نقد و بررسی بازی Kid Tripp

بازی های پلت فرمر (Platformer Games) و مخصوصا پلت فرمر های دو بعدی (2D) معمولا جزو یکی از ژانر های بازی ای هستند که همیشه ی خدا – از دهه 80 میلادی که ویدئو گیم ها و بازی ها تازه داشتند محبوب می شدند تا همین سال 2021 خودمان – انواع جدیدی از آن ها منتشر می شود، و اگر هم بخواهیم رو راست باشیم، واقعا بازی های خوب و دوست داشتنی ای هستند و معمولا از آن ها خسته نمی شویم. استایل کلاسیک بازی های پلت فرمر دو بعدی معمولا پیکسل آرت است. بازی ای که امروز تیم نقد و بررسی وب سایت IRG Review در این مطلب قصد معرفی اش را دارد هم، یکی از همین بازی هایی است که هر چند در دهه 80 میلادی منتشر نشده و منطقا نباید استایل و طراحی بصری اش کلاسیک باشد، با طراحی پیکسلی (Pixel Art) منتشر شده است. البته نیازی نیست نا امید شوید و فکر کنید که همه جوانب مربوط به Kid Tripp قدیمی هستند، گیم پلی بازی خیلی دوست داشتنی و روان است و مطمئنا ارزش امتحان کردن را دارد. اگر می خواهید با این بازی پلت فرمر دو بعدی که در سال 2017 منتشر شده است بیشتر آشنا شوید، داستان، گرافیک، گیم پلی، موسیقی و نقاط ضعف و قوتش را بشناسید و برای خریدن یا نخریدنش بهتر تصمیم بگیرید، تا آخر این مطلب برای نقد و بررسی Kid Tripp با تیم نقد و بررسی وب سایت IRG Review همراه باشید.

Kid Tripp در تاریخ بیست و هفتم جولای سال 2017 برای نینتندو – Nintendo – عرضه شده است و قبل از آن فقط برای IOS در دسترس بود. این بازی که طراحی پیکسلی جالب و ترکیب رنگی جذابی دارد، در پلت فرم های مختلف طرفداران زیادی کسب کرده است.

اگر بازی های Super Mario Bros را قبلا بازی کرده باشید، احتمالا می توانید داستان و روند کلی Kid Tripp را حدس بزنید. هر چند تفاوت های عمده ای در گیم پلی وجود دارد، اما سبک طراحی و گرافیک بصری و مکانیزم های کلی به یک شکل است. از تفاوت های عمده می توان به حالت دویدن اتوماتیک – Auto Run – اشاره کرد که پیش فرض Kid Tripp است و گیم پلی بازی کلا بر همین منوال است. از همان ابتدا که بازی را باز می کنید، کرکتر اصلی شروع به دویدن می کند. سه مدل حرکت کردن مختلف در Kid Tripp وجود دارد که به ترتیب Walking (راه رفتن) و Running (دویدن) و Hard core (دویدن با سرعت زیاد) هستند. وقتی بازی را شروع می کنید کرکتر اصلی در حالت راه رفتن قرار دارد. هر چند که این راه رفتن بیشتر شبیه دویدن است. بجز تغییر سرعت ، بقیه امکانات و ویژگی هایی که برای کنترل شخصیت اصلی در اختیار شما قرار گرفته اند، پریدن و حمله کردن به دشمنان پیش رویتان است. بازی در ابتدا هیچ راهنما و آموزشی ارائه نمی دهد و شما باید خودتان کنترل ها را حین بازی کردن کشف کنید. Kid Tripp تقریبا توی همین چند جمله خلاصه می شود: بپرید، به دنبال دشمنان بروید و آن ها را نابود کنید، سکه های مختلف جمع کنید و از موانع دور بمانید. 4 دنیای مختلف در Kid Tripp وجود دارد که هر کدام مرحله های مختلف خودشان را دارند. در ابتدای بازی موقع شروع هر مرحله به شما 10 جان داده می شود، و وقتی یک مرحله را تمام می کنید، می توانید دوباره آن را بازی کنید( چالش های زیاد و متنوعی  در Kid Tripp وجود دارد و اگر دنبال مدال های طلای داخل بازی هستید، این آپشن خیلی برای شما مفید خواهد بود).

با این که بازی به نسبت پلت فرمر های دو بعدی دیگر، دنیا های زیادی – 4 دنیای کاملا متفاوت – دارد، اما همین دنیا ها هم به نظر تیم نقد و بررسی ما خیلی کم هستند و چند ساعتی بیش تر وقت نمی گیرند. خیلی بهتر می شد اگر دنیاهای بیشتری هم وجود داشت و بازی کمی طولانی تر بود.

در آخر، اگر دنبال یک بازی شبیه برادران سوپر ماریو می گردید که اوقات خوشی را برایتان به ارمغان بیاورد و طراحی پیکسل آرت و موسیقی قوی داشته باشد، Kid Tripp بازی مناسبی برای شماست. گیم پلی بازی هم که بالاتر آن را بررسی کردیم خیلی روان و خوش دست است. قیمت Kid Tripp برای نینتندو حدود 4 دلار آمریکا است اما فعلا در آی او اس به دلیل مشکلات آی او اس 11 در دسترس نیست.