزش وقت شما را ندارد. ده دلاری برای فصل اول این بازی واقعا رقم وحشتناکی می باشد. حال علاوه بر این شما نمی دانید که این بازی از پایه ناقص است تا رسیدن به پایان این بازی.

من فکر می کنند شرکت سازنده این بازی باید آخر این بازی را پیشگویی کند تا همه بتوانند انتظارات خود را بر این اساس پایه ریزی کنند. اگر به این ایده علاقه دارید، بدانید که مبارزه تصادفی و عجیب است اما طنز پراکنده است اما در عین حال بسیار مناسب و معقول و صفحه نمایش های اول بازی همان گونه که دوست دارم بسیار با کیفیت و طولانی است و این است که این بازی را کمی دوست داشتنی کرده است و من مطمئن هستم که این بازی هنوز در دست توسعه می باشد.