نقد و بررسی Paradise Lost

بازی Paradise Lost با سبک ماجراجویی خود میتواند تجربه ای هیجان انگیزی باشد. اگر می خواهید حس وحشت جنایات نازی ها همراه با هیجان داستان های وهم آلود را تجربه کنید، Paraside Lost با شبیه سازی و داستان قوی که دارد این حس را به نحو مطلوبی به شما منتقل می کند. با نقد و بررسی این بازی از سایت IRG Review همراه ما باشید.

اولین چیزی در خصوص Paraside Lost به ذهن می رسد داستان قوی آن است. داستان این بازی شما را به عمق معماهای فعالیت های نازی ها و اتفاقات رخ داده در مکان های مرتبط با آن می کشاند. با رو به رو شدن قدم به قدم داستان بازی با ماجراهای نازی ها در طی روند بازی با کشف گام به گام معماهای داستان بازی همراه است. چیزی که  اتفاق می افتد ماجراجویی است که داستان بازی از آن برخوردار است که این به خودی خود تجربه ای لذت بخش را به همراه دارد.کشف مکان های جدید، اسناد و گفت و شنود های ضبط شده مربوط به فرماندهان حزب نازی در طی فرآیند داستان بازی از جمله مواردی است که شما در طی بازی با آن برخورد خواهی داشت.

بازی در سال 1980 یعنی از جایی آغاز میشود که تمام خرابکاری های جنگ جهانی دوم به اوج خود رسیده و پس از بکارگیری صلاح های هسته ای و ویرانی های بسیار، شما کنترل شخصیتی به اسم شیمون نوزده ساله در دست می گیرید که پس از در آمدن در پناهگاه های زیر زمینی، به مکان های مختلف می رود و  برای پیدا کردن اسناد مختلف  برای یافتن پاسخ های خود راهی جاهای مختلف میشود. شیمون با داشتن عکسی از مادرش و یک مرد ناشناخته به دنبال جواب پاسخ های خود در مکان های متروکه ای می گردد. ما با شیمون همراه خواهیم بود تا با رفتن به پناهگاه های مختلف ، دفتر فرماندهان و اتاق کار نازی ها و پیدا کردن برخی اسناد مثل نامه ها و شنود های موجود روی ضبط صوت ها و برخی اسناد دیگر جواب معمای داستان وهم آلود و پر ابهام بازی را کشف کنیم. داستان بازی از وقایع تاریخی الهام گرفته است و خود داستانی جدای از اتفاقات تاریخی را بیان می کند. همچنین داستان بازی از برخی مفاهیم مسیحی منجمله هبوط آدم و حوا نیز الهام گرفته است. البته شما باید پیش زمینه ای در خصوص اتفاقات زمان جنگ جهانی دوم و برخی از فعالیت های  فرماندهان نازی داشته باشید. وگرنه لذت آنچنانی از بازی نخواهید برد.

با قرار گیری در مکان های مختلف شهر های سنتی آلمان و تداوم تجربه مکان های گوناگون و خانه ها و برخی دیگر از امکانات رفاهی متوجه خواهی شد که اینجا برای مدت طولانی محل زندگی بوده است. اما پرسش هایی هم با آن به همراه دارد که سالهایی که مردم در پناهگاه ها به سرمی بردند در اینجا چه اتفاقاتی رخ داده و یا چرا از مادر شیمون در اینجا عکس گرفتند؟. این یکی از مواردی است که  نقطه قوت داستان را چند برابر می کند.

بازی کاملاً روندی آهسته را طی می کند، که حتی با سریع راه رفتن هم تغییر آنچنانی ایجاد نمی شود. موسیقی بازی از نقش آنچنانی برخودار نیست تنها هنگامی که وارد برخی از اتاق ها می شوید و یا برخی از اسناد را پیدا می کنید، با نواخته شدن چند نت موسیقی فضای احساسی که یاد آور گذشته است برخورد می کنید که البته با این نقش ناچیز هم تاثیر خود را می گذارد. از طرفی دیگر با صداگذاری خوبی در بازی مواجه هستیم و همین صداگذاری قوی هست که روی هیجان بازی و جو وحشتی که در فضای بازی حاکم است بسیار تاثیر گذار است. همچنین بازی گرافیک بالایی دارد و Poly Amorous توانسته است طراحی خوبی رو در خصوص شهرهای سنتی آلمان با همان المان های موجود در آنها انجام دهد، همچنین شما در کنار خانه های سنتی آلمان طراحی پناهگاهایی با دیواره های بتنی مدرن رو می بینید که با هم متفاوتند. Paradise Lost نستباً از شخصیت پردازی خوبی برخوردار هست و توانسته با معرفی برخی از فرماندهان نازی و شخصیت شیمون و مادر وی تا حدودی در این مورد به نحو قابل قبولی عمل کند.

با برخورد مکان های متروکه در فضای بازی به نحوی میتوان گفت شما با جهانی پسا آخرالزمانی با چاشنی ساینس_ فیکشن مواجه هستید که همه آن در یک فضای واقع گرا واقع است که در این خصوص میتواند تجربه ای جدید باشد. فضاهای متروکه و مخروبه پناهگاه ها و دفتر و محیط کاری نازی ها با فضای وهم آلود داستان فضای هولناکی را در بازی ایجاد کرده است که با طی روند بازی و رفتن به دنبال پاسخ ها همچنان می تواند از تجربه ای هیجان انگیز برخوردار باشد.

Paradise Lost گیم پلی آنچنانی ندارد و شما در کل تعامل آنچنانی با محیط نخواهی داشت، بجز رفتن به جاهای مختلف و باز کردن چند تا در و برداشتن چند تا نامه و روشن کردن ضبط صوت و برخی از پایانه های رایانه ای که آن هم با کمی دقت قابل انجام است. به عبارتی دیگر شما بیشتر تماشاگر هستید تا یک گیمر. از طرفی دیگر از دینامیک  آنچنانی هم خبری نیست و از این جهت تا حدودی یکنواخت است، که این می تواند بازی خسته کننده ای به نظر برسد. از دیدگاهی میتوان گفت شما با یک انیمیشن همراه خواهی شد که این تجربه ای خسته کننده خواهد بود. که البته با داستان قوی و با کشف مکان های متنوع در طی روند بازی این ضعف تا حدودی جبران شده است. البته باید این را هم اضافه کرد که اگر زبان انگلیسی را متوجه نمی شوید اصلاً سراغ بازی نروید چون متوجه داستان بازی نخواهید شد و لذتی از بازی نخواهید برد.

در کل اگر به دنبال یک داستان قوی هستید و داستان بازی را قربانی گیم پلی آن نمی کنید، Paradise Lost تجربه ای هیجان انگیز و پر ماجرا خواهد بود.