نقد و بررسی Narita Boy

احتمالا در میان بازی های ایندی با اصطلاح Metroidvania مواجه شده اید. این اصطلاح ترکیبی از اسم دو بازی رترو و خاطره انگیز Metroid و Castlevania، یک ژانر فرعی (subgenre) در بازی های ویدیویی محسوب می شود و همانطور که از نامگذاری آن مشخص است برگرفته از مکانیک و طراحی تلفیقی از این دو بازی به یادماندنی است. این ژانر فرعی طرفداران زیادی بین طراحان وعلاقمندان بازی های ایندی دارد که به تولید ویدئوگیم های موفقی مثل Bloodstained: Ritual of the Night وHollow knight انجامیده است.

Narita Boy، را می‌توان یکی از عناوین موفق این سبک فرعی از ویدئوگیم ها نامید. درادامه با معرفی و نقد و بررسی بازی Narita Boy، توسط گروه نقد و بررسی بازی های رایانه ای IRG REVIEW همراه ما باشید. 

با اتصال Digital Realm (قلمرو دیجیتال) به واقعیت شما هم اکنون دراین قلمرو بدنبال از بین بردن HIM و دارودسته اش هستید تا حافظه ی پاک شده ی سازنده ی نابغه را بازیابی کنید. حافظه ی طراح و سازنده ی کنسول  Narita One، که خالق بازی بسیار موفق و پرفروش Narita Boy نیز هست، توسط ‌ویروس HIM پاک شده. او به کمک Motherboard و دیگر مامورانش با فعال کردن پروتکل های  Narita Boy و اتصال دنیای کدنویسی و دیجیتال به واقعیت باعث هرج و مرج شده است و شما با Techno Sword سلاح ویژه، زیبا و قدرتمند تان به این ماموریت دیجیتال می روید. 

بازی ایندی action-adventure (ماجراجویانه ی اکشن) Narita Boy در ژانر retro-futuristic و پلتفرمر، 30 ام مارچ 2021 توسط Studio Koba و Team 17 با انجین unity منتشر شده است، و در حال حاضر قابل اجرا در Microsoft Windows, PS 4, Xbox One,Nintendo Switch, Linux, Mac و Xbox series X and S می باشد. 

در این بازی مانند بازی های پلتفرمر دیگر با حل کردن پازل، شکست دشمنان و در نهایت Boss Fight های متعدد رو به رو هستیم، و همانند دیگر بازی های سبک Metroidvania هر مرحله با در یا مانعی که با کسب آیتم مورد نیاز، حل کردن پازل، و یا شکست همه ی دشمنان باز خواهد شد مواجهیم، که این موضوع به کسب توانایی لازم برای شکست boss های بازی کمک میکند و شما را آماده ی چالش های بزرگتر و سخت تر خواهد کرد. 

طراحی aesthetic و جذاب گرافیک و انیمیشن  بهمراه موسیقی و صدا پردازی متناسب با جو بازی مانع تکراری و خسته کننده شدن پازل های ساده و کمبت های نه چندان سخت این بازی می شود. با توجه به اینکه بازی نقشه یا Map ندارد گاهی برای پیدا کردن مسیر، مجبور به گشت و گذار در این دنیای دیجیتال می شوید و هم از تماشای قلمرو دیجیتال لذت می برید و هم راه خود پیدا می‌کنید و درهای بسته ی جا مانده را باز میکنید. Boss Fightها نیز با گذشت مراحل سخت تر می شوند اما با کمی تلاش و تکرار حتما آن ها را شکست خواهید داد. همانطور که اشاره کردم نکاتی که می‌توانست نقاط ضعف بحساب بیاید به لطف طراحی دلنشین بازی به نکات مثبت و یا خنثی بدل شده اند. 

استایل دهه 80، با بازی Far Cry: Blood Dragon وعرضه ی فیلم هایی مثل Kung Fury بسیار مورد توجه گیمر ها قرار گرفته و اتمسفر این بازی که سعی کرده تجربه ی نمایشگرهای CRT را تداعی کند به خوبی با استفاده از پیکسل آرت ها و تصویرسازی های وینتِج (vintage) و نوستالژیک فضای دهه ی 80، مخاطب را به داستان متصل می‌کند. فضایی که با طراحی دلنشین، خلاقانه و aesthetic یادآور VHSها، فلاپی دیسک، مانیتورهای CRT، و بازی های آرکید دهه 80 است. استفاده ی مناسب و دلنشین از موسیقی synthwave (سینث ویو) یکی دیگر از المان های موثر در پررنگ کردن سبک رترو و انتقال حس نوستالژیک این بازی  به حساب می آید.

از نقاط ضعف این بازی، کنترلر و سطح سختی نسبتا کم آن است که امیدواریم در آینده برطرف شوند.

اگر شما هم از طرفداران بازی های رترو و آرکید هستید، به ژانر بازی های Metroidvania، Pixel-games، سبک و استایل دهه 80 علاقمندید، و از تماشای پیکسل آرت های خوش رنگ و لعاب و خاطره انگیز لذت می برید حتما گرافیک، انیمیشن، فضاسازی، طراحی کاراکتر، داستان و موسیقی مناسب، مرتبط و خوب بازی Narita Boy توجه تان را جلب خواهد کرد و تجربه ی مدرنی از بازی های رترو و کلاسیک را برایتان تداعی می‌کند.