Orphans یک بازی پلتفرمر و معماییِ دلگیر و ناقص است که دنیایی دلهرهآور و مکانیکهای سادهای را ارائه میدهد، اما با مشکلات متعددی نظیر باگها، ردیابی ضعیف کلکسیونها و ارزش تکرار محدود، دست و پنجه نرم میکند. این یک بازی ماجراجویی جدید با ترکیبی از مخفیکاری و حل پازل از توسعهدهنده و ناشر مستقل، Infinity Gears Studio می باشد که در 18 آوریل 2025 به طور انحصاری برای PC منتشر شده است. ترکیب حل معما، گیمپلی مخفیکاری و استفاده از تواناییهای شخصیتهای متعدد بازی Orphans، نوید یک تجربه منحصر به فرد و جذاب را برای بازیکنانی میدهد که به دنبال یک چالش جدید در یک محیط دیستوپیایی هستند.
این بازی داستان خود را عمداً مینیمال نگه میدارد – شما در دنیایی مرموز بدون هیچ پیشزمینه، هیچ توضیحی در مورد شخصیت اصلی و هیچ دیالوگی برای هدایت خود قرار میگیرید. این یکی از ویژگیهای بارز این ژانر است که با تکیه بر داستانسرایی محیطی و کنجکاوی بازیکن، شکافها را پر میکند، در حالی که در مکانهای با اتمسفری وهمآلود حرکت میکنید و هر چه میتوانید را کنار هم قرار میدهید.
شما بازی خود را در فاضلاب شروع میکنید و در نقش یک دختر جوان ساکت ظاهر میشوید. او هرگز صحبت نمیکند و هیچ هدف مشخصی برای شما تعیین نشده است، اما بازیکنان باتجربه به طور غریزی به جلو حرکت میکنند و آمادهاند تا هر چیزی را که بازی سر راهشان قرار میدهد، مدیریت کنند. به عنوان یک بازی پلتفرمر-معمایی، Orphans بیشتر به سمت پلتفرمینگ گرایش دارد تا حل معماها.
به همین دلیل در طول بازی شما بیشتر در حال دویدن و پریدن از میان مناطق مختلف پر از مانع خواهید بود و گاهی اوقات با وجود رویارویی با معماهای ساده، پلتفرمینگ را متوقف میکنید. توالیهای تعقیب و گریز بازی، مکرر و هیجانانگیزتر از خود معماها هستند که اغلب کاملاً ابتدایی طراحی شده اند. در اینجا، حرکت و زمانبندی بسیار مهمتر از قدرت تفکر شماست.
خوشبختانه کنترلها ساده و روان هستند – فقط می دوید و می پرید. دویدن نه تنها حرکت راه رفتن معمولی را سرعت میبخشد، بلکه امکان پرشهای طولانیتر را نیز فراهم میکند و آن را به انتخاب اول تبدیل میکند. این بازی همچنین شامل بالا رفتن و هل دادن جعبهها است که به لطف دیوارهای مشخص و مکانیکهای آسان که به دقت کمی نیاز دارند، کاملا شهودی هستند.
تیرکمان به عنوان ابزار اصلی شما عمل میکند. نگه داشتن دکمه آتش، یک مستطیل هدفگیری را بالا میآورد که به اشیاء تعاملی میچسبد، که اغلب با درخششی ظریف مشخص شدهاند. استفاده از آن نامحدود است و محدودیتی در مهمات یا فاصله ندارد، اگرچه زاویههای دوربین سینمایی گاهی اوقات دید شما را بیشتر از محیط محدود میکنند.
دنیای بازی، اگرچه از نظر تئوری قابل کاوش است، اما به شدت کنترل میشود. مرزهایی مانند آب، ارتفاعات یا دیوارهای صعبالعبور شما را در مسیر مورد نظر نگه میدارند. با وجود آزادی حرکت سهبعدی، به ندرت انگیزه زیادی برای پرسه زدن وجود دارد – مگر اینکه به دنبال اشیاء قابل جمعآوری پنهان مانند بادکنک، مجسمه یا نقاشیهای دیواری باشید.
متأسفانه، در بازی Orphans جمعآوری آیتم ها به بدترین شکل ممکن انجام میشود. بازی پیشرفت شما را پیگیری نمیکند و از دست دادن یکی از آنها به معنای بازی مجدد کل بازی است که مانع از کاوش کامل میشود. هیچ انتخاب فصلی یا نشانگر واضحی وجود ندارد که زندگی تکمیلکنندگان را بیجهت دشوار میکند. این کار اجباری به نظر میرسد و ارزش بازی مجدد را به میزان قابل توجهی کاهش میدهد.
محیط بازی تاریک و دلگیر است. فقر، کمبود و خطر مداوم، دنیایی را که محل سکونت حیوانات انساننما است – که بسیاری از آنها متهاجم هستند – پر کرده است. دیدن موشهای بزرگ و آدمهای ماهیمانند که در اطراف پرسه میزنند، نگرانکننده است و برخی از طرحها میتوانند کاملاً آزاردهنده باشند. اگر دستگیر شوید، مرگ حتمی است، اما بازی قبل از اینکه اوضاع خیلی وخیم شود، به تاریکی میرود.
شما هیچ توانایی مبارزهای ندارید، بنابراین مخفیکاری و اجتناب از موانع کلیدی هستند. نقاط بازرسی عموماً قابل قبول هستند، اما چند بخش از بازی، پس از هر مرگ، شما را مجبور به تکرارهای طولانی و ناامیدکننده میکند. بزرگترین نقص بازی، تنها یک فضای ذخیره است – شروع یک بازی جدید، پیشرفت فعلی شما را بازنویسی میکند.
در کل، Orphans یک بازی مناسب برای یک بار اجرا است، اما در زمینهای آشنا قدم میگذارد. موضوع جوانان مظلوم که در برابر دنیایی ناعادلانه قیام میکنند، بیش از حد اغراقآمیز است و در حالی که جلوههای بصری خوب هستند، به ندرت باعث شگفتی میشوند. با این حال، اگر از بازیهای پلتفرمر با حال و هوای خاص و مخفیکاری سبک، تهمایههای احساسی و مکانیکهای ساده لذت میبرید، این بازی ممکن است ارزش وقت شما را داشته باشد – فقط شاید نه با قیمت کامل.
- کنترلها ساده و روان هستند
- سکانسهای تعقیