نقد و بررسی 39 Days to Mars

39 روز به مریخ شروع می شود در زمین، وظیفه بازیکنان با حل پازل های مختلف مانند ساخت یک نقشه و استفاده از تاکتیک های دقیق ماهیگیری برای گرفتن کلید. این یک پیشگویی خوب برای آنچه انتظار می رود یک بار که ماجراجویی واقعی آغاز می شود. برای حل این پازل های مختلف، بازیکنان باید با هم کار کنند، هر کدام یک مکان نما یا شخصیت را برای کنترل چالش ها کنترل می کنند. اگر شما و دوستان یا اعضای خانواده تان کاملا هماهنگ نیستند، تضمین می شود. البته، یک گزینه تک نفره وجود دارد اما کنترل هر دو نشانگر در یک کنترلر Xbox می تواند یک تلاش گیج کننده باشد. روشن است که بهترین راه برای بازی 39 روز به مریخ با شخص دیگری است.  پس با نقد و بررسی بازی 39 Days to Mars از تیم نقد و بررسی بازی های رایانه ای irgreview با ما همراه باشید.

داستان بازی یک بازی ساده است که میبیند شما به دو کاراکتر در سفر به مریخ پیوستید، از زمین شروع کنید و راه خود را در کشتی خود بسازید. متأسفانه ، بخش هایی از کشتی هر چند روز چند بار شکسته می شوند و شغل شما برای تعمیر آنها است و مطمئن شوید که شما آن را به سیاره قرمز می دهید. سفر آنها 39 روز طول می کشد، اما این بازی تنها یک ساعت یا بیشتر را برای اولین بار اجرا می کند. در حالی که در ابتدا به نظر می رسد زمان کوتاهی است، گزینه های مختلفی برای هر تصمیماتی که در سفر دارید، وجود دارد. با دستاوردهای مرتبط با بیشتر، شما باید از طریق بازی چند بار بازی کنید تا کامل شدن کامل شود، به طور چشمگیری زمان پخش را به مقدار معقولی افزایش دهید.

پازل هایی که با سفر خود در مواجهه با آن روبرو می شوند، در دشواری های مختلف متفاوت هستند، اما همه آنها نسبتا دشوار است، زیرا شما واقعا هیچ دستورالعملی برای هر یک از آنها ندارید. این به عنوان یک مورد محاکمه و خطا در مورد آنچه که باید انجام شود، در نهایت نیاز به کمی شانس و کمی مهارت برای رسیدن به آنها را حل کند. آنها در خط بین بینانه به سختی دشوار و به چالش کشیده می شوند تا شما را سرگرم کنند. تنوع حداقل جذاب است، به عنوان تمام پازل منحصر به فرد است. این که آیا شما در حال تطبیق سیم ها، چتر دریایی فضایی و یا صرفا یک فنجان چای هستید، هیچ چیز آسان نیست. این بازی یک نگاه سالم و شیرین دارد، با نقشه های پایه ای که جهان را در محیط تنظیم رنگ سبز نشان می دهد. این احساس را با توجه به بازی در قرن 19 تنظیم شده است.

هنگامی که شما در حالت co-op بازی می کنید – این چیزی است که برای آن طراحی شده است – هر زمانی که شما به پازل بروید، هرکدام از دست های شخصیت را کنترل می کنید، قادر به گرفتن و حرکت در موارد مورد نیاز می باشید. تلاش برای برقراری ارتباط با یک شریک به اندازه کافی برای تکمیل پازل کار ساده ای نیست، زیرا شما نیاز به زوایای حساب و تعادل در میان چیزهای دیگر دارید. گرفتن یک قاشق کره بر روی یک قاشق یا طعم چای شیرین و شیرین نیاز به غلظت از هر دو بازیکن است. این یک بازی نیست که شما فقط می توانید انتخاب کنید و بازی زمانی که شما برخی از خرابی برای استراحت؛ این کار نیاز به کار سخت و قدرت مغز دارد که در ذهن دارد ارزشش را دارد.

بازی کردن در حالت انفرادی تقریبا سخت تر و راحت تر از همکاری است. داشتن کنترل از هر دو دست به این معنی است که نیاز به ارتباط در طول پازل از بین رفته است، اما تلاش برای کشف کردن دست شما که می خواهید کجا و چه راهی برای حرکت آن می تواند کمی در قلب غرق شود. همچنین بعضی از پازل ها نیاز به حافظه خوبی دارند و من در واقع به عکس گرفتن از چیزهایی که باید به خاطر داشته باشم برای حل پازل بود. بین جنگیدن فضای کراکن، معدن زغال سنگ و تمیز کردن کشتی، ممکن است در نهایت به مریخ برسید. تمام پازل هایی که می توانید انجام دهید را می توان حل کرد یا شکست خورد، و بعضی از آنها نیز گزینه های مختلفی دارند و باعث می شود چیزهای بیشتری برای بازی دوم، سوم یا چهارم جالب باشد.

این بازی باید هر بار که از طریق آن اجرا می کنید، آسان تر شود و برای تکمیل لیست موفقیت شما باید چندین بار انجام دهید. تکمیل اکثر وظایف اصلی به شما یک دستاورد کسب خواهد کرد و ساخت آن به مریخ در یک قطعه به شما یکی دیگر را به شما می دهد. پس از اینکه بازی را در حالت انفرادی و هماهنگی به پایان رسانید، باید تمام پازل ها را حل کنید یا همه آنها را شکست دهید، سپس بازی را در کمتر از 30 دقیقه انجام دهید. در مجموع لیست به اندازه کافی آسان است اما نیاز به تمرکز زیاد و کمی از تزیین دوباره دارد.

گیم پلی

سفر اولیۀ کشتی فضایی زغال سنگ، HMS Fearful، در مورد شما نیز انتظار می رود و به منظور ادامه (و جلوگیری از فرو رفتن کشتی در اطراف شما) تعدادی از پازل های پیچیده که شما نیاز دارید حل (و حتی چند دشمن برای مقابله با آن، هر چند در ذهن من آنها را به صندلی عقب به تیزرهای مغز). در حال حاضر، این بازی به وضوح به عنوان یک همکاری دو نفره تبلیغ می شود و متاسفانه من مجبور شدم از طریق انفرادی بازی کنم (چیزی که هیچ کس به شما در مورد بزرگسالی نمی گوید این است که دوستان شما تقریبا هرگز برنامه ای مشابه شما ندارند).

بازی کردن از طریق این بازی در انفرادی … روی حیله و تزویر بود. من هماهنگ ترین افراد در یک روز خوب نیستم، و بنابراین پازل لذت بخش و چالش برانگیز تبدیل به یک تلخ نسبتا ثابت از ناتوانی من برای فشار دکمه ها به روش های مختلف و کشیدن موس در همان زمان. بازی کردن در انفرادی، شما همچنین متاسفانه از دست یکی از ماجراجویان جسورانه خود را از دست می دهید و به جای آن با گربه کامپیوتر کار می کند؛ که، من اشتباه نکنم، بسیار جالب است. اما این فقط یکسان نیست و من احساس می کنم که داستان و شخصیت ها برای تجربه کردن با حالت انفرادی کمتر است. در نهایت من بعد از کشیدن یک دوست بسیار ناخوشایند به بازی دو نفره به عقب برگشتم (بله، من می دانم، این همه غم انگیز است، کسی که یک ویولن را ترک می کند) و هر چند گیم پلی هنوز چالش برانگیز بود، بلافاصله از بازی لذت بیشتری می برد زیرا از حضور آلبرت و کلارنس.

صدا

چیزی است که واقعا در حدود 39 روز به مریخ برجسته است، موسیقی متن فیلم کاملا زرق و برق دار آن است. آرامش بخش، ملودیک و کاملا مناسب برای سبک بازی پشت صحنه بازی، این یک موسیقی متن است که من دوباره گوش می کنم . Instrals پیانو ملایم برای ایجاد فضای ویژه ای که 39 روز به مریخ کامل شده است ؛ ترکیبی عجیب و غریب اما شگفت انگیز از steampunk قدیمی ویکتوریا زمان با حوادث و هیجان از اکتشافات فضایی ادغام شده است. من کاملا نمی دانم چگونه این کار می کند، اما واقعا، واقعا.

یکی دیگر از استفاده های عالی از صدا در این بازی این واقعیت است که 39 روز به مریخ ویژگی های گفت و گو است که به طور کامل صدای عمل – و شاید شگفت آور، صدای بازی در واقع کاملا جامد است. لهجه های لکه دار و تفسیر جاری از کلارنس و آلبرت واقعا به بهبود کیفیت بازی کمک می کند و به جو ایجاد شده توسط تصاویر و موسیقی متن فیلم کمک می کند. اما بیش از این که فقط به ارتعاش بازی افزوده شود، گفتگو گفتاری به شما امکان می دهد احساس واقعی خود را برای شخصیت های این دو کاوشگر بدست آورید، و نظرات آنها در مورد آنچه اتفاق می افتد در اطراف آنها اغلب مفید و خنده دار است.

اگر چه 39 روز به مریخ کاملا یک بازی کوتاه است ، گیم پلی لذت بخش است و جو ایجاد شده توسط سبک بصری، instrumentals زیبا و طراحی شخصیت و گفت و گو باعث این چیزی منحصر به فرد و ارزشمند است. من فکر می کنم این بازی می تواند از یک سیستم Unravel Two که مبادله بین شخصیت ها از لحاظ بازی انفرادی است، سود ببرد، اما صادقانه می گوید، این همان تبلیغ نیست که در مورد این بازی یک بازی همکاری است. این یک بازی کاملا مناسب برای یک زمان کوتاه اما لذت بخش با یک دوست است و توصیه من به شما این است که این بازی را به نحوی که به آن بازی می کنید پخش کنید؛ با دیگری. طول بازی به من فکر می کند که احتمالا باید در هنگام فروش آن را برداشت، اما صادقانه می گویم که من برای یک بازی با برخی از جذابیت به آن می پیوندم و 39 روز به مریخ، به عنوان عجیب و غریب به عنوان دوران ویکتوریا، امروزی انگلیس می تواند امیدوار باشد برای گرفتن.