نقد و بررسی Life of Boris: Super Slav

بازی Life of Boris: Super Slav را میتوان یکی از بدترین عناوین منتشر شده دانست که به سختی میتوان به آن نمره داد و یا حتی نکته ی مثبتی را برای آن در نظر گرفت. البته اگر بتوانیم اصلا آن را بازی بنامیم. به هر حال بازی در سال 2020 و برای کنسول دستی Nintendo Switch منتشر شده و قسمتی از زندگی شخصی به نام بوریس که یک یوتیوبر معروف میباشد را دنبال خواهد کرد.

جلوه های گرافیکی بازی چیز جذاب و قابل توجه ای را به مخاطبان ارائه نخواهند کرد. شما در بازی با یک طراحی ساده روبرو هستید که سعی در طنز گونه بودن و خنداندن شما دارد اما در واقع به هیچ وجه اینگونه نخواهد بود. در واقع بازی در تمام قسمت های سعی در اینکار دارد و در هیچکدام آن ها هم موفق نخواهد شد. کار اصلی بوریس به نوعی شوخی های مختلف است اما این بازی خودش نیز جزو همین قضیه است، انگار که به نوعی سازندگان بازی سر شوخی را با مخاطبانشان باز کرده و با انتشار بازی ای در این سطح سعی در خندیدن به مخاطبانشان دارند، شاید هزینه ی 5 دلاری بازی کمی ارزان به حساب آید اما سو استفاده از علایق و احساسات گیمر ها و مردم بسیار گران تر تمام خواهد شد. دلیل اینکه این مسائل را در قسمت بررسی گرافیک بازی بیان میکنم به این خاطر است که بازی هیچ جنبه و جلوه گرافیکی در خود ندارد. تنوع در بازی به معنای واقعی صفر است، جلوه های بازی و طراحی ها هیچ اصالتی ندارند، نه هنری هستند، نه مینیمالیستی و نه انیمیشنی و کارتونی و کاریکاتوری و نه هیچ چیز دیگر، بیشتر شبیه به طراحی های یک کودک که هیچ نظمی در آن ها وجود ندارد، انیمیشن ها هم در بازی اصلا حرفی برای گفتن نخواهند داشت و شما در طول تجربه بسیار کم بازی آنچنان شاهدشان نخواهید بود.

جلوه های گرافیکی بازی فاقد هیچگونه تنوع و یا کیفیتی هستند، تمامی آن ها به بدترین شکل ممکن در بازی بوده و یا حتی اصلا در بازی حظور ندارند. طراحی های هیچ اصالت و پایه ای ندارند، انیمیشن های بازی هم بسیار کم و بسیار  بد کار شده اند.

بازی در قسمت گیم پلی بسیار بدتر از گرافیک عمل خواهد کرد، شما در بازی نقش بوریس یوتیوبر معروف را دارید و به انجام برخی از کار های روزمره و همچنین تهیه کلیپ و محتوا برای صفحه یوتیوب خود میپردازید. بازی به شکل نقطه و کلیک دنبال شده و در تمام 23 مرحله ی بازی شما با معما های بسیار ابتدایی و بی منطق و اساس روبرو خواهید شد. راه حل تمام معما ها نیز فقط و فقط یک چیز است. ضربه زدن به شکل کاملا تصادفی به صفحه تا بالاخرهه پس از مدتی گزینه ی درست انتخاب شود، البته اینکار تا حد زیادی منطقی میباشد، چون در بازی نه داستانی وجود دارد و نه دیالوگ و روایت های جذابی را شاهد خواهیم بود، جلوه های گرافیکی هم بسیار  پایین و بد کار شده اند، تنوع در مراحل وجود ندارد، تنوع در جلوه های گرافیکی وجود ندارد و در حالت کلی اصلا هیچ محتوای قابل قبولی وجود ندارد، پس چرا باید سبک پازل ها و گیم پلی آن ها خوب باشد؟ این عنوان فقط یک کار مفید را انجام داده است و آن هم این است که هیچ پتانسیلی مثبتی را بوجود نیاورده که با قسمت های بد خود خرابش کند، یک عنوان بد به تمام معناست.

گیم پلی بازی بسیار به هدف و قسمت های مختلف بازی وفادار بوده و همانند تمامی آن ها بسیار بد است، شما از بازی هیچ محتوایی دریافت نخواهید کرد، فقط باید برای حل معما ها به صفحه ضربه بزنید.

عنوان Life of Boris: Super Slav یک بازی بد به تمام معنا است. تنها نکته جذاب و مثبت آن صداگذاری خود شخصیت بازی یعنی بوریس بود که به لطف دیالوگ های بسیار بد و ابتدایی در بازی از آن هم نمیتوان لذت برد، توصیه من این است که به هیچ وجه حتی فکر به تجربه این بازی هم نکنید.