نقد و برسی بازی Donuts’n’Justice

وقتی اولین بار وارد فروشگاه کنسول و یا کامپیوترتون بشید و با اسم این بازی مواجه شید و با توجه به تایم لاینی که بازی در اون جریان داره یعنی دهه ی 80 میلادی یاد سری فیلم های پلیسی دهه 80 می افتید ولی صبر کنید آیا بازی هم تجربه ای مشابه و پرهیجان رو ارائه میده و یا صرفا قصد داره تا با برچسب ۵ دلاری و تجدید خاطرات اون دوران از احساسات شما سوء استفاده کنه؟؟؟

بازی رو که شروع کنید یک بخش آموزشی کوچیک رو تجربه میکنید که برای این که با بازی آشنا بشید کافی هست و بعد از این قسمت بازی شما رو وارد استیج اول میکنه. بازی داستان خاصی نداره و شما در نقش یک پلیس با کت و شلوار اتو کشیده وارد موجی از گنگستر ها و تبهکار و نینجا ( بله نینجا!!!) میشید و باید اونا رو با سلاح هایی که بازی در اختیارتون قرار میده نابود کنید. سلاح های بازی تنوع خوبی داره و حسابی دستتون برای از بین بردن دشمنان باز هست و حتی میتونید سلاح های خودتون رو در طول بازی به کمک آپگرید های بازی تقویت کنید.

همونطو که از اسم بازی پیداست دونات هایی که در گوشه و کنار بازی پیدا میکنید نقشی کلیدی در گیم پلی دارن و به نوعی پاورآپ حساب میشوند و کنترل بازی ساده هست و صرفا به چند حرکت ساده نیاز پیدا خواهید کرد.

گرافیک بازی جالب و به قولی فان طور طراحی شده و استیج های مختلف بازی طراحی منحصر به فرد خودشون رو دارن و پیکسل آرت ها بدون ایراد هستند.با توجه به کوچک بودن بازی و همونطور که انتظار میره بازی مشکل فنی خاصی نداره و به راحتی و بدون مشکل میتونید این بازی رو انجام بدید و ازش تا حدودی لذت ببرید.

موسیقی این بازی فوق العاده هست و شاید چندان ماندگار نباشه ولی هیجان کافی رو بهتون منتقل میکنه و در هر استیج از بازی حسابی خوب عمل میکنه و به طور کلی جزو نکات مثبت اصلی بازی محسوب میشه و باعث میشه تا در مراحل حوصلتون سر نره و حداقل از موسیقی بازی استفاده ی کافی رو ببرید.

اگه نقد رو تا اینجا خونده باشید حتما فکر میکنید که خب این بازی کم نقص و یا حتی بی نقص هست که باید بگم سخت در اشتباه هستید. بازی دارای ایرادات جزئی نیست ولی دارای چند ایراد بزرگ هست که باعث میشه اونجور که باید و شاید ارزش خرید نداشته باشه. یکی از بزرگ ترین مشکلات این بازی کمبود محتوا هست که با توجه به قیمت ۵ دلاری این بازی قابل توجیه نیست و بازی رو میتونید در کمتر از ۱ ساعت به اتمام برسونید و شاید در یک روز بتونید بازی رو بارها و بارها تموم کنید. بازی کلا ۵ باس فایت داره و در اکثر مراحل شاهد کمبود خلاقیت هستیم و نهایت در چند بخش کوتاه برای تنوع رو به جاده میارید و یه تعقیب و گریز پلیسی کوتاه رو تجربه میکنید که مسلما کافی نیست و تجربه ای بسیار کوتاه هست که این اصلا قابل قبول نیست .

مشکل بعدی بازی عدم وجود بالانس بین هوش مصنوعی دشمنان و باس فایت ها هست که مثلا یک بخش ساده از بازی خیلی سخت ولی مقابله کردن با باس فایت اون بخش خیلی آسون میشه که اصلا با عقل جور در نمیاد.

در ٖآخر باید بگم که اگه از کمبود بازی رنج میبرید و تنها میخواهید چند دقیقه ای سرگرم شید این بازی کاملا مناسب هست ولی قیمت ۵ دلاری این بازی قابل توجیه نیست و به نظر من میتونید به گزینه های کوتاه دیگری هم فکر کنید ولی اگه میتونید این میزان برای این بازی هزینه کنید میتونید حداقل از موسیقی و گیم پلی نسبتا جذاب این بازی استفاده کنید و سرگرم شید. ممنون که با نقد و برسی این بازی همراه تیم آی آر جی ریویو بودید.امیدوارم از نقد و برسی این بازی لذت برده باشید.