نقد و بررسی بازی FRONT MISSION 3: Remake

من همیشه از دیدن یک بازی بازسازی شده یا ریمستر خوب خوشحال می‌شوم و به طور کلی، در دسترس بودن بازی‌های قدیمی برای بازیکنان جدید ایده خوبی است که واقعا از آن استقبال می کنم. در یک دنیای ایده‌آل، هر بازی که تا به حال ساخته شده، روی پلتفرم‌های مدرن یز در دسترس خواهد بود و به راحتی قابل تجربه است. با این حال، انتظار برای یک نسخه مدرن همیشه باید شامل این موضوع باشد که حداقل عملکردی به خوبی نسخه اصلی خودش داشته باشد. امروزه تعداد این بازی‌ها بهبود یافته و بهتر از همیشه خواهند بود، اما اگر خود بازی خوب باشد، می‌توانم با یک پورت مستقیم آن هم کنار بیایم. FRONT MISSION 3: Remake به‌روزرسانی نادری است که مطمئن نیستم از نسخه اصلی پلی‌استیشن خودش بهتر باشد که این امر توصیه آن را دشوارتر می‌کند.

Front Mission 3 در اصل یک بازی نقش‌آفرینی کلاسیک است که در سال 1999 برای کنسول PS1 منتشر شده بود. پس از عرضه موفقیت آمیز نسخه های بازسازی‌ شده Front Mission 1 و 2، سومین بازی این مجموعه نیز در 26 ژوئن 2025 توسط شرکت ناشر Forever Entertainment روی نینتندو سوییچ منتشر شد. شاید طرفداران بازی‌های نقش‌آفرینی مکانیکی و تاکتیکی از عرضه ریمیک نسخه سوم هیجان‌زده باشند، اما من این بازسازی را ناامیدکننده یافتم. شخصاً، مشکلات من عمدتاً مربوط به ارائه بازی است که یک تنزل قابل توجه است.

داستان این نسخه شما را در نقش Kazuki و Ryogo قرار می دهد، زمانی که تنش‌ها در مناطق نظامی ناپایدار افزایش یافته اند. مانند عناوین قبلی، با توجه به اینکه سرنوشت منطقه در هاله‌ای از ابهام است، فرماندهی ربات های قدرتمند موسوم به “Wanzer” را بر عهده می گیرید و تیم خود را در نبردهای نوبتی و شدید رهبری می کنید. بازی دو خط داستانی متفاوت را دنبال می‌کند که بر اساس یک انتخاب اولیه توسط شخصیت اصلی، کازوکی تاکمورا، انجام شده است. هر دو روایت بر یک توطئه جهانی شامل سلاح‌های مخفی، طمع شرکت‌ها و دستور کارهای ملی‌گرایانه تمرکز دارند.

FRONT MISSION 3: Remake مسیرهای شاخه‌ای دارد، اما داستان اصلی در هر صورت یکسان است. دو خلبان جوان در نهایت درگیر جنگی بین دو جناح متخاصم می‌شوند که سعی در دسترسی به یک سلاح فوق‌العاده قدرتمند دارند. این بازی در دوران پلی‌استیشن به دلیل کمی خشن‌تر بودن و کمی واقعی‌تر بودن نسبت به بازی‌های معمولی، حتی با وجود اینکه در آینده‌ای اتفاق می‌افتد که ربات‌های غول‌پیکر در حال گشت و گذار هستند، متمایز بود.

گفتن این حقیقت برایم سخت است که بگویم داستان به خوبی اجرا نشده است. درگیری کلی کمی جالب است، اما شخصیت‌های کمی وجود دارند که به خوبی توسعه یافته باشند و شخصیت‌ها به دلایل کاملاً غیرمنطقی و تقریباً بدون هیچ انگیزه‌ای تصمیم می‌گیرند. اگر شخصیت‌ها جالب بودند، شاید می‌توانستم از این موضوع چشم‌پوشی کنم، اما هیچ‌کدام از آنها جالب نیستند و برخلاف زمانی که چند سال پیش Front Mission 2 را بررسی کردم، نمی‌توانم آن را به گردن ترجمه اینجا بیندازم که حداقل خوب است، احتمالاً به این دلیل که این بازی قبلاً به زبان انگلیسی منتشر شده است و نیازی به ترجمه کاملاً جدید ندارد.

در حالی که داستان خیلی بهتر از بازی قبلی نیست، گیم پلی آن بهبود یافته و نبردهای استراتژیک همچنان پابرجا هستند. نسخه اصلی Front Mission 3 یک گام بزرگ برای این سری بود و این بازسازی نیز با نقشه‌هایی که بهتر طراحی شده‌اند، اهدافی که پیچیده‌تر هستند و هوش مصنوعی که دائماً مزاحم شما می‌شود، کمتر ناامیدکننده است، نشان داده می‌شود. گیم‌پلی اصلی هنوز هم با حملات شما که بخش‌های مختلف ربات های مکانیکی حریف را به طور تصادفی هدف قرار می‌دهند، یکسان است، اما بسیاری از حملات در اینجا چندین بخش را هدف قرار می‌دهند که کمتر ناامیدکننده به نظر می‌رسند.

