بازی Tiny Hands Adventure را میتوان یک عنوان بسیار نامناسب برای کودکان نامید که به اشتباه برچسب سنی کودکان را بر روی جلد خود یدک میکشد. بازی در سال 2018 و برای پلتفرم های نسل هشتم و همچنین رایانه های شخصی منتشر شده است.
قبل از پرداختن به جلوه های گرافیکی بازی باید بگویم که این بازی یک عنوان پر اشکال و همچنین بسیار سخت برای کودکان و فاقد جذابیت و خسته کننده برای بزرگسالان است، بازی برای تمامی رده های سنی طراحی شده است اما در واقعیت این عنوانی نیست که من به هیچ کودک یا پدر و مادری معرفی کنم. بازی به شدت اعصاب خرد کن بوده و شما را با اشتباهات و نقص های خود بار ها به کام مرگ خواهد فرستاد، در واقع من نمیدانم قصد سازندگان از ساخت بازی چه بوده است، حتی شاید خود آن ها هم این را ندانند، بازی جایی در میان سخت و آسان، و همچنین کوچک و بزرگ گیر کرده و خودش هم نمیداند هدفش کدام قشر از بازیکنان است.
طراحی های گرافیکی بازی پر از اشکال های ریز و درشت هستند اما با این حال بهترین قسمت بازی شناخته میشوند، چون بازی در قسمت های دیگر آنقدر مشکل دارد که در یک مطلب نقد و بررسی نخواهد گنجید. طراحی کاراکتر اصلی بازی خوب است، دایناسور کلاه دار شما بامزه و خوب طراحی شده اما انیمیشن های بسیار ضعیف بازی مجالی برای لذت بردن از آن را برای شما نخواهد گذاشت، همچنین کیفیت برخی از بافت های بازی به قدری بد و افتضاح است که نمیتوان آن را تحمل کرد، تنوع در دشمنان بازی نیز تا حد زیادی خوب بوده، هرچند آن ها فقط از نظر ظاهری خوب هستند اما در باطن اغلب آن ها از یک طراحی حمله و الگویی تکراری بهره خواهند برد. گرافیک فنی در بازی نیز پایین تر از حد متوسط است، بازی هیچ قسمتش نرمال نیست، حتی باگ های آن که به جای محو شدن و یا دیر بارگذاری و بهم خوردن اشکال خود و دشمنان، به صورت ناگهانی کرش کرده و از بازی بیرون خواهد پرید.
تجربه گرافیکی بازی با وجود نکات بد بسیار زیاد بهترین قسمت بازی شناخته میشود، تنوع در ضاهر دشمنان خوب بوده و طراحی شخصیت قابل بازی نیز تا حد زیادی جذاب است. اما کیفیت بافت ها بسیار بد بوده و انیمیشن های درون بازی از بافت های آن نیز بدتر است، باگ ها و کرش کردن های گاه و بیگاه نیز در بازی اتفاق خواهد افتاد.
گیم پلی بازی به معنای واقعی کلمه فاجعه است. دشمنان در بازی از هوش بسیار پایینی برخوردار هستند، همچنین دامنه حرکتی بسیاری از آن ها نیز به درجا زدن و یا ثابت ماندن در یک نقطه خلاصه میشود. در یک بازی استاندارد و با کنترل های حرکتی دقیق و بجا شما میتوانید بدون مرگ توسط این دشمنان بازی را به انتها برسانید اما در بازی همه چیز آنقدر بد خواهد بود که شما بار ها توسط این دشمنان و همچنین افتادن از سطوح خواهید مرد. در برخی اوقات بیشتر از یک بازی سخت و چالش برانگیز، دلیل آن هم کنترل های نامناسب و همچنین مکانیزم های بی دقت در بازی میباشد. سیستم پرش شما در بازی بسیار دیر عمل خواهد کرد. همچنین شما باید با یک فاصله قابل توه از سطوح اقدام به پرش کنید و به طرز غیر قابل باوری هنگامی که نزدیک سطوح باشید . اقدام کنید به داخل آن ها سقوط خواهید کرد، البته در برخی موارد هم همین امر برعکس خواهد شد.
گیم پلی بازی بسیار ساده لوحانه بوده و طراحی های دشمنان و سطوح در آن بسیار ابتدایی بوده اما با وجود کنترل های بسیار بد و ناهماهنگ و همچین مکانیزم های غیر طبیعی در پرش و دیگر فاکتور های شما تعداد زیادی در بازی خواهید مرد.
بازی هیچ فاکتور کاملا مثبتی را در خود جای نداده و عملا چیزی نیست که من بخواهم آن را به هیچکس توصیه کنم، طرفداران بازی های پلتفرمر حتما از تجربه بازی عصبی و دیوانه خواهند شد، همچنین بازی برای کودکان نیز اصلا مناسب نیست و بزرگسالان هم از تجربه و مرگ های غیر منطقی و دشمنان بی روح و بدون هوش بازی خسته خواهند شد، بازی اصلا ارزش تجربه را نخواهد داشت.
- طراح بامزه ی شخصیت بازی
- انیمیشن های بسیار بد
- کیفیت بافت های بسیار پایین
- باگ های آزار دهنده
- کنترل های سخت و ناهماهنگ
- هوش مصنوعی بسیار پایین
- مکانیزم تکراری و ابتدایی دشمنان
- طراحی بی دقت و غیر اصولی پرش ها و قابلیت های بازیکن