نقد و بررسی One Person Story

One Person Story یک عنوان اکشن گیج کننده 2D است که از این بازی به عنوان استعاره ای برای زندگی و سختی هایی که با آن روبرو هستیم استفاده می کند. در طول 100 مرحله بازی، بازیکنان با استفاده از دستکاری های محیطی ظریف از تبدیل موانع روشن یا خاموش تا متوقف کردن تیغ ​​چرخشی در مسیرهای خود ، به حرکت پیوسته توپ از یک انتهای راهرو به سمت دیگر کمک می کنند. گیم پلی بازی به نظر می رسد به اندازه کافی ساده است ، اما همانطور که انتظار دارید چالش های آن به سرعت افزایش یابد.

گیم پلی بازی One Person Story در عین حال که ساده است فریبنده نیز است به طوری که با روایتی به سبک خود کمک می کند که با صدای آرامش بخش ملودیک روایت شود ، سخنان آنها آینه ای از مشکلات پیش آمده توسط بازیکن در هر مرحله را نشان می دهد. به عنوان مثال ، هنگامی که راوی تشویق می شود برای حمایت از کاراکتر بازی به دنبال دوستان باشد ، ممکن است راه حلی در بازی استفاده از مسیر توپ دوم به نفع ما باشد. در حالی که بعداً ، پس از این که برخی دوستان را پشت سر بگذاریم گاهی تنها راه موفقیت ، ترک همان توپ در آینده ممکن است برای پیشرفت بیشتر ضروری باشد.

به طور کلی در بازی هایی با عنصر قوی موسیقی متن مهم است و این منطقه ای است که One person Story درست با آن همراه است. طراحی موسیقی متن بازی با پیانو همراهی می شود که جذاب و لذتبخش است. به همین ترتیب ، طراحی مراحل مینیمالیستی و پالت رنگ محدود تضمین می کند که تمرکز بازیکن روی وظیفه مورد نظر باقی بماند و آنها را وادار کند تا سخنان راوی و محاکمه هایی که با آنها انجام می شود را در نظر بگیرند.

در بازی One Person Story دشوار بودن ، هیچ یک از مراحل به خصوص چالش برانگیز نیست و بازی در دو ساعت به راحتی قابل انجام است. در واقع ، امکان به پایان رساندن یک داستان یک نفر در یک جلسه تنها ممکن است هدف توسعه دهندگان بازی باشد زیرا این امر مانع از بین رفتن هرگونه احساسی در جلسات بازی می شود. اما سرعتی که در طی آن می توان برخی مراحل را طی کرد ممکن است به ضرر پیام باشد زیرا بازیکنان به سمت پایان مسابقه می روند. در نزدیکی نتیجه بازی و همچنین در جستجوی مکانیک های متعدد در یک راهرو تنها ، بازیکنان نیز باید با یک تغییر ناگهانی تونال مقابله کنند.

در مورد قابلیت پخش مجدد بازی One Person Story اگرچه یک منوی انتخاب فصل نشان می دهد که توسعه دهنده معتقد است بازیکنان ممکن است بخواهند بخش های خاصی از بازی را دوباره تجربه کنند. شاید اگر روایت و بینش داستان بازی بیشتر بود ممکن است بازیکنان روشنگری وسوسه شوند تا در زمان های سخت مجبور به پخش مجدد بخش ها شوند.

بازی One Person Story با وجود برخی از مسکلات اشاره شده تجربه ای لذت بخش و دلپذیر بود. بر خلاف بازی های مشابه با روایت های قدرتمند سلامت روانی ، کوتاه بودن عنوان ، نداشتن شخصیت جذاب و توصیه های آشنا برای ارائه به این معنی است که بعید نیست بسیاری از بازیکنان بخواهند فصل های بازی را بارها تکرار کنند.

One Person Story یک بازی کوتاه اما عاطفی است که با راهنمایی هایی درباره مشکلات زندگی ، با معماهای 2 بعدی گیم پلی جذاب و سرگرم کننده ای را ارائه می کند. اگرچه این عنوان سعی دارد تا اثری از خود برجای بگذارد ، اما متأسفانه روایت با وجود مباحث مطرح شده ، آن خاطره انگیز نبود. این بازی جذاب را به دوستداران و طرفداران بازی های سبک اکشن پیشنهاد می کنیم.