نقد و بررسی Explosive Dinosaurs

عنوان Explosive Dinosaurs را میتوان یک اثر لذت بخش برای بازی در کنار یک دیگر و به صورت چند نفره و همچنین یک اثر بسیار کسل کننده و ضعیف برای تجربه تک نفره آن دانست، بازی ابتدا در سال 2018 برای سیستم رایانه های شخصی و سپس در سال 2020 برای پلتفرم نسل هشتمی Nintendo Switch منتشر و در دسترس مخاطبان قرار گرفته است.

جلوه های تصویری و گرافیکی کیفیت معقولی را خواهند داشت، بازی از گرافیک پیکسلی دو بعدی بهره خواهد برد و کیفیت طراحی هایش در سطح قابل قبولی قرار خواهد داشت، همچنین به دلیل شکل کلی بازی که از حدود 40 بازی کوتاه مختلف تشکیل میشود تنوع در میان طراحی های کلی بازی  ها حفظ شده و از این نظر با جلوه های متنوعی روبرو هستیم، اما مشکل اصلی جلوه های بازی کمبود و ضعف در انیمیشن های درون بازی است، در بسیاری از بازی ها انیمیشن های بسیار محدود و ضعیفی بکار رفته که از کیفیت کلی بازی و سیستم گرافیکی آن کم خواهد کرد، اما به دلیل ماهیت اصلی و سبک خاص بازی چیزی که بیشتر مورد توجه قرار میگیرد گیم پلی بازی خواهد بود و جلوه های گرافیکی درون آن، آنچنان که باید پررنگ نخواهند بود، اما در نهایت طراحی های اکثر شخصیت های بازی به خوبی صورت گرفته و برخی از جلوه های بازی که زمینه ی طنز و شوخی را دارند بسیار مناسبب بوده و نه در حدی هستند که زیادی لوس شوند و نه در حدی که بسیار کم رنگ و فراموش شونده باشند.  موسیقی های بازی اما از تنوع بالایی برخوردار نبوده و برای چند بازی از یک موسیقی استفاده شده و همچنین سبک و ریتم بیشتر موسقی ها نیز با یکدیگر شباهت بسیار زیادی دارند، صداگذاری ها نیز با وجود محدود بودنشان اما از کیفیت قابل قبول تری نسبت به موسیقی ها بازی برخوردارند.

جلوه های گرافیکی بازی را در حالت  کلی میتوان خوب و قابل  قبول نامید، اما همچنان در قسمت انیمیشن ها مشکلات زیادی را به همراه خواهند داشت، همچنین موسیقی های بازی نیز بسیار تکراری خواهند بود اما سیستم صداگذاری آن  خوب کار شده است.

گیم پلی بازی نیز کاملا دو وجهی خواهد بود، بازی هیچ داستان خاصی را روایت نخواهد کرد که خب بخاطر شکل بازی میتوان آن را نادیده گرفت اما بهتر بود که پیش زمینه ی کوتاهی درباره دنیای بازی و شخصییت های آن برای مخاطبان در دسترس بود، بازی دارای دو قسمت تک نفره و چند نفره میباشد که میتوان آن را تا چهار نفر و به صورت آفلاین بازی کرد، در بازی بیش از 40 بازی کوتاه وجود دارد که تنوع در میان آن ها در حد متوسطی خواهد بود، در واقع شاید برخی از بازی ها در حالت کلی فرقی با یکدیگر نداشته و در برخی از قسمت های جزیی خود با دیگر بازی متفاوت باشند، اما در میان 40 بازی مختلف باز هم میتوانید تفاوت هایی را پیدا کرده و از تجربه بازی لذت ببرید، البته این لذت صرفا به بازی به صورت چند نفره خلاصه خواهد شد، بازی در این شکل میتواند بسیار جذاب و لذت بخش باشد و برای لذت بیشتر از تجربه آن نیز شکل های مختلفی در آن گنجانده شده، اما بخاطر وجود ضعف بسیار در سیستم هوش مصنوعی بازی و همچنین کم عمق بودن بسیاری از مینی گیم های درون بازی تجربه آن به صورت تک نفره میتواند بسیار کسل کننده و تکراری به نظر برسد.

در بازی داستان پردازی وجود نداشته و پیشینه ای هم برای شخصیت های درون آن وجود ندارد، بازی بخاطر وجود مشکلاتی در هوش مصنوعی و کم عمق بودن آن ها در حالت تک نفره بسیار کسل کننده بوده اما در حالت چند نفره میتواند بسیار لذت بخش باشد.

بازی را در نهایت میتوان به دو بخش کلی تقسیم کرد، در بخش اول قسمت تک نفره آن را داریم که بسیار خسته کننده خواهد بود و نبود قسمت داستانی و هوش مصنوعی خوب به تجربه بازیکن ضربه های بسیاری را خواهد زد،  اما در بخش دوم و قسمت چند نفره بازی به دلیل تفاوت های قابل قبول در بخش های طراحی و همچنین گیم پلی بازی ها میتواند بسیار جذاب و لذت بخش دنبال شود، در واقع این بازی یک عنوان صرفا چند نفره خواهد بود که به دلیل قیمت پایینش میتواند انتخاب نسبتا خوبی برای تجربه در کنار دوستان باشد اما در هیچ ارزشی برای تجربه تک نفره دارا نخواهد بود.