نقد و بررسی بازی Tenderfoot Tactics

بازی Tenderfoot Tactics جزو آن دسته از عناوین مستقل محسوب می شود که یک اثر هنری منحصر به فرد بوده و به نظرم واقعا آن طور که شایسته است، مورد توجه قرار نگرفته است. این یکی از بازی های استراتژی تاکتیکی و نوبتی مورد علاقه من در تمام دوران ها است. در حالی که برخی از جنبه های گرافیکی ممکن است در نگاه اول بد به نظر برسند، هسته طراحی قوی، موسیقی محیط محور و طراحی صدای فوق العاده آن، جهانی را خلق کرده که از گشت و گذار و مبارزه در آن لذت می برید و مبارزات فوق العاده سرگرم کننده با حس پیشرفت قوی دارد.

این بازی ابتدا در سال 2020 برای PC منتشر شد و بازخوردهای بسیار خوبی دریافت کرد. بنابر تصمیم تیم سازندگان، در فوریه 2024 پورت نسخه های کنسولی آن در دسترس علاقمندان قرار گرفته و اکنون دارندگان این پلتفرم ها می توانند این اثر هنری فوق العاده را تجربه کنند. در ادامه با نقد و بررسی این بازی از طرف تیم IRG Review با ما همراه باشید.

وقایع داستانی Tenderfoot Tactics در دنیایی عجیب و غریب روایت می‌شود که نوعی مه عجیب سراسر آن را پوشانده است و شما در نقش موجوداتی به نام گابلین قرار می گیرید که باید در این دنیا پیشروی کرده و با این مه مقابله کنید. شما هدایت این گابلین ها را بر عهده می گیرید که هر کدام دارای کلاس های مختلفی هستند. هنگامی که در چند مرحله پیشرفت کردید، قفل نژادها یا کلاس های بیشتر را باز می‌کنید که از این لحاظ شما را به یاد بازی Final Fantasy Tactics می‌اندازد. به عنوان مثال، شوالیه ها برای شخصیتی باز می شوند که با آنها به سطح چهار در نژاد گابلین رسیدید. پس از آن، با افزایش سطح در یک یا چند نژاد جدید، پیشرفت های بیشتری به کارنامه شما اضافه می شود.

بلافاصله متوجه خواهید شد که هر کلاس سلامت پایه مخصوص به خود را دارد که میزان دوام آن را در میدان جنگ تعیین می کند، اگرچه درخت مهارت آن به همان اندازه مهم است. به عنوان مثال، در حالی که نژاد گابلین پایه توانایی استفاده از کمان را در دوربرد دارد، این کماندار است که در داشتن یک حمله دوربرد برتری دارد. هر سطحی که به دست می‌آید یک امتیاز توانایی جدید می‌دهد که می‌توان از آن برای خرید یک توانایی از درخت مهارت کلاس استفاده کرد. گیم پلی تاکتیکی مبتنی بر شبکه آن یادآور بسیاری از این ژانر است و مطمئناً انتظارات زیادی را برای کسانی که با سایرین آشنا هستند به همراه خواهد داشت.

جایی که بازی Tenderfoot Tactics واقعاً خود را از هر عنوان تاکتیکی دیگر متمایز می کند، منحصر به فرد بودن سیستم مبارزه است. به این صورت که مبارزه صرفاً در مورد از بین بردن سریع دشمنان نیست، بلکه بیشتر در مورد دستکاری و تغییر زمین و یا نقشه ای است که روی آن می جنگید. کنترل و هدایت المان ها بزرگترین تفاوت این بازی نسبت به سایر بازی های نوبتی است. در بیشتر موارد، هر کلاس دارای عناصر خاص خود است که می تواند آنها را کنترل کند و در میدان جنگ از آنها استفاده کند، به این معنی که می توانید زمین زیر پای خود را تخریب کرده و یا اینکه بسازید تا به خود مزایای متفاوتی بدهید.

مثلا شما می توانید شکاف ها را باز کنید، کوه ها را بلند کنید، دریاچه ها را بجوشانید، رودخانه ها را تخلیه کنید، دهانه هایی ایجاد کنید و سپس مقداری گدازه در آن پرتاب کنید و دشمن را زنده زنده می جوشانید. اینها تنها چند نمونه از این هستند که چگونه می توانید عناصر را به نفع خود دستکاری کنید. این مبارزه قطعاً چیزی شبیه به آنچه که قبلاً دیده‌ام نیست و واقعاً چاشنی زیادی به گیم پلی می دهد.

یکی از مشکلات بازی این است که راهنمایی زیادی در مورد آن وجود ندارد و حتی انجمن پشت بازی بسیار کوچک است، بنابراین هیچ راهنما یا منبعی وجود ندارد که به شما در درک جنبه های گیج کننده تر آن کمک کند. ضمنا دنیای باز بیش از حد وسیع است و همین موضوع درک آن را بسیار دشوار می کند. به نظرم این یک تصمیم طراحی عمدی بوده، اما اغلب می‌تواند منجر به احساس گم شدن بدون هدف مشخص شود. با اینکه یک نقشه وجود دارد، اما ثابت است (و هیچ نشانگری برای تعیین موقعیت بازیکن وجود ندارد)، بنابراین اکثر بازیکنان آن را نسبتاً بی فایده می یابند.

سبک هنری این بازی واقعا منحصر به فرد است، رنگ ها و نقشه انتزاعی زیبا هستند و من را کمی به یاد بازی Proteus 2013 می اندازد. همه چیز دارای طراحی های ساده و رنگ های متضاد روشن، همراه با جلوه های مه هستند و بازی را بسیار متمایز می کند. البته این سبک انتزاعی در عین زیبایی، اغلب منجر به عدم شفافیت می شود. دانستن اینکه کدام شخصیت انتخاب شده است و چه تأثیرات محیطی روی هر خانه مربعی شکل وجود دارد می تواند دشوار باشد. این بازی همچنین موسیقی متن عالی دارد، چیزی که بازی های مشابه آن مانند Final Fantasy Tactics اغلب فاقد آن هستند و با تغییر هر موقعیت نبرد، شدت و لحن آن تغییر می کند.

در پایان بازی Tenderfoot Tactics یک پازل سرگرم کننده با نبردهای نوبتی جذاب است که خیلی کم توضیح می دهد، اما هرگز احساس ناعادلانه ای نداشته است و مبارزه تاکتیکی آن به اندازه موارد مورد علاقه من در این ژانر، مانند Final Fantasy Tactics و Into the Breach قوی است. توصیه می‌کنم فقط در صورتی که از بازی‌هایی که مسیر مشخصی برای دنبال کردن یا روایتی که شما را به داخل آن نمی‌کشند به راحتی ناامید می‌شوید از آن اجتناب کنید. این بازی فوق‌العاده جهان باز و انتزاعی است که اغلب به نفع آن است، اما می‌تواند به راحتی طرفداران بازی‌های سنتی‌تر را ناامید کند. تنوع در مشاغل/کلاس ها، اتمسفر، و موسیقی متن همان چیزهایی هستند که این بازی را بسیار امیدوارکننده کرده است. این واقعاً یک اثر هنری است و قطعاً ارزش وقت گذاشتن را دارد.