گزینه‌های بسیار خوبی برای سفارشی‌سازی وانزرهای شما نیز وجود دارد که بخش بزرگی از جذابیت FRONT MISSION 3: Remake است. می‌توانید چندین ربات مکانیکی را از بین ببرید و قطعات آنها را با هم عوض کنید و یک ماشین کشتار نهایی بسازید. همه این‌ها در اوایل بازی در دسترس قرار می گیرند که به من اجازه داد واحدهای جنگی ام را به گونه‌ای تنظیم کنم که به من کمک کرد با برخی از افزایش‌های اولیه دشواری بازی کنار بیایم. اغلب اوقات، گیم پلی خیلی سخت نیست، اما چند ماموریت تصادفی وجود دارد که اگر ربات مکانیکی خود را به روش صحیح سفارشی نکرده باشید، سختی را به طور قابل توجهی افزایش می‌دهند. با این حال، وقتی توانستم به عنصر استراتژی بازی بپردازم، متوجه شدم که اوقات خوبی را سپری می‌کنم.

اما این انتخاب‌های طراحی ضعیف است که FRONT MISSION 3: Remake را عقب نگه می‌دارند. از لحاظ بصری، گرافیک بازی به‌روزرسانی شده و مطمئناً با وضوح بالاتری ارائه می‌شود، اما از یک افکت روان‌کننده گرافیکی به وضوح استفاده شده و صادقانه بگویم، افتضاح به نظر می‌رسد، به خصوص در مورد پرتره‌های شخصیت‌ها. من برگشتم و نسخه اصلی را دوباره اجرا کردم تا مطمئن شوم که اشتباه به خاطر نمی‌آورم. گیم‌پلی واقعی عمدتاً خوب به نظر می‌رسد و تفاوت چندانی با Front Mission 2 Remake ندارد، اما پرتره‌های شخصیت‌ها در اینجا کاملاً عجیب به نظر می‌رسند و با توجه به اینکه چند سکانس داستانی را تماشا می‌کنید، آنها را زیاد خواهید دید.

این تنها جایی نیست که گرافیک بازی افت کرده است. یک شبکه درون بازی وجود دارد که می‌توانید در آن به دنبال داستان و اطلاعات دیگر بگردید. ایده جالبی است، حتی اگر خیلی زود از آن خسته شدم. با این حال، جزئیات گرافیکی زیادی در آنجا وجود دارد که نیاز به به‌روزرسانی دارند. آن‌ها به‌روزرسانی شده‌اند، اما افتضاح و اغلب بی‌معنی به نظر می‌رسند.

گمانه‌زنی‌های زیادی وجود دارد مبنی بر اینکه از هوش مصنوعی برای به‌روزرسانی این موارد استفاده شده است، که با توجه به اینکه بعید به نظر می‌رسد هنرمندان انسانی به طور مداوم تصاویری را که بازآفرینی می‌کردند، اشتباه درک کرده باشند، محتمل به نظر می‌رسد. در نهایت، چه این‌ها توسط یک شخص یا هوش مصنوعی انجام شده باشند، به سادگی بد به نظر می‌رسند و هیچ معنایی ندارند. این یک مشکل است، مهم نیست که چگونه به این مرحله رسیده‌اند. این ممکن است بخش کوچکی از بازی باشد، اما به زیبایی‌شناسی کلی بازی اشاره دارد که در کل یک افت محسوب می‌شود.

به طور کلی، نسخه اصلی Front Mission 3 یک بازی نقش آفرینی-تاکتیکی کلاسیک فوق العاده بود، اما بازسازی آن یک عنوان ضعیف تلقی می شود. FRONT MISSION 3: Remake در بهترین حالت خود به دلیل داستان و شخصیت‌پردازی ضعیف خود نسبت به عناوین مشابه امروزی، عقب مانده است، اما همچنان بهترین گیم‌پلی در سه‌گانه‌ی اصلی خود را دارد و به این معنی است که بازیکنانی که بیشتر روی نبردهای استراتژیک و شخصی‌سازی ربات‌ها تمرکز دارند، با این نسخه بازسازی شده کاملاً سرگرم می‌شوند و در واقع بازی اصلی تقریباً پس از این همه سال دوام آورده است. با این حال برخی انتخاب‌های هنری افتضاح، این نوع بازسازی را به عنوانی تبدیل می‌کند که توصیه‌ی آن دشوار است، زیرا از بسیاری جهات تجربه‌ی بدتری نسبت به نسخه‌ای ارائه می دهد که بیش از یک ربع قرن پیش منتشر شد.