نقد و بررسی بازی Homebody

Homebody محصول جدیدی از توسعه دهنده Game Grumps و کمپانی ناشر Rogue Games است که در بطن گیم پلی خود شامل پازل های پیچیده به سبک وحشت و بقا می باشد. این عنوان جدید با قاتلی که به نظر می رسد از هیچ جا ظاهر می شود و ساعتی که دائماً تیک تاک می کند، در یک بازی با محوریت ترسناک بقا که یادآور عناوین کلاسیک اواخر دهه 90 است، هیجان و فتنه ایجاد می کند. اگر از طرفداران فیلم های ترسناک هستید، شاید فیلم Happy Death Day را به خاطر داشته باشد که در آن یک قاتل نقابدار پشت سر هم قهرمان داستان را به قتل می رساند، در حالی که شخصیت اصلی در همان روز دوباره و بارها در تلاش برای جلوگیری از مرگ دوباره به چرخه حیات باز می گشت. بازی Homebody دقیقا از این فرمول استفاده می‌کند و آن را در قالب یک بازی ویدیویی قرار می‌دهد و با معمای ترسناک قدیمی خود، بازیکنان را در یک حلقه زمانی رضایت‌بخش قرار می‌دهد تا از یک قاتل شرور جان سالم به در ببرند. این ایده هنوز هم سرگرم کننده است، حتی اگر برخی از سبک های قدیمی آن کمی جلوی آن را بگیرند. در ادامه با نقد و بررسی این بازی از طرف تیم IRG Review با ما همراه باشید.
زمانی که برای اولین بار وارد بازی Homebody می شوند، امیلی را ملاقات می کنید که به یک مهمانی با موضوع تماشای بارش شهابی می رود. طولی نمی کشد که بازی شما را با شخصیت امیلی آشنا می کند و به سرعت مشخص می شود که ویژگی ها یا خصلت های او چیست. چیزی که به نظر می رسد یک مهمانی ساده با دوستان در یک خانه اجاره ای باشد، به زودی با پیدایش یک قاتل بی نام و نشان، تبدیل به واقعه ای شوم می شود. امیلی در حالی که در یک حلقه زمانی ناامیدکننده به دام افتاده و شاهد مرگ دوستانش است، باید پازل‌های مختلفی را حل کند تا حقیقت آنچه واقعاً در جریان است را کشف کند.

این بازی داستانی مستقل را روایت می کند که ارزش دنبال کردن را دارد. هنگامی که امیلی با دوستانش ملاقات می کند، به سرعت مشخص می شود که او کاری برای برهم زدن اوضاع شب انجام نخواهد داد، حتی اگر این به معنای پنهان کردن همه چیزهایی باشد که واقعاً احساس می کند. امیلی مکرراً گزینه‌های دیالوگ را نادیده می‌گیرد و تصمیم می‌گیرد که بدون توجه به انتخاب بازیکنان، هیچ بحرانی ایجاد نکند. همانطور که رویدادهای معمول بازی در حلقه زمان برای اولین بار شروع به آشکار شدن می کنند، امیلی مجبور می شود در تاریکی ناآشنا خانه سرگردان شود و به دنبال سرنخ باشد، همه اینها در حالی رخ می دهد که با دوستانش ملاقات می کند. همانطور که او در طول شب پیشروی می کند، قتل او توسط قاتل معروف که گویی در همه جای خانه حضور دارد، اجتناب ناپذیر خواهد بود و از اینجاست که سیستم حلقه زمانی گیم پلی آغاز می شود.
مکانیزم حلقه زمانی Homebody به این صورت است که هر بار که امیلی می میرد، او به زمان ورود اولیه خود بازگردانده می شود. در این شرایط دوستان او هیچ چیز را به یاد نمی آورند، در حالی که امیلی که کاملاً آگاه است، باید بارها و بارها برای نجات همه آنها تلاش کند.

هر دوستی از طریق گفتگو، داستان خاص خود را دارد و سرنخ های مفیدی را در مورد پازل هایی که امیلی به حل آنها می پردازد، به او ارائه می دهند. پازل های مختلفی در این بازی وجود دارد که به بازیکنان این فرصت را می دهد تا خود را با همه چیز از بازی Minesweeper گرفته تا اشیاء پیچیده به هم پیوسته آزمایش کنند. کاوش در خانه و کشف ارتباطات مختلف بین چیزها جنبه بزرگی برای تکمیل بازی خواهد بود و بیشتر وقت شما را خواهد گرفت.
طی مدت زمانی که مشغول انجام این بازی بودم، با هیچ مشکل فنی واضحی در عملکرد کلی روبرو نشدم. با این حال، برخی از مکانیزم‌های عمومی گیم‌پلی وجود دارند که گاهی اوقات می توانند آزاردهنده شوند. برای مثال در حین کاوش در خانه، شما در بیشتر اوقات مجبورید با زوایای ثابت دوربین دست و پنجه نرم کنید که در هنگام پیمایش بین محیط های مختلف این مشکل جدی تر می شود. با این حال این یک ایراد کلی محسوب نمی شود و چیزی از هیجان کلی گیم پلی کم نمی کند.

از لحاظ بصری، Homebody به عنوان ادای احترام به گرافیک بازیهای قدیمی و اولیه پلی استیشن، همچنان به منابع الهام خود وفادار است. اگرچه گرافیک بازی در مقایسه با عناوین امروزی حرفی برای گفتن ندارد و بیشتر یادآور بازیهای کلاسیک PS1 است، اما همچنان هویت مستقل خود را حفظ می‌کند و به بازیکنان اطمینان می‌دهد انتخاب این سبک گرافیکی کاملا‌ عمدی بوده است. گرافیک سبک Retro این بازی عملکرد بسیار خوبی دارد، زیرا قادر است محیط دلهره آور خود را به خوبی به نمایش بگذارد و به بازیکنان امکان می دهد تمرکز خود را روی چیزهای مهم حفظ کنند.

Homebody جزو عناوین فوق‌العاده‌ ساخته ذهن جوری گریفیس بوده و با ویژگی‌هایی که به همراه دارد و یادآور وحشت آثار کلاسیک برجسته‌ای مانند The 7th Guest, Silent Hill و Clock Tower است مطمئناً طرفداران ژانر ترسناک و بقا را درگیر و مجذوب خود می‌کند. با پیشروی بیشتر امیلی در روایت داستان، قاتل زودتر و زودتر ظاهر می‌شود و این حس فوریت را در شما ایجاد می‌کند که همه چیز در آستانه رسیدن به یک پایان بزرگ است. مبارزه امیلی با بیماری آگورافوبیا واقعاً احساساتی را به وجود می آورد که مطمئناً بسیاری از بازیکنان با آن ارتباط برقرار می کنند و تحت تأثیر قرار می گیرند. نتیجه رضایت بخش داستان امیلی نتیجه ای است که به زودی فراموش نخواهد شد و برای مدت های زیادی در ذهن مخاطب باقی می ماند.