نقد و بررسی بازی Leila

اگر از من بپرسید، با اطمینان می گویم Leila در یکی از دسته‌های بازی‌های مورد علاقه‌ام قرار می‌گیرد؛ عنوانی که تا قبل از اینکه کد بررسی آن به صندوق ورودی ایمیلم برسد، اصلاً در برنامه‌ام نبود، اما خیلی خوشحالم که آن را تجربه کرده‌ام. به هیچ وجه یک بازی بی‌نقص نیست، اما لیلا چیزهای زیادی ارائه می‌دهد که به طرز استثنایی کنار هم قرار گرفته و به زیبایی بررسی شده‌اند.

Leila، ساخته‌ Ubik Studios، یک بازی اشاره و کلیک با روایت معمایی است و اساساً یک تجربه‌ی برشی از زندگی است. لیلا، یک مادر، در چهار فصل بازی به لحظات کلیدی زندگی خود نگاهی می‌اندازد که همگی شامل معماهایی هستند که به بازیکن اجازه می‌دهند بیشتر در آنها کاوش کند و درک بهتری از این خاطرات به دست آورد. با در نظر گرفتن همه این موارد، نباید انتظار پیچ و خم‌های بزرگی داشته باشید. روایت بازی ساده است و همین ممکن است مخاطبین معمولی را منصرف کند. اما برای افراد احساساتی و همدل، چیزی واقعاً زیبا برای تجربه کردن وجود دارد.

بخشی در این بازی وجود دارد که به بررسی روزمره‌گی زندگی بزرگسالان می‌پردازد، چیزی که برای لیلا، مانند بسیاری دیگر، احساس انزوای خفیفی را به همراه دارد. با این حال، داستان لیلا، مانند خود زندگی، صرفاً داستان عذاب و تاریکی نیست. لیلا از طریق مواجهه با این خاطرات دردناک است که می‌تواند شادی و نور را در زندگی خود ببیند. این یک تجربه خودشناسی برای اوست و جرات نمی‌کنم بگویم که ممکن است برای بازیکن نیز چنین باشد؛ بسیاری از این احساسات به طور جهانی احساس می‌شوند.

شاید یکی از عناصر مورد علاقه من در بازی Leila، این باشد که پازل‌های آن چقدر با فکر چیده شده‌اند. من قبلاً بازی‌هایی از این نوع انجام داده‌ام و اغلب احساس می‌کنم کسی با خودش فکر کرده “به کمی گیم‌پلی نیاز داریم” و تصمیم گرفته چند پازل مبهم مرتبط را در آن قرار دهد. در اینجا اصلاً اینطور نیست؛ پازل‌ها ارتباط نزدیکی با آنچه لیلا تجربه می‌کند، دارند.

مثلا در یک بخش، لیلا برای فرزندش کتابی می‌خواند که این داستان تا حدودی شبیه رومئو و ژولیت است. دو نفر با هم آشنا می‌شوند و درگیری آنها شهر را با زمزمه‌هایی به آتش می‌کشد. شخصیت مرد به بیابان رانده می‌شود و لیلا سفری را برای دیدار دوباره با عشق واقعی‌اش آغاز می‌کند. با این حال، شما به عنوان بازیکن، فقط کتاب را نمی‌خوانید. باید آنچه را که در صفحه می‌بینید تغییر دهید تا نثر معماگونه را زنده کنید، مسیر صحیح زمزمه‌ها را بفهمید یا سفر «کتابی» لیلا را در بیابان به درستی ترسیم کنید.

و برای من، داستان روایت شده واقعاً به شکلی که انتظار نداشتم مرا جذب کرد و به من فضای زیادی داد تا موقعیت‌های لیلا را در نظر بگیرم و با موقعیت‌های خودم مقایسه و تضاد کنم، از مبارزات بزرگ شدن گرفته تا ماهیت گاهاً پیش پا افتاده زندگی روزمره بزرگسالان. این یک تجربه کاملاً تأمل‌برانگیز است و من توصیه می‌کنم آن را در یک جلسه بازی کنید تا بیشترین بهره را از آن ببرید.

گیم‌پلی بیشتر مبتنی بر اشاره و کلیک است،. لیلا شما را به انجام یک بازی باشکوه موظف نمی‌کند، به همین دلیل است که واقعاً نمی‌توانم به اندازه کافی از طراحان گیم‌پلی تعریف کنم. به عنوان مثال، در یک فصل، شما وظیفه دارید اساساً خانه لیلا را از طریق تعدادی فعالیت اشاره و کلیک تمیز کنید. ممکن است لازم باشد لباس‌های شسته شده را جمع کنید، یا جاروبرقی را پیدا کنید. اولین باری که این کار را انجام می‌دهید، در حال تجربه ظاهری هستید که لیلا خلق می‌کند. همه چیز عالی و آفتابی و شاد است، این زندگی‌ای است که او آرزوی داشتن آن را دارد.

در دور دوم، شما با واقعیتی روبرو می‌شوید که انصافاً لیلا با احساساتش دست و پنجه نرم می‌کند. در حالی که در نسخه اول، می‌توانستم آزادانه لباس‌های شسته شده را به داخل سبد بکشم، در نسخه دوم، یک تأخیر هدفمند بین مکان‌نما و لباس‌های شسته شده وجود داشت که باعث می‌شد پشت سرم حرکت کند. من کاملاً شگفت‌زده شدم که چطور چیزی به این سادگی می‌تواند واقعاً نشان دهد که کارهای روزمره برای کسی که با افسردگی یا احساسات مشابه دست و پنجه نرم می‌کند، چه احساسی دارد. این بازی ممکن است کوتاه باشد، اما از زمان سه تا چهار ساعته خود برای ارائه یک تجربه قدرتمند استفاده می‌کند.

اگر از سبک هنری این بازی حرفی نزنم، واقعا سهل انگاری کردم. Leila از گرافیک دوبعدی با دست طراحی شده استفاده می‌کند و به راحتی می‌توان گفت که یکی از زیباترین بازی‌های مستقلی است که تا به اینجای سال 2025 انجام داده‌ام. با اندکی توجه به جزئیات گرافیکی بازی می‌توان فهمید که توسعه‌دهندگان تمام انرژی و روح خود را در این بازی گذاشته‌اند و این موضوع به خوبی در آن می‌درخشد. انیمیشن دوبعدی، حال و هوای آرامش بخش دارد، چیزی که اگر برای موسیقی مطالعه/کار به یوتیوب سر بزنید، بسیاری از ما با آن آشنا خواهیم بود.

در پایان، از این حقیقت که شاید تاکنون نام بازی Leila برای سایر مخاطبین ناآشنا باشد، ناراحت شدم و می‌ترسم افراد زیادی درباره‌اش چیزی نشنیده باشند. با اینکه آنقدر که دوست داشتم، طولانی نبود و روایت برشی از زندگی آن برای همه مناسب نیست، اما گذشته از این، بررسی فوق‌العاده‌ای نه تنها از تجربه زندگی یک زن، بلکه از تجربه انسانی ارائه می‌دهد. Leila با احساسات و عواطف آشفته زندگی سروکار دارد، احساساتی که افراد بسیار کمی در مورد آنها صحبت می‌کنند.

این بازی حقیقتی عاطفی را به بازی‌های ویدیویی می‌آورد که به سادگی در فضای بازی‌های AAA پیدا نخواهید کرد. چالش‌برانگیز است، اما نه در حدی که ناامیدکننده باشد. بازی لیلا یک پیشنهاد آسان برای کسانی است که به دنبال گذراندن یک شب معمایی در کنار داستان‌سرایی صمیمانه و تفکربرانگیز هستند.