نقد و بررسی بازی CarX Street

اگر یک برنامه ویرایش ویدیو و بازی CarX Street را به من می‌دادید، می‌توانستم آن را طوری بسازم که انگار یکی از بهترین بازی‌های مسابقه‌ای جهان‌باز تاریخ است، زیرا همه ویژگی های عنوانی در این ژانر مانند سرعت، زیبایی، تصادفات، دریفت دیوانه‌وار را دارد. اما در عین حال، می‌توانم آن را به طرز خنده‌داری بد جلوه دهم. واقعیت، البته، جایی در این میانه است، اما احساس غالبی که نمی‌توانم از آن دست بکشم این است که بازی به سادگی تمام نشده به نظر می‌رسد.

البته، این بازی چند سالی است که روی iOS قابل بازی است که چشم‌انداز یک بازی مسابقه‌ای جهان‌باز را ارائه می دهد و با وعده اضافه شدن محتوا و حالت‌های بیشتر به مرور زمان، همه چیز خوب به نظر می‌رسید. سپس به کامپیوترهای شخصی جهش کرد و اکنون به کنسول‌های مدرن رسیده است – ابتدا ایکس‌باکس، بعداً PS5.

من آن را روی ایکس‌باکس سری ایکس بازی کردم که مطمئناً (در غیاب نسخه Sega Dreamcast)، باید بهترین راه برای تجربه بازی باشد.با این حال، از نظر فنی، حتی روی غولی مثل ایکس‌باکس سری ایکس هم اوضاع به‌هم‌ریخته است. نه‌تنها جزئیاتی مثل تیرهای چراغ برق و توده‌های نور در فاصله‌ی میانی به‌طرز گیج‌کننده‌ای ظاهر می‌شوند، بلکه برخی از آن‌ها دوباره از بین می‌روند. حتی یک درخت کاملاً رشد کرده هم وقتی نزدیک شدم کاملاً ناپدید شد، که فکر نمی‌کنم قبلاً دیده باشم.

بخش آفلاین جایی است که بخش داستانی CarX Street وارد عمل می‌شود و به شما این فرصت را می‌دهد که به باشگاه‌های مختلف در سطح شهر بپیوندید. وقتی در یک باشگاه هستید، می‌توانید اعضای باشگاه را شکست دهید تا به رئیس آنجا برسید. شکست دادن آنها منجر به بالا رفتن رتبه، دسترسی به باشگاه‌های جدید و موارد دیگر می‌شود. گزینه‌های زیادی برای شرکت وجود دارد، از مسابقات زمانی مستقل گرفته تا مسابقات باشگاهی فوق‌الذکر و شما هرگز از انجام کارها محروم نخواهید بود. البته صحنه‌های داستانی اینجا فقط تصاویر ثابتی از شخصیت‌های با صدای غیرقابل باور هستند و من همیشه احساس می‌کنم که در سطح بازی هستم، انگار باید عمق بیشتری به این شهر وجود داشته باشد.

البته، برنده شدن در مسابقات منجر به کسب اعتبار می‌شود و همه ما می‌دانیم اعتبار به چه معناست، اینطور نیست؟ درست است، یا یک ماشین کاملاً جدید یا چند قطعه برای بهبود ماشین فعلی‌مان، که به آن کمک می‌کند سریع‌تر/دریفت‌کارتر باشد، هر کدام را که هدف قرار دهید. گزینه‌های تنظیم بسیار عمیق به نظر می‌رسند و برخی از آنها در پشت پیشرفت قفل شده‌اند. برای دسترسی به آنها باید به سطح خاصی برسید. این انگیزه‌ای برای ادامه بازی است، و اشتباه نکنید! البته، می‌توانید ظاهر ماشین خود را به همان اندازه که می‌توانید با قطعات روغنی بازی کنید، سفارشی کنید و نتایج بسیار عمیق هستند.

دو حالت گرافیکی وجود دارد، اما هر دو در مناطق مسکونی شهر، زمانی که ماشین‌های دیگری در اطراف هستند، همان اثر عجیب گیر کردن فریم را نشان می‌دهند و به جز افزایش/تقویت وضوح تصویر، چیز دیگری به وضوح بهتر یا بدتر از آن وجود ندارد. بهتر است آن را روی حالت quality قرار دهید، جایی که هنوز هم در Xbox Series X اکثراً 60 فریم بر ثانیه است و از افزایش وضوح لذت ببرید.

«پایبندی به اصالت» مطمئناً کلمه‌ای است که هنگام این بازی به ذهن می‌رسد. همه چیز واضح و تمیز است. در واقع، بیش از حد تمیز، زیرا شهر اغلب خالی و پراکنده به نظر می‌رسد، نه مانند اکثر شهرهای بازی‌های ویدیویی از این نوع. حتی در طول روز، به ندرت ترافیکی در جاده‌ها وجود دارد، مگر اینکه در حال انجام یک ماموریت تحویل کالا باشید، که ناگهان ترافیک بسیار بیشتری برای مقابله با آن وجود دارد. اگر تراکم خودروهای معمولی در طول مسابقات به این شکل بود، بازی بسیار بهتر می‌شد.

اما در عین حال CarX Street خیلی از کارها را هم درست انجام می‌دهد. وسایل نقلیه بازی که توسط توسعه‌دهنده CarX Drift Racing ساخته شده‌اند، مطمئناً می‌دانند که چگونه به پهلو حرکت کنند. وقتی به یک دور نزدیک می‌شوید، دکمه ترمز دستی را نگه دارید و عقب ماشین مانند بازی Daytona USA بیرون می‌آید که فوق‌العاده است. سپس می‌توانید آن را در طول پیچ رد کنید و انتهای عقب ماشین را مانند Split/Second در Xbox 360 بیرون نگه دارید، قبل از اینکه با نیتروی خود در مسیر مستقیم حرکت کنید.

در حالی که شما اینگونه رانندگی می‌کنید، مسابقه‌ای نزدیک با ماشین‌های هوش مصنوعی وجود دارد که عالی است. سختی بازی کاملاً نامنظم است، برخی از مسابقات بسیار آسان‌تر از بقیه هستند، اما می‌توانید در هر زمانی به صورت آنلاین با افراد واقعی با ماشین‌های مشابه مسابقه دهید. باز کردن قفل بهترین ماشین‌ها ساعت‌های زیادی طول می‌کشد و نمی‌توانید فقط آنها را بخرید. برخی پشت دستاوردها، برخی دیگر پشت رویدادهای آنلاین یا بردهای باشگاه قفل شده‌اند و حتی خریدهای معمولی پشت سطوح XP قفل شده‌اند. برای به دست آوردن هر چیز مناسبی باید مدت زیادی آن را بازی کنید.

هر باشگاه قبل از رویارویی با رئیس خود، حدود ۱۹ مسابقه دارد. سپس قفل مسابقات Elite را باز می‌کنید که قابل شروع مجدد نیستند و برای ادامه حتما باید در آنها برنده شوید. هر باشگاه ۴۰ سطح از مسابقات Elite دارد و هر سطح چهار گره برای پر کردن دارد. با پیروزی در یک مسابقه، برد بعدی دو گره خواهد داشت، بنابراین می‌توانید کل مسابقه را در حدود ۸۰ مسابقه به پایان برسانید. اما بعد از ۶۰ برد Elite، اعتراف می‌کنم که دیگر اهمیتی نمی‌دادم. پیشرفت به هر باشگاه نیز وابسته است، بنابراین اینطور نیست که بتوانید از باشگاهی به باشگاه دیگر بروید، مکان‌ها و انواع ماشین‌های مختلف را امتحان کنید و در عین حال سطح غنیمت خود را ارتقا دهید.

شما در هر باشگاه جدید از صفر شروع می‌کنید. و با تنها ۱۳ آهنگ در موسیقی متن و برخی ظاهراً مرتبط با باشگاه‌های خاص، بازی در مسابقات Elite یک باشگاه خیلی سریع شروع می‌شود. بنابراین، اگرچه تحویل خودرو، تحویل بسته، رویدادهای دریفت، انحراف اختیاری برای تعویض لاستیک و نیاز به سوخت‌گیری در خودرو وجود دارد، بازی خیلی زود به جریانی بی‌پایان از مسابقات با حس و حال یکسان تبدیل می‌شود. بیشتر مسابقات فقط در عرض چند دقیقه به پایان می‌رسند، بنابراین ورود یا خروج آسان است، اما می‌توانید به گشت و گذار در شهر نیز بپردازید. حتی بازسازی پیست گرند پری برزیل در سائوپائولو هم در آنجا وجود دارد، هرچند که مانند یک شهربازی تزئین شده است.

به طور کلی همه این باگ‌ها و مشکلات آزاردهنده (و این واقعیت که به طرز عجیبی باید برای همه چیز در بازی هزینه بپردازید) به یک تجربه گاهی ناامیدکننده تبدیل می‌شوند که انگار بازی CarX Street فقط نیمی از ریشه‌های موبایل خود را طی کرده است، اما هنوز هم می‌توان از آن لذت برد. به طرز عجیبی، CarX Street من را به یاد تجربه‌ام با Two Worlds می‌اندازد، یک بازی فانتزی که توسط عموم مخاطبین آنقدر بد تلقی می‌شد که غیرقابل بازی بود و من کاملاً آن را دوست داشتم. در این وضعیت فعلی، نمی‌توانم آن را به عنوان چیزی که ارزش وقت شما را داشته باشد، توصیه کنم. هر بازی Forza Horizon یا NFS جهان باز، تجربه کلی بهتری را ارائه می‌دهد.