نقد و بررسی Mail Mole

امروزه همه شرکت های بازی سازی قدیمی به فکر نوسازی بازی های نوستالژی خودشان هستند. به طور مثال بازی ماریو در همین سال 2021 در محیط سه بعدی سرو صدای زیادی کرد که توسعه دادن این بازی ها در تکنولوژی روز را برای شرکت های توسعه بازی به صرفه کرده است. در همین راستا بازی قدیمی Mail Mole نیز که قبلا با نام مانتی مو منتشر ده بود به دنیای بازی های سه بعدی راه یافته است که با نقد و بررسی این بازی در سایت IRG Review به معرفی آن خواهیم پرداخت. با ما همراه باشید.

اگر با شخصیت اصلی این بازی آشنایی ندارید باید بگوییم که میل که نام شخصیت این بازی است در اصل یک موش نامه رسان زیر خاکی است. این موش از سوراخ به سوراخ دیگری در حال جهش است و غذای اصلی که دوست دارد هویج هایی است که در زمین قرار دارند.

در بازی ابتدایی و در ساخت آن شما این موش را به صورتی بازی می کردید که در زیر زمین مخفی شده بود و باید با استفاده از فقط بالا و پایین رفتن در محیط دو بعدی بازی را انجام میدادید. اما با توسعه امروزی بازی به صورت سه بعدی پی می رود. البته در این بازی نمی توانید موش را ببینید زیرا همیشه در زیر زمین مخفی شده است و مکانی که در آن قرار دارد با کمی خاکی که دور گودالی که در آن کنده است قرار دارد نشان داده شده است. حرکت های شما هم به صورت زیر زمین است و او را نمی بینید. تنها زمان هایی که کارکتر را مشاهده می کنید زمانی است که او در حال پریدن از یک قسمت به پله بعدی است که بعد از رسیدن به پله بعدی به سرعت به زیر حال رفته و دوباره قایم می شود.

همانطور که انتظارش می رود بازی به صورت ماجراجویی و گشت زنی ساخته شده است. نقشه های جالبی برای بازی ساخته شده اند و انجام بازی در محیط سه بعدی آن با حرکت دوربین در سه بعد قابل انجام نیست. با این که شما تصویر بازی را سه بعدی می بینید ولی زاویه دید دوربین ثابت است و آنطور که بازی می خواهد قرار دارد در حالی که در توسعه دوباره بازی ماریو این شرایط وجود نداشته است و با حرکت شما دوربین بازی هم تغییر می کند. البته انجام بازی فقط به صورت در پهلو نیست و در خیلی از قسمت های بازی مانند بازی کراش نقشه بازی به صورت نمایش در حالت افقی نیز تغییر می کند و شما در راستای افق بازی را جلو می برید.

از لحاظ طراحی گرافیکی بازی باید گفت که حس و حالی که از نمای بازی و حالت هنری آن به گیمر ها منتقل می شود در سطح خوبی قرار ندارد. در خیلی از نقشه های بازی متوجه می شوید که نه تنها تکستچر ها و استایل گرافیکی بازی بسیار ثابت و یک کل است بلکه زنگ های استفاده شده در آن نیز به مرور زمان بسیار آزار دهنده می شوند. همچنین استفاده از اشیای یکسانی که در هر نقشه از بازی می بینید نیز بازی کردن در مراحل پایانی را بسیار خسته کننده می کند.

اکثر بازی بسیار روشن است و انجام بازی با زاویه دوربین بازی آنقدر مشکل می شود که در خیلی از مواقع کارکتر بازی به قدری کوچک است که نمی توان آن را دید. شاید بازی در خودی خود دارای باگ و مشکل فنی طراحی نباشد ولی نوع ساختار گرافیکی و مخصوصا حالت دوبین بازی باعث می شود که پرش ها و گیم پلی بازی در کل به راحتی انجام نشود و در خیلی از مواقع حتی نمی توان کارکتر اصلی بازی را پیدا کرد که نقطه ضعف بزرگ بازی Mail Mole محسوب می شود.

در مجموع باید گفت که از بازی Mail Mole نباید یک نسخه بسیار جذاب و کامل از آنچه مانند بازی ماریو در ذهن دارید را تصور کنید. بازی بسیار ساده و با گرافیکی خسته کننده ای ساخته شده است. البته از لحاظ پازل ها و ماجراجویی هایی که در مسیر بازی قرار دارد نمی توان چشم پوشی کرد ولی در کل نسخه منتشر شده را باید به عنوان یک نسخه از بازی های معمولی رو به پایین معرفی کرد و اگر صرفا قصدتان بازی کردن با این کارکتر قدیمی محبوب نباشد کلا انجام بازی را به شما پیشنهاد نمی دهیم.