نقد و بررسی بازی Afterthought

چند سالی می شود که تعداد افرادی که بازیهای معروف را، با سرعتی سرسام آور به منظور ثبت رکورد جهانی به پایان می رسانند، زیاد شده است و در بیشتر موارد برای کسب مقام های بالا، دست به انجام امور عجیب و غریبی می زنند که از ذهن یک بازیکن معمولی خارج است و قابلیت درک عمل آنها اندکی شوار است. همانطور که می دانید، به این افراد، speedrunner گفته می شود که اغلب به سراغ بازیهایی می روند که اکثر بازیکنان در انجام آنها مشکل دارند. یک مثال بسیار خوب در این زمینه سری بازیهای Dark Souls است که به چالش برانگیز بودن مشهورند.

بازی Afterthought از ایده گیم پلی سرعتی استفاده کرده و یک عنوان پلتفرمر اسپیدران دوبعدی است که با سیستم حرکتی شسته رفته و پیچیده خود، راه حل های تقریبا بی نهایتی را برای رد کردن مراحل به شما ارائه می دهد. این بازی توسط Studio Moondowner ساخته شده و به وسیله همین شرکت ابتدا در سال 2022 برای PC منتشر شد و اکنون پس از گذشت یکسال در سال 2023 برای دارندگان کنسول نینتندو سوئیچ عرضه شده است. این عنوان با ارائه المان های جدید در بخش های گیم پلی و داستان خود توانسته امتیازات بسیار خوبی دریافت کند و نظر بازیکنان را به خود جلب کند.

از نظر داستانی، بازی Afterthought دارای یک خط داستانی گیج کننده و پیچیده و در عین حال بی ربط است که بعید می دانم بتوانید آن را تا انتهای بازی پیگیری کنید. شما در نقش یک شخصیت بی نام و نشان قرار می گیرید که در دنیای با تم سایبرپانک زندگی می کند و همه چیز آن مضمون آینده نگرانه و عجیب و غریب دارند. این شخصیت در یک سری میان پرده های داستانی و چند دیالوگ بی ربط که برای من معنی نداشت از جایی به جای دیگر حرکت می کند. اگر از داستان بازی چیزی سردرنیاوردید، نگران نباشید. زیرا جذابیت اصلی این بازی به جای داستان در گیم پلی آن است.

از لحاظ گیم پلی، بازی Afterthought احتمالاً پیچیده ترین سیستم حرکت طراحی شده را دارد که تا به حال با آن روبرو شده اید. تسلط روی این مکانیزم، مهارت بسیار بالایی می طلبد اما با این حال برای بازیکنان معمولی نیز قابل دسترسی است. به علت همین نسبتا پیچیده بودن گیم پلی، چندین بخش آموزشی برای توضیح کلیات آن در نظر گرفته شده که از این نظر بسیار سخاوتمندانه ظاهر شده است. تقریباً برای هر مکانیک بازی یک آموزش قانونی وجود دارد، منتها برخی از این آموزش ها توضیحات خود را در سطح بالایی ارائه می دهند و به همین علت درک آنها اندکی دشوار می شود.

در واقع با اینکه شاید درجه دشواری این بازی برای بازیکنان تازه وارد نسبتا بالا باشد، ولی بخش آموزشی آن نیز در حال حاضر بسیار سخت است و اگر حتی نتوانید آموزش را به پایان برسانید ممکن است ناامید شوید. می توانید از این بخش به طور کامل صرف نظر کنید، اما طعم ترش درک نکردن مکانیزم های گیم پلی در دهان شما باقی می ماند. از طرف دیگر، همیشه می توانید به حالت آسان بازی پایبند باشید و بازی را روی این درجه سختی انجام دهید. ولی خب انتظار چالش زیادی را نداشته باشید.

این بازی دارای 56 مرحله است که در 8 فصل ارائه شده اند. شما باید یاد بگیرید که این مراحل را با نهایت سرعت به پایان برسانید، زیرا با یک بازی به سبک اسپیدران مواجه اید که هر مرحله آن دارای زمان بندی خاصی است. در حالی که سبک های بازی و توانایی های مختلف شخصیت اصلی را آزمایش می کنید، باید با تمام سرعت و مهارت خود به انتهای مرحله برسید. ضمنا در آخر بعضی از مراحل با یک باس روبرو می شوید که نبرد با آنها واقعا دیوانه وار است. در پایان باید گفت این بازی دارای نرخ تکرارپذیری بالایی است زیرا هیچ مسیر ثابتی برای پایان هر سطح وجود ندارد، شما راه خود را برای اتمام آن در سریع ترین زمان ممکن انتخاب می کنید.
این بازی دارای یک سبک هنری منحصر به فرد و کاملا جدید است که بعید می دانم پیش از این مشابه آن را در جایی دیده باشید و به همین علت ممکن است شما آن را دوست نداشته باشید، ولی من آن را دوست داشتم. تمام محیط ها و جزئیات بازی با دست نقاشی شده اند و به همین علت همه چیز شبیه یک قلم موی رنگی عالی به نظر می رسد! موسیقی متن نیز فوق العاده است و شامل بیش از 100 آهنگ یا تعداد بیشتر می شود که ژانرهای زیادی در آن وجود دارد که بر درگیر کردن بازیکن در دنیای عجیب و غریب و زیبای بازی تاکید زیادی دارند.

اگر بگوییم این بازی خوب است، در حق آن واقعا کم لطفی کردیم، زیرا به خودی خود ترکیبی از زیبایی شناسی عالی، سبک هنری جالب توجه، موسیقی شنیدنی و آرام بخش را ارائه می دهد و با افزودن یک گیم پلی خلاقانه چالش برانگیز، همه این جنبه ها به تنهایی باعث می شود این بازی ارزش بیشتری داشته باشد که به عنوان یک جواهر پنهان در دریای وسیع بازی های نینتندو سوئیچ در نظر گرفته شود. کاملا صادقانه بگویم، سبک هنری و گیم پلی بازی Afterthought مرا به یاد بازی هایی موبایلی مانند Vector و Cytus می اندازد و به این ترتیب، این بازی صادقانه مستحق توجه و عشق بیشتری است زیرا پتانسیل آن را دارد که تبدیل به بیشتر از آنچه که هست شود. من این بازی را به طور کلی توصیه می کنم، واقعا عالی است.