اگر تاکنون عناوین زیادی را در سبک وحشت و تعقیب و گریزهای هیجان انگیز از چنگال یک موجود شرور یا شخص روانی و قاتل بازی کرده باشید، حتما با استودیوی Euphoria Games آشنایی دارید. این توسعه دهنده معروف تاکنون چندین بازی درخشان در ژانر ترسناک و بقا منتشر کرده که از جمله معروف ترین آنها می توان به سری Death Park و عنوان Antarctica 88 اشاره کرد که به نوبه خود توانستند لحظات بسیار دلهره آوری را برای شما به ارمغان آورند. اکنون این استودیوی سازی سازی در جدیدترین ساخته خود به سراغ یک ماجراجویی ترسناک و هیجان انگیز به نام Horror Tale 1: Kidnapper رفته که اولین قسمت از سری خود محسوب می شود و در آن، پازل ها، لحظات ترسناک، پیچ و خم های غیرمنتظره و سرگرمی های زیادی در انتظار شما هستند. این بازی قبلا برای سیستم عامل های اندروید و iOS و همچنین PC منتشر شده بود و اکنون برای کنسول های نسل جدید از جمله نینتندو سوئیچ عرضه شده است و قرار است برای یکبار دیگر حس ترس و بقای شما را مورد آزمایش قرار دهد. در ادامه با نقد و بررسی این بازی از طرف تیم IRG Review با ما همراه باشید.
بازی Horror Tale 1: Kidnapper یک عنوان ترسناک با محوریت بقا و یک ماجراجویی هیجان انگیز، سرگرم کننده و ترسناک به سبک آمریکای دهه 90 است که شما را به آن دوران می برد. داستان از جایی آغاز می شود که تعدادی از بچه های شهر به طور کاملا ناگهانی ناپدید می شوند و پلیس همه جا را به دنبال آنها می گردد و در هیچ جایی یافت نمی شوند.
شما در نقش پسربچه ای به نام Tom ایفای نقش می کنید که پدر و مادرش به سفر رفته اند و با دوست خود Harry که در یک کلبه درختی زندگی می کند، همکاری می کند تا بتواند شخص آدم ربا را دستگیر نمایند. در واقع شما در طول داستان باید بفهمید این آدم ربا کیست و چرا این کار را می کند؟ او کودکان ربوده شده را به کجا می برد و راه حل موثر برای نجات آنها چیست؟ از طریق حل پازل هایی که در سراسر محیط بازی پراکنده شده اند، پاسخ به این سوالات را خواهید یافت.
گیم پلی بازی Horror Tale 1: Kidnapper شامل اکتشاف محیط و حل انواع معماهای جذاب است که شامل تعامل با آیتم ها و استفاده از آنها برای حل پازل ها می شود. دنیای بازی از پنج مکان تشکیل شده که هر کدام در موقعیت های مختلفی قرار دارند. مهمترین این مکان ها همان خانه درختی شماست که هری در آن حضور دارد و بهترین محل برای در امان ماندن از دست آدم ربا محسوب می شود. همچنین این محل به عنوان پایگاه اصلی شما نیز در نظر گرفته می شود و از آنجا می توانید ماموریت های مختلف را از هری گرفته و به دنبال انجام آنها در محیط روانه شوید.
آدم ربا همواره در محیط پرسه می زند و به صداها بسیار حساس است. شما در حین گشت و گذار در محیط باید حواستان همواره به حضور او باشد تا در دام او گرفتار نشوید. اگر او شما را بگیرد، به آخرین محل ذخیره بازگردانده می شوید. مخفی کاری جزو اصلی ترین عناصر گیم پلی بازی محسوب می شود و همیشه مراقب باشید.
در مورد گرافیک و جلوه های بصری این بازی می توان گفت چیز قابل توجهی را ارائه نمی دهند و دارای یک سبک هنری بسیار ساده و به دور از هر گونه جزئیات خاص است تا برای بچه ها مناسب باشد. فقط می توانم بگویم گرافیک بازی با مضمون و حال و هوای کلی بازی متناسب است و چیز برجسته ای ندارد. من میدانم که مخاطب اصلی این نوع بازیها بیشتر بازیکنان کم سن و سال و اغلب بچهها هستند و به همین دلیل توسعهدهندگان تلاش کرده اند ترس موجود در این بازی را تا حدودی سبک نگه دارند، اما چیزی که شخصاً توجه من را از ترس کم کرد صداپیشگی و خطوط دیالوگ مرد نقابدار بود.
او در مواقعی که شما را دستگیر کند، فریاد “سخت تلاش کن” را می دهد که در این لحظات صداپیشگی او نسبتا ترسناک بود. سکوت حاکم بر این بازی اغلب بسیار ترسناکتر است و همچنین نیاز به صداپیشگی را نفی میکند – اما اگر واقعاً او صحبت می کرد، مطمئنا در ایجاد حس تنش و ترس بازی کمک شایانی می نمود.
من بازی Horror Tale 1: Kidnapper را طی 2 ساعت تمام کردم، روند گیم پلی آن طولانی نیست، اما سختی بازی اختیاری است و 20 مجسمه برای جمع آوری وجود دارد که قابلیت پخش مجدد خاصی را به بازی اضافه می کند. برای پلیرهایی کارکشته ژانر مخفی کاری و افرادی که به دنبال تجربه چالش سرعت اجرا با بالاترین سختی هستند، این بازی انتخاب بسیار مناسبی است. با اینکه پایان بندی بازی چندان جالب نیست، ولی از آنجایی که این بازی فصل اول هست، داستان آن هنوز به پایان نرسیده است و سازنده فصل دوم را برای پایان دادن به این بازی منتشر کرده است. من تجربه این بازی را به همه علاقمندان توصیه می کنم.
- گیم پلی بسیار هیجان انگیز مبتنی بر تعقیب و گریز
- ارائه معماهای جذاب و سرگرم کننده
- هوش مصنوعی قوی آدم ربا
- فضاسازی خوب برای ایجاد یک حس ترس ناب
- موجودی آیتم هایی که می توانید حمل کنید، بسیار محدود است
- پایان بندی نه چندان جالب داستان