نقد و بررسی بازی Mighty Aphid

با نیم نگاهی به بازار بازی های ویدئویی امروز میتوان گفت که در حال حاضر، بازی های پلتفرمر دو بعدی – 2D Platformer – جزو محبوب ترین بازی ها هستند. البته نه فقط در سال 2021، بلکه از اوایل دهه هشتاد و زمانی که اکثر بازی ها بصورت Arcade بودند هم تقریبا تنها ژانر موجود و در دسترس آن زمان، پلتفرمر دو بعدی بود. هر چند که امروزه پلتفرمر ها خیلی پیشرفت کرده اند و با بهره گیری از عناصر طراحی مدرن و سیستم های کنترلی فیزیک پیشرفته، از بازی های دهه 80 میلادی که بجز طراحی های پیکسلی ضعیف و گیم پلی های ساده چیزی نداشتند تبدیل به پلتفرمر های مدرن با گیم پلی پیشرفته و طراحی های حرفه ای شدند. هر چند خیلی از توسعه دهنده ها و کمپانی های بازی سازی، مثل Cascadia Games و  ChiliDog Interactive LLC انگار تصمیم ندارند از این امکانات دنیای دیجیتال استفاده کنند و بر ساخت بازی هایی که هنوز از همان پیکسل آرت و کنترل سیستم ضعیف دهه 80 میلادی پیروی میکنند اصرار دارند. تیم نقد و بررسی IRG Review در این مطلب قصد دارد تا بازی Mighty Aphid را که توسط کمپانی های توسعه دهنده و بازی سازی Cascadia Games و ChiliDog Interactive در ادامه بازی Moon Raider منتشر شده است نقد و بررسی کند.

اگر بازی قبلی این مجموعه – Moon Raider – را بازی کرده باشید، احتمالا با داستان بازی آشنایی دارید. قبل از نقد و بررسی نکات مهم بازی، توضیح کوچکی درباره داستان میدهیم: پرنسس سیاره ماه باید بخاطر کهولت سن پدر دانشمندش به تنهایی برای نجات مادرش که ملکه است سنگ های انرژی زا از زیر ماه جمع کند. در این قسمت با گم شدن شاهزاده در بازی قبل حالا نوبت پسر کوچک ملکه ماه است که خود نمایی کند. ملکه در آستانه مرگ است و پدر هم بیش از پیش پیر و فرتوت شده، پسر کوچک خانواده مجبور است با کفشدوزک شرور و یک گله از هیولاهای خبیث همراهش بجنگد تا حکومت را امن و امان نگه دارد. همانطور که میبینید، داستان بازی خیلی کلیشه ای و کاملا شبیه به هزاران داستان دیگر در همین ژانر است. تنها لطفی که سازندگان به مخاطب ها کرده اند، استفاده از سیاره ماه بجای سیاره زمین که معمولا مرکز همه اتفاقات داستانی اکثر پلتفرمر ها می باشد بوده است. سازندگان همچنین سعی کرده اند با اضافه کردن Easter Egg و عناصر داستانی مختلف از بازی های معروف و قدیمی پلتفرمر دو بعدی داستان بازی را جذاب تر نشان بدهند، اما نتیجه این کارشان چیزی بجز از دست دادن اصلیت و اوریجینال بودن بازی و تبدیل شدنش به یک هاب برای هینت – hint – های مختلف از بازی های قدیمی نبوده است.

سازندگان پس از ریلیز Moon Raider چند ماه قبل از انتشار Mighty Aphid با انبوهی از نقد های منفی که اوریجینال بودن کار و آرت استایل را زیر سوال می برد مواجه شدند. پس از اعلام انتشار قسمت جدیدی برای این مجموعه انتظار میرفت که حداقل چند تا از ایرادات بازی قبلی بهبود یافته باشد، اما با توجه به چیزی که از Mighty Aphid مشاهده کردیم، نه تنها ایرادات Moon Raider فیکس نشده، بلکه اشکالات زیاد تری هم به بازی اضافه شده است!

گرافیک Mighty Aphid درست مثل هزاران هزار بازی پلتفرمر دیگر در سبک پیکسل آرت است. هر چند پیکسل آرت هایی که توی خیلی از بازی ها میبینیم واقعا جای ستایش دارند. اما طراحان Mighty Aphid از هر چیزی که میتوانسته اند برای از زیر کار در رفتن استفاده کرده اند. مثلا ترکیب رنگی های وحشتناک و استفاده خیلی کم از جزئیات در حدی که در بعضی صحنه ها واقعا یکسری اشیاء داخل صفحه غیر قابل تشخیص می شوند و…

گیم پلی و موسیقی بازی هم متاسفانه حرفی برای گفتن ندارند. سازندگان بایزی با کپی برداری و انجام دقیق همه کار هایی که 20 30 سال پیش در صنعت بازی سازی و موسیقی های بازی ها مرسوم بود، چیزی بجز یک گیم پلی خیلی ساده با حرکات معمولی مانند دویدن، راه رفتن، پرواز و شنا کردن و موسیقی ای نچسب تحویل نداده اند.

Mighty Aphid یک بازی پلتفرمر دو بعدی ضعیف است که صرفا اگر عاشق بازی های قدیمی و شیفته دهه 80 میلادی هستید، میتوانید از آن لذت ببرید. به پیشنهاد تیم وب سایت IRG Review، این بازی با قیمت بالای 13 دلار و مشکلات فنی بسیار زیادی که در متن به آن اشاره شد، در رده بازی های متوسط رو به پایین و یا حتی ضعیف قرار میگیرد. در آخر، تصمیم نهایی برای خریدن یا نخریدن Mighty Aphid بر عهده شما خواننده ارجمند است.