The Mystery Of Woolley Mountain یک بازی ماجراجویی اشاره و کلیک (Point ‘n Click) است که با موفقیت در کیکاستارتر تأمین مالی شد و هزینه های ساخت خودش را از این راه تامین کرد. همه بازیهای مستقل به چنین هدفی نمیرسند، بنابراین این موضوع چیزهای زیادی در مورد تیم سازنده و دیدگاه آنها به شما میگوید و کنجکاو شدم بدانم چه چیزی در این بازی وجود داشت که نظر گیمرها را به خود جلب کرد.
از طرف دیگر، من طرفدار پروپاقرص ژانر نقطه و کلیک هستم و بنابراین مشتاق بازی کردن آن شدم. اما اینکه چه رازی در کوه وولی در کمین است را در مقاله نقد و بررسی من در وب سایت IRG Review می یابید. این عنوان ماجراجویی اشاره و کلیک که به کنسول ها راه پیدا کرده، نسبتاً جذاب است و دیالوگهای فراوانی دارد و حتی برخی راهحلهای عجیب برای معماها را شامل می شود که چندان منطقی نیستند.
یکی از نکات قابل توجه در مورد بازی این است که Ron Gilbert، خالق افسانهای جزیره میمونها، از حامیان آن بوده است و به همین علت، برای طرفداران بازیهای ماجراجویی کلاسیک یک بازی ضروری است. داستان The Mystery Of Woolley Mountain از زمانی آغاز میشود که یک جادوگر بدخواه گروهی از کودکان را اسیر میکند و آنها را در جزیرهای مرموز زندانی میکند. اکنون وظیفه نجات آنها به عهده شماست، به عنوان عضوی از یک گروه یاغی از دانشمندان صوتی که در زمان سفر میکنند. بنابراین، شما باید با زیردریایی کریستالی شگفتانگیز خود که در زمان سفر میکند، از جزیرهای به جزیره دیگر می روید، با هدف نهایی نابودی جادوگر شیطانی و نجات بچهها. داستان در ابتدا بسیار سبک و جذاب است، اما به سرعت توسط “معماها” متوقف میشود.
از همان ابتدا کاملاً مشخص است که بهترین روش برای انجام این بازی استفاده از ماوس و کیبورد است. بازی به یک مکانیک گیمپلی بسیار خاص متکی است: یک آیتم را روی هر عنصر تعاملی ممکن در یک اتاق بکشید تا زمانی که شانس بیاورید و بتوانید به جلو بروید، و سپس این روند را در اتاق دیگری تکرار کنید. برخی از راهحلها کاملاً واضح هستند، مانند قرار دادن بلبرینگ در یک هفتتیر، یا استفاده از نخ، شاخه درخت و قلاب برای ساختن یک قلاب ماهیگیری.
با این حال، حتی در بخش اول داستان، بیش از یک ساعت گیج شدم تا بفهمم وقتی از چند معمای آسان عبور کردهام، چه کاری را باید انجام دهم. این واقعا عجیب بود، زیرا روایت بازی حس فوریت را القا میکند. شما میدانید چه اتفاقی برای دانشمند گمشده افتاده است، زیرا صحنه آغازین به خوبی این حقیقت را نشان میدهد. قهرمان داستان معرفی میشود و فوریت نجات دوستش را القا میکند. با این حال، تمام این تأکید بر فوریت، با صرف بخش زیادی از گیمپلی و هدر دادن تلاش از طریق آزمون و خطا، نادیده گرفته میشود.
در هر مرحله، فشردن دکمه E باعث میشود که هر عنصر تعاملی روی صفحه نمایش چشمک بزند و عبور از فرآیند حذف را هنگام سردرگمی در مورد کاری که باید انجام دهید یا صرفاً برای کمک به کاوش به طور کلی، آسانتر کند. اما گاهی اوقات همه چیز چشمک نمیزند، مانند قلاب ماهیگیری که بسیار کوچک است و فوراً قابل توجه نیست اما برای جمعآوری مهم است.
اغلب معماهای The Mystery Of Woolley Mountain از نوع استاندارد اشاره و کلیک هستند؛ به این صورت که باید از آیتمهای روی چیزهای موجود در محیط خود استفاده کنید، گاهی اوقات آنها را در فهرست موجودی آیتم های خود ترکیب کنید و با پیشرفت در دیالوگها، رویدادهایی را ایجاد کنید. با این حال، جنبه دوم میتواند به کار زیادی نیاز داشته باشد. در حالی که بازی ویژگیای برای اشاره به موارد قابل تعامل در یک صحنه دارد، اما همیشه خیلی خوب کار نمیکند، زیرا برخی از آنها توسط اشیاء پیشزمینه پنهان شدهاند و بازیکن باید برای دیدن درست آنها به گوشه صفحه برود.
از لحاظ بصری، این بازی در کنسول های ایکس باکس و نینتندو سوییچ فوقالعاده به نظر میرسد. بازی حس قدم زدن در یک کتاب کمیک را به شما میدهد. هر شخصیت منحصر به فرد است و ویژگیها و شخصیتهای خاص خود را دارد. مکانها نیز سبک و فضای منحصر به فردی دارند. من به خصوص انعکاس نور ماه بر روی آب را دوست داشتم و بخشهای زیر آب بازی زیبا هستند.
ضمنا، یکی از نکات برجسته این بازی صداگذاری بود. شخصیتها سطر به سطر سناریوی طنز داستان را به طرز فوقالعادهای خوب اجرا میکنند. دنیای بازی کاملا وسیع و خارقالعاده می باشد و مملو از جانوران، جادوگران، آدمهای مکانیکی و دیگر موجودات عجیب و شگفتانگیز است. موسیقی متن هم فوقالعاده است و وقتی از میخانهی مهتاب دیدن کنید و شاهد اجرای یک گروه خاص باشید، منظورم را متوجه خواهید شد.
در مجموع، The Mystery Of Woolley Mountain طیف گسترده ای از مضامین طنز عجیب و غریب را شامل می شود که نقاط ضعف آن به راحتی با معماهای جذاب و طنز کلی خوب جبران میشود. من که طرفدار پروپاقرص بازیهای ماجراجویی اشاره و کلیک مثل جزیره میمونها و سایمون جادوگر هستم، عاشق «راز کوهستان وولی» شدم. این بازی با شخصیتهای خندهدار و طنز بریتانیایی فوقالعادهاش، جزو بهترینهاست. داستان خوب، معماها و اشارات درخشانی به بازیهای قدیمی دارد. امیدوارم دنبالهای برای آن ساخته شود.
- گرافیک کارتونی بازی واقعا دوستداشتنی است
- شخصیتها و طرح داستانی، جذاب و احمقانه که از آثار B-movie الهام گرفته شده اند
- معماهای فراوان برای حل کردن وجود دارد
- جلوه های بصری و صوتی، هر دو فوق العاده هستند
- باگ های ریز و درشتی در سراسر بازی به چشم می خورند
- اشارههای فراوان به دهه ۸۰ بریتانیا ممکن است از منطق غیرمنتظره بازیهای ماجراجویی فراتر برود.