اگر بدون اینکه تا به حال نام بازی Stuck Together را شنیده باشید، مشغول مطالعه این مقاله نقد و بررسی از IRG Review میشوید، خودتان را برای فرضیهای که به یک اندازه خندهدار و وحشتناک است آماده کنید: شما و دوستتان دو اکشن فیگور یا مدل یا عروسکی را کنترل میکنید که توسط یک صاحب نوجوان دیوانه از ناحیه تنه به هم چسبیدهاند.
هدف مشترک شما فرار از «خانه وحشت» که خانه این کودک محسوب می شود و عبور از پنج اتاق کامل است. این بازی دقیقاً همان نوع مهملاتی است که نه تنها برای تقویت تمایلات خشونتآمیزتان، بلکه برای آزمایش بافت اخلاقی دوستیهایتان، خودتان را در آن مییابید و اگر صبر یک قدیس را ندارید، پیشنهاد می کنم اصلا به سراغ آن نروید.
بازی Stuck Together یک تجربه کاملاً دو نفره است که به صورت آنلاین یا از طریق تقسیم صفحه نمایش انجم می شود. طبق توضیحات رسمی صفحه استیم، آن را به عنوان یک بازی کوهنوردی مبتنی بر فیزیک در سبک عناوینی مانند Getting Over It with Bennett Foddy، QWOP یا Mount Your Friends در نظر بگیرید، اما با یک پیچش شدید در بخش همکاری.
هر بازیکن دو تا از چهار اندام اکشن فیگور را کنترل میکند. شما به معنای واقعی کلمه به دوست خود وابسته هستید و به ارتباط شفاف، هماهنگی و مقدار زیادی صبر نیاز دارید. در واقع این یک بازی است که به معنای واقعی کلمه در مورد به هم چسبیده بودن است. به Unravel فکر کنید، اما با مجسمههای بیکیفیت و دستهای بزرگ، و باید تصوری کلی از آنچه در اینجا به آن میرسیم، داشته باشید.
المان اصلی گیم پلی Stuck Together فوقالعاده است. از آنجایی که شما به هم چسبیدهاید، کارهای سادهای مانند حرکت به جلو، تاب خوردن از روی یک شکاف یا گرفتن یک لبه به تلاشهای پیچیده و مشترک تبدیل میشوند. وقتی شما و شریکتان بالاخره یک بخش دشوار را با دقت هماهنگ انجام میدهید، حس موفقیت بسیار زیاد را تجربه می کنید که به نوعی یک همکاری واقعاً لذتبخش است.
حرکت غیرقابل پیشبینی و لرزان مدل های اسباببازی دو سر شما منبع اصلی کمدی است. تماشای لیز خوردن، افتادن و کشیدن بازیکن دیگر پس از یک صعود موفقیتآمیز، یک شورش است. تا حدی که می توان گفت این بازی برای خنده و لحظات مناسب برای استریمرها ساخته شده است. در حالی که اتاقها متنوع هستند، حلقه گیمپلی لحظه به لحظه شامل گرفتن، تاب خوردن، لیز خوردن و افتادن به ابتدای یک بخش دشوار است. اینکه چقدر خوب این تکرار را تحمل میکنید، تجربه شما را تعریف میکند.

البته، ایده اصلی بازی روی کاغذ آسان به نظر میرسد. با این حال، واقعیت تلخ این است با وجود اینکه بازی پر از وسایل موقت به ظاهر بیضرر و وسایل ضروری جعبه اسباببازی است، اما اینطور نیست و شما را مجبور میکند که با همراهتان هماهنگ کار کنید و از طریق تمرینهای سخت و صبر فراوان، با عروسک پارچهای از میان مجموعهای از موانع و دیگر وسایل عجیب و غریب عبور کنید. یک بازیکن از یک دست برای تاب دادن استفاده میکند و بازیکن دیگر از دست دیگر برای گرفتن یک جای پا و غیره و غیره. و اگر فکر میکنید این کمی آسان به نظر میرسد، خب، اینطور نیست و متأسفانه، اشتباه میکنید.
همانطور که گفتم، شما وظیفه دارید در مجموع شش اتاق مسخره و بیرحم را تاب دهید، بگیرید و اساساً از آنها بالا بروید، که همه آنها سهم خود را از موانع، چهارراهها و، زمانی که حداقل انتظارش را دارید، دو مشت آتشین دارند که پیشرفت شما را خنثی میکنند و شما را به ابتدا بازمیگردانند. با این کار، شما یک هدف ساده دارید: به بالا صعود کنید و تمام تلاش خود را برای حفظ دوستی خود انجام دهید. البته که گفتنش آسانتر از انجام دادنش است.
این مشکل از المان های گیم پلی Stuck Together نیست؛ مشکل این است که درست زمانی که شروع به پیشرفت میکنید، بازی راه جدیدی برای خراب کردن سفر شما پیدا میکند و شما را به پایین نردبان پرتاب میکند. این افتضاح، ناعادلانه و رک و پوست کنده، یک سردرد مطلق برای مقابله با آن است. با این حال، بازی ایدههای خوبی برای جبران کمبود تعامل دارد، از جمله حالت تعامل که شامل چکپوینتها (متشکرم) و تنوع قابل توجهی از طراحی مراحل با گنجینهای از قطعات تعاملی است. مطمئناً بازی هنوز در باطن مشکل دارد، اما خب – حداقل خوب به نظر میرسد.
برای بازیکنانی که کنترلهای دقیق و پاسخگو و پیشرفت مداوم را ترجیح میدهند، این بازی میتواند به سرعت به یک کابوس خشم و عصبانیت تبدیل شود. کنترلها نیز عمداً دست و پا گیر هستند و چالش بیرحمانه است، اما نکته دقیقاً همین است. با این آگاهی که این بازی برای دشوار، ناامیدکننده و آزمونی واقعی برای همکاری شما طراحی شده است، وارد این بازی شوید. اگر دوستی شما از فرار از اتاق اول جان سالم به در ببرد، با یکی از خاطرهانگیزترین بازیهای همکاری سال روبرو خواهید شد.
در نهایت، Stuck Together با موفقیت به هدف خود میرسد. مطمئناً، مخاطبین خود را ناامید میکند و باعث میشود بخواهید موهای سرتان را بکنید تا زمانی که چیزی جز طاسی و خاطرات بد باقی نماند. با این حال، اگر این ایده شما از یک «سرگرمی» است، احتمالاً از همراهی با یک دوست خوب و مبارزه در این پانتومیم مطلق اعصاب خردکن لذت خواهید برد. البته باید به این نکته نیز اشاره کنم که اگر صبر و مهارتهای اولیه در انجام اینگونه بازیها را ندارید، به سراغ تجربه این بازی نروید و نصیحت من را بپذیرید. شک ندارم که بعداً از من تشکر خواهید کرد.
- ایده همکاری تیمی را به اوج خود می رساند.
- گیم پلی مبتنی بر فیزیک بازی واقعا مهیج و آشوبناک است.
- محیطهای بازی، نوستالژی منحصر به فرد دهه ۹۰ میلادی را به ارمغان می آورد.
- فیزیک عمداً متزلزل و پیشرفت کند بازی، اغلب می تواند اعصاب خردکن باشد.
- دائما باید با بازیکن دیگر در ارتباط باشید.
- احتمال شکستهای تکراری، مخاطبین بی حوصله را واقعا ناامید می کند.
IRG Review Iran Game Review



