نقد و بررسی بازی An Evil Existence

این بازی در سال ۲۰۲۰ میلادی منتشر شده و دارای محدودیت سنی است،این بازی تنها برای افراد بالا تر از ۱۸ سال است زیرا حاوی صحنه ها و تصاویر ترسناک است که در سنین پایین تر ممکن است باعث ایجاد ترس های غیر واقعی شود که این خود مشکلات دیگری را به همراه دارد مثل ترس از تنهایی،اختلال در خواب،کابوس های تکراری و….

بازی تا هم اکنون تنها برای کامپیوتر های شخصی عرضه شده است.سازندگان انگلیسی زبان بازی،تلاش خود را در خلق یک اثر در ژانر سروایول هارر گذاشته اند و نسبتا موفق بوده اند به شکلی که بازی میتواند تا حدی حس ترس را در مخاطب تحریک کند.دو بازی بزرگ در این ژانر اوت لست و پی تی هستند که از ترسناک ترین و موفق ترین بازی های این ژانر به شمار میروند. البته در این دو بازی تنها یک ابزار برای مخاطب وجود دارد در اوت است تنها یک دوربین در اختیار گیمر است که دو حالت دارد که توانایی دید در شب را نیز به گیمر میدهد.اما در بازی پی تی یک چراغ قوه تنها ابزار شماست.در بازی های سروایول هارر گیمر برای نجات جان خود نمی جنگد مگر تنها در مراحلی محدود و تنها راه نجات فرار است.

داستان بازی از این قرار است که در یک شهر کوچک خانواده ای به نام هارتلی مالک بخش بزرگی از شهر هستند اما آنها با جنایت و قتل این همه دارایی را کسب کرده اند و همه ی این دارایی ها به خون آغشته است.مدت زمان زیادی از این ماجرا گذشته است و شهر کوچک به طور کامل متروکه شده است.دو دوست صمیمی به نام های لیزا و جیمز با شنیدن یک سری شایعه تصمیم میگیرند به این شهر سفر کنند اما غافل از اینکه پا در مخمصه ای ترسناک میگذارند.لیزا و جیمز در فضای مجازی با استفاده از جا های متروکه و ترسناک و ساختن فیلم های تقلبی برای خود درآمدزایی می کنند. این بار شایعه ای به آنها میرسد که این املاک با ارواح صاحبان غاصبشان که همان اعضای خانواده هارتلی هستند تسخیر شده است.آن دو به این املاک میروند و متوجه میشوند که این شایعه ها واقعیت دارند اما دیگر دیر شده است و راه نجاتی نیست و تنها راه نجات فرار به داخل شهر است.

گیم پلی بازی تقریبا هیجان انگیز است چون سازنده ها با استفاده از عنصر تاریکی که عضو جدانشدنی این ژانر است ترس را به صورت شوک کننده به مخاطب دیکته میکنند.گیمر توانایی باز کردن در اتاق ها،کمدها و گنجه ها است،در این بین وسایلی مثل چکش،چاقو،اسلحه گرم در دسترس است.در ژانر سروایول هارر استفاده از اسلحه ها از لذت باری می‌کاهد چون در اینگونه بازی ها باید فرار را بر قرار ترجیح داد ولی همچنان گیم پلی جذاب است.در بازی معما هایی وجود دارد که با حل کردن آنها به کلید دری که پشت آن گیر افتاده اید دست میابید. در بسیاری از بخش های گیم پلی ما شاهد این هستیم که از بازی resident evil 7 تقلید بسیار کورکورانه و بدی شده، مخصوصا در بخش هایی که بازیکن یک سلاح به دست میگیرد که این تقلید چندان خوب از آب در نیامده.

گرافیک بازی در محیط به شکل زیبایی به چشم میخورد اما چهره ارواح سرگردان  بیشتر شبیه به زامبی است تا روح.شکستن موانع با ابزارهای داخل بازی مثل پنجره ها یا نرده ها بسیار طبیعی کار شده است به شکلی وقتی شما در جهات مختلف به یک مانع ضربه میزنید،نحوه شکستن آن متفاوت خواهد بود.اما چهره پردازی ارواح تمامی نکات مثبت ماجرا را از بین میبرد چون کمتر کسی به این ساز و کار ها توجه میکند.اصولا بازی های ویدئویی با جلوه های بصری به موفقیت می رسند وقتی این بخش ماجرا بد ادا شود دیگر المان های مثبت بازی نیز فدا میشوند.

موسیقی در بازی های ترسناک یکی از اصلی ترین عاملان القای ترس است،در این بازی در اکثر مراحل بازی موسیقی وجود ندارد و تنها مخاطب را به سمت صداهای ترسناک اطرافش شخصیت جذب میکند.اما موسیقی تنها زمانی به گوش میرسد که هیجان بازی بالاست و در این شرایط صدای موسیقی حتی احساس هم نمی شود.

در نتیجه، بازی An Evil Existence یک بازی با گرافیک ضعیف و غیر قابل قبول، گیم پلی کلیشه ای در ژانر وحشت و بقا، داستان نسبتا خوب و موسیقی بشدت ضعیف هست، این بازی در صورتی توصیه میشود که شما واقعا عاشق سبک وحشت و بقا باشید و بخواهید تجربه ای نسبتا جالب و جذاب را داشته باشید.