نقد و بررسی 198X

در این پست به بررسی بازی 198X خواهیم پرداخت و آن را در کنار یکدیگر تحلیل خواهیم کرد. بنابراین با ما در نقد این بازی جذاب که وارث ژانر کلاسیک می باشد با IRG Review همراه باشید تا به نقد و بررسی آن بپردازیم.

در بازی در نقش یک پسر گوشه گیر و خجالتی که همواره در حال گوش دادن به موسیی در محیط مدرسه و خانه می باشد هستید اما نباید گول ظاهر او را بخورید. این پسر سر به زیر و خجالتی شب ها به یک جنگجوی عدالت تبدیل می شود و به سراغ افرادی که در مدرسه و خیابان به آزار و اذیت مردم می پردازند می روید و انتقام بدسیرتی های آن ها را از خودشان می گیرید.

شاید ایده ی داستان بازی کمی کلیشه ای بنظر برسد ولی باید این را هم اشاره کنیم که گیم پلی بازی در محیطی دو بعدی می گذرد و در ژانر بسیار پر طرفدار کلاسیک می باشد که همین موضوع بازی را به یک بازی جذاب و سرگرم کننده تبدیل می کند.

درست است که ژانر بازی در ژانر کلاسیک می باشد اما گرافیک بازی بسیار خوب کار شده است و کمپانی سازنده به این بهانه نیامده است در بخش طراحی بصری بازی کم کاری کند و بازی را با یک گرافیک ضعیف و طراحی صحنه ی ضعیف به بازار عرضه کند.

مسلماً ، برای بسیاری ، بازی های ویدیویی راهی برای فرار از  زندگی روزمره و ورود به دنیایی از شور و چالش های شدید فراهم می کند. برای شخصیت اصلی باز نیز به همین صورت است و البته چیزهای بیشتری وجود دارد. بازی های ویدئویی هم روشی است که وی با مسائل خانوادگی سر و کار دارد و کودکی بسیار سختی را پشت سر گذاشته است و بازی های رایانه ای  به وی آرامش می دهند.

او به همراه مادرش و به دور از همکلاسی هایش به تنهایی در خانه ای کوچک زندگی می کند و بیشتر وقت خود را در خارج از پنجره اتاق خواب می گذراند و منظره حیرت انگیز شهر را در افق تماشا می کند و در حسرت روزهای خوش و دورانی بهتر و روزهایی زیباتر که در آن به چیزهایی که دوست می دارد رسیده است زندگی خود را سر می کند و هم چنین به انجام بازی های رایانه ای نیز می پردازد تا از استرس خود کم کند.

البته صحنه های مبارزات از کیفیت گرافیکی پیکسلی برخوردار هستند اما دیگر صحنه هایی که بطور مثال قهرمان ما به کلوپ های گیم می رود و یا به مدرسه می رود با یک طراحی گرافیکی قوی مواجه هستیم که داستان پردازی نسبتا خوب بازی بصورت مکمل عمل کرده و بازی را کامل می کند و آن را لذت بخش تر می نماید.

از لحاظ بصری ، 198X یک بازی به معنای واقعی کلمه است. این گرافیک ها در طول فرآیند ظاهری دقیق و چشم نواز را حفظ می کنند و از طرف دیگر و در عین اعجاب درجه ای از قوام را فراهم می آورند ، که به ویژه وقتی چشم اندازهای برش در دنیای واقعی و قطعات نمایشی و مجموعه کاملی از انیمیشن ها را صحنه ی بازی به نمایش گذاشته می شود بسیار چشمگیر است.

گیم پلی بازی همانطور که اشاره کردیم دارای طراحی پیکسلی می باشد و در آن مانند بازی های طلایی این دوران باید به مبارزه با دشمنان خود بپردازید. بازی یک حالت نوستالژیک بسیار جذاب را در مخاطب زنده می کند و وی را به یاد دوران های اوج این ژانر زیبا می اندازد و وی را با خود با آن دوران خوش می برد.

داستان بازی در انتها کمی با پایان بندی ضعیفی به اتمام می رسد و این امر کمی از این بازی دور از انتظار است در حقیقت بازی طوری تمام می شود که وعده ی ادامه ی آن را در قسمت بعدی به ما می دهد بنابراین باید انتظار داشت که بازی برای قسمت دوم هم تمدید ساخت شود و احتمالا کمپانی سازنده تصمیم دارد تا دنباله ی آن را بسازد اما این امر تا حدودی گزافه می نماید چرا که بازی چیز بیشتری از اینکه به ما ارائه می دهد برای گفتن ندارد و ساخت قسمت دوم احتمالا با استقبالی مواجه نشود.

در هر صورت 198X با اینکه از بازی های دوران 80 میلادی و ژانر کلاسیک بسیاری چیزهای خود را به ارث برده است اما در دور تکرار نمی افتد و همین باعث می شود تا ریشه های خلاقیت بازی نخشکد و بازی بر خلاف بسیاری بازی های امروزی این ژانر چیزهای جدیدی برای گفتن به ما دارد و همین بر جذابیت بازی بسیار می افزاید.