نقد و بررسی The TakeOver

باسلام به همه ی همراهان وب سایت ما. در این مقاله بار دیگر در کنار شما هستیم تا به نقد و بررسی یکی دیگر از بازی های ژانر فایتینگ می پردازیم. این ژانر همانطور که از نامش معلوم است از مولفه های آن استایل گرافیکی با تم دهه ی 90 میلادی می باشد و هم چنین شخصیت هایی که با دست خای در محیطی دو بعدی پیش می روند و با استفاده از قدرت بدنی شان به مبارزه با دشمنان و باس فایت ها می پردازند تا هدفی را تحقق بخشند.

بازی ای که در این مقاله آماده کرده ایم The TakeOver نام دارد. این بازی محصول استودیوی بازی سازی Antonios Pelekanos با همکاری کمپانی DANGEN Entertainment می باشد. این دو استودیوی مذکور این بازی را در سال 2016 منتشر کرده اند. بازی برای کنسول نینتندو سوئدیچ توسعه داده شده است و هم چنین شما می توانید در پلی استیشن 4 و یا رایانه های شخصی ویندوزی خودتان نیز از اجرای آن لذت ببرید.

برای  هم نسلان ما این تم از بازی بسیار آشنا است. احتمالا بسیاری از گیمرها با این ژانر از بازی خاطره دارند، بازی The TakeOver نیز مانند بازی های مشابه ژانر خودش طرفداران این ژانر را بسیار سر ذوق می آورد. در بازی شما می توانید بین شخصیت های بازی که 3 نفر هستند یک نفر را انتخاب نموده و به مبارزه با دشمنان بپردازید. هم چنین در بازی علاوه بر مبارزات رو در رو می توانید با استفاده از ابزار موجود در محیط بازی مانند اسلحه ها و میله ها و چوب ها با دشمنان خودتان رو در رو شوید.

در The TakeOver علاوه بر تم های قبلی و آشنا که در بازی های نسل طلایی این ژانر موجود است دو دکمه یکی برای لگد و یکی برای مشت هم مانند همیشه وجود دارد که شما می توانید با استفاده از هر کدام از آن ها یا به صورت ترکیبی در محیط بازی به مبارزه با دشمنان خودتان بپردازید. هم چنین مراحل جلوتر و سخت تر نیز به کمک هوش شما و جا خالی دادن ها رد کردن شان ممکن می شود در غیر اینصورت کار برای شما بسیار سخت خواهد شد.

همانطور که اشاره شد تم گرافیکی بازی به صورت کلی تمی دهه نودی است و برای اکثر ما البته این تم بسیار اشناست. در این نوع صحنه آرایی و گرافیک معمولا با رنگ هایی روشن رو به رو هستیم که با افکت های هنگام مبارزه مانند ضربات مشت و لگد بیشتر نمایان می شوند.

در بازی علاوه بر این سیستمی تعبیه شده است که هر بازیکن دارای اسلحه ی مخصوص خودش می باشد که می تواند با استفاده از آن یا استفاده از وسایل محیط نیز به مبارزه با دشمنان بپردازد. تنوع دشمنان در The TakeOver بسیار بالاست، به طوری که برخی دشمنن ربات ها هستند و برخی افراد ساده و … هم چنین باس فایت های بازی نیز شامل موجودات و انسان های ریز و درشت متفوات است که تجربه ی مبارزه با هر کدام از آن ها می تواند تجربه ای متفاوت باشد.

هوش مصنوعی The TakeOver از این نر به صورت خوبی توسعه داده شده است. باس فایت ها همانطور که اشاره شد علاوه بر اینکه نیاز به فنون مبارزه ای قوی دارند محتاج هوش و ذکاوت سیاسی نیز می باشند و باید لم و قلق هر کدام از آن ها را پیدا کنید تا بتوانید در هر مرحله پیروز شوید.

موسیقی بازی تلفیقی از موسیقی های تند و تکنو راک دهه نود میلادی است. این مسویقی با تم داستانی و هم چنین تم گیم پلی ای بازی به صورت کلی بسیار هم نوا است همین امر باعث می شود تا ریتم بازی نیز در بخش های مختلف موسیقی نیز حفظ شود و از ضرباهنگ بازی کاسته نشود.

داستان بازی نیز در نوع خود روایتی مناسب دارد. شما می توانید در هر مرحله و بین اتمام هر بخش و شروع بخش بعدی بازی با تماشای انیمشین های مختلف بازی که داستان آن را روایت می کنند، به داستان بازی و نحوه ی پیشبرد آن بیشتر دقت کنید تا از ان سر در بیاورید. البته هر چند این سیستم در نوع خودش جالب است و هم چنین در این ژانر به صورت کلی داستان بخشی فرعی به حساب می آید اما بازی دارای داستانی قوی نیست و حتی اگر انیمشین های بین بازی را هم مشاهده نکنید چیز زیادی را از دست نخواهید داد.