نقد و بررسی John Wick Hex

بازی John Wick Hex را میتوان یک نسخه دست دوم و پر اشکال از سری فیلم های John Wick با بازی کیانو ریوز دانست که سعی در کسب محبوبیت در میان طرفداران این فیلم و بازیگر محبوب هالیوودی را دارد و بازطی جایی در میان یک عنوان خوب یا بد بودن گیر خواهد کرد. بازی در سال 2019 و برای کنسول های Nintendo Switch , Xbox One , Playstation 4 و همچنین سیستم عامل ویندوز و رایانه های شخصی منتشر شده است.

جلوه های گرافیکی بازی به دو بخش خوب و بد تقسیم میشود و چیزی به نام روند متوسط و ثابت در آن وجود ندارد. در قسمت هایی از بازی شما شگفت زده خواهید شد و در مقابل در قسمت های دیگری از آن واقعا شما آزار خواهد داد. این روند های سینوسی و متناوب در بیشتر قسمت های بازی مانع از لذت بردن از بازی خواهد شد و به پتانسیل ها و قسمت های درخشان بازی نیز بسیار ضربه خواهد زد. طراحی های چهره بازیکنان و شخصیت ها به خوبی کار شده و علی رقم گرافیک انیمیشنی و کارتونی بازی شما حس و حال حضور در یک سری جدید از فیلم های جان ویک را از بازی دریافت خواهید کرد. همچنین حضور شخصیت های معروف بازی مثل وینست که یکی از اعضای شورا و همچنین رئیس یکی از هتل های در فیلم بود به بازی لذت خاصی را میدهند که آنچنان طول نخواهد کشید که انیمیشن ها بازی این لذت ها را از شما بگیرند. اینیمشن ها به شدت بد کار شده وئ به جای اینکه نقطه جذاب بازی در درگیری ها و افکت ها باشند از لذت آن نیز بسیار خواهند کاست. همچنین سیستم های حرکتی بازی کنان نیز به خوبی کار نشده و شکا استخوان بندی و راه رفتن کاراکتر ها آنچنان جالب نیست. تنوع در مکان هایی که در آن حضور دارید آنچنان بالا نیست و میتواند کمی شما را آزرده خاطر کند. طراحی بافت های بازی اما کیفیت مطلوبی داشته و مشکل خاصی در آن دیده نمیشود، همچنین بهتر بود محیط های بازی حالت پویا تری را داشته و جزییات بیشتری را در خود جای میدادند امل با محیط هم بیشتر از چیزی که در بازی وجود دارد شاهده میشد.

طراحی چهره کاراکتر ها خوب و حضور شخصیت های اصلی فیلم در بازبه لذت آن اضافه میکند اما انیمیشن های بازی به شدت بد کار شده اند و بدتر از آن سیستم و مکانیزم حرکتی بازیکنان است، همچنین تنوع در محیط های بازی علی رقم کیفیت خوب بافت های آن پایین است.

سیستم گیم پلی بازی نیز از مشکلات کوچک و بزرگ بی بهره نبوده و قابلیت خسته کنندگی و تکراری شدن بالایی را دارد. سیستم نبرد های بازی به صورت نوبتی انجام میشود و تا قسمتی از بازی لذت بخش خواهد بود. دوربین بازی به رت یزومتریک نمایش داده میشود و شما در صفحه بازی ننقطه هایی را مشاهده خواهید کرد که با انتخاب هرکدام از آن ها جان ویک به آن قسمت حرکت میکند، در صورت مشاهده دشمن راه های متفاوتی را پیش روی خود خواهید داشت، برای مثال اگر دشمن شما را ندیده باشد میتوانید به صورت مخفی کاری به او نزدیک شده و کاملا بی سر و صدا او را از پای در بیاورید، همچنین میتوانید اسلحه خود را به سمت او پرت کرده و او را به زمین بیاندازید. گزینه آخر نیز تیراندازی به دشمنان است. در کنار تمام این گزینه ها نیز یک درصد موفقیت برای هر کدام از آ« ها وجود دارد. همچنین اگر با دشمنانی رودرو شوید میتوانید حرکات آن ها را دفاع کرده و بدل های این حرکات را به اجرا درآورید. تا اینجا همه چیز خوب پیش میرود ولی این سیستم حداکثر در اواسط بازی برای مخاطب خسته کننده خواهد شد. شما سیستم مهارت خاصی برای آزاد کردن قابلیت های جدید نداشته و تنوع بالایی در اسلحه ها و روش های قابل بازی مشاهده نخواهید.

گیم پلی بازی از یک سیستم مبتنی بر نوبت تشکیل شده و کیفیت خوبی را در نبرد ها ارائه خواهد داد اما مشکل اصلی عدم تنوع در سلاح ها و نبود قابلیت مهارت های جدید بوده و شما را در اواسط بازی به شدت خسته خواهد کرد.

هیچ یک از قسمت های بازی روند مثبتی را طی نخواهند کرد. ویژگی های مثبت در بازی یافت میشود اما نکات منفی به سرعت لذت تجربه آن ها را از بین خواهد برد. شما در بازی میان قسمت های خوب و بد گیر خواهید افتاد و واقعا باید طرفدار دو آتشه جان ویک باشید تا چشمانتان را بر روی مشکلات بازی بسته و فقط بخواهید مدتی را با شخصیت محبوب خود سپری کرده و به کشتن افراد مختلف بپردازید و در غیر این صورت شما واقعا در تجربه بازی به مشکل خواهید خورد و بازی لذت یک تجربه خوب را از شما دریغ خواهد کرد.