نقد و بررسی Visage

بازی Visage یک اثر کاملا ترسناک و بسیار خوش ساخت است که شما را به عنوان فردی که در یک خانه به دنبال راز های افراد گذشته اش می باشد قرار خواهد داد. این بازی برای کنسول های نسل هشتمی Xbox One , Playstation 4 و سیستم عامل Windows منتشر شده است.

گرافیک بازی برای یک اثر در ژانر ترسناک خوب و قابل قبول است. کیفیت بافت ها در برخی نقاط پایین و همچنین باگ هایی را نیز به همراه دارد. کیفیت و طراحی چهره اشباه در بازی هم آن چنان بالا نیست اما باز هم بسیار ترسناک است. اما با این حال بازی از جزییات غافل نشده و هر قسمت از بازی و خانه ای که در آن هستید یک حس مرموز و بد را به شما منتقل کرده و واقعا اتمسفر بسیار ترسناک و گیرایی در بازی حاکم است. پارچه های سفید روی مبلمان، تلویزیون های کج در اتاق های بازی که ممکن یکهو ترکیده و شما را از جایتان بپراند. حتی شاید خنده دار به نظر برسد ولی قاب عکس هایی که بر روی دیوار نصب شده نیز به همین حس و حال ترسناک بازی به شدت اضافه می کند. در این خانه همه چیز حس بد و ترسناکی دارد و این را باید مدیون تیم طراحی بازی باشیم. طراحی فوق العاده سیستم کلی خانه و نحوه چینش اتاق ها در آن، وجود پله هایی باریک با تم های رنگی خاص وجود یک جن در انتهای آن ها شما را وحشت زده می کند. چینش دقیق المان های ترسناکی مثل تصاویر اجنه و روح ها در سیاهی صفحه تلویزیون و یا چهره هایی که همیشه نظاره گر شما هستند. وای که واقعا این بازی ترسناک است.

بازی از مشکلاتی مثل باگ ها و طراحی ضعیف برخی بافت های آن رنج برده ولی در حالت کلی همه چیز در آن فوق العاده و ترسناک است. اتمسفری بسیار گیرا و دلهره آور نیز در بازی ساکن است.

بازی از نظر گیم پلی و المان های ترسناک در جایی نزدیک به نقطه اوج خود قرار داشته و به جرات میتوانم بگویم پس از تجربه بازی Outlast 2 این ترسناک ترین تجربه بازی در سال های اخیر من بوده. بازی مستقیما با اعصاب و روان شما در ارتباط است و به شدت در بهم ریختن آن ها تبهر دارد. همانطور که در ابتدای متن گفتم شما نقش فردی به نام اندرسون را داشته و در تلاش برای پیدا کردن سرنخ هایی برای پی بردن به راز های خانه و افرادی  که در گذشته ساکن بوده اند هستید. شما با بررسی اشیاء و وسایل و هم چنین گوش دادن به کاست ها و نوار های ضبظ شده باید این سرنخ ها را پیدا کرده و به داستان اصلی پی ببرید. دوست ندارم این را بگویم ولی یکی از این کاست ها مرا از ترس به دیوانگی کشانده بود. به هر حال شما باید هنگام گشت و گذار از تاریکی فرار کرده و خود را به نور برسانید. در تاریکی توهمات شما بیشتر شده و امکان دیدن تصاویر اجنه و ارواح بیشتری را داشته و احتمال مرگ کارکتر به صورت عانی و یا پس از یک تعقیب و گریز هیجانی بسیار زیاد است.

یک صحنه را به وضوح به یاد دارم. من با نور فندک خود در سالن اصلی به دنبال یک سری سرنخ می گشتم. یک روح هم مرا در سیاهی و سایه ها به آرامی تعقیب میکرد. من از اینکه او دائما مرا تحت نظر داشته ولی هیچ کاری به جز تعقیب کردن من نمی کند به شدت عصبی و استرسی شده بودم. به طوری که تمرکزم را از سرنخ های بازی از دست داده بودم. پس از مدتی دیگر حضور او را حس نکرده ام و به خیال خود فکر کردم که آن روح دست از سرم برداشته است. کمی تمرکزم جمع شد تا بتوانم به دنبال سرنخ ها باشم. ناگهان از بالای پله ها ساعت به صدا در آمد و من به طور غریزی به سمت آن برگشتم و وقتی کمی عادی شد با خیال راحت برای ادامه کارم برگشته و چنان تصویر بدی از همان روح جلوی چشمانم دیدم که دیوانه وار در سالن می دویدم. آن روح هم با لحن بدی به این ترس من می خندید. نمی دانم بعد از آن تصویر آن روح توهم بود یا واقعیت ولی آن را در بیشتر نقاط بازی می دیدم. مثل آینه ها و گوشه های بازی. انگار که او میدانست روی  من تاثیر ناخوش آیندی میگذارد.

در حالت کلی بازی از پتانسیل بسیار بالایی برای ترساندن شما بهره می برد و جزو یکی از ترسناک ترین بازی های این چند سال است. اگر از طرفداران پر و پا قرص بازی های ترسناک هستید این یک عنوان بسیار ترسناک برای به چالش کشیدن دل و جرعت شماست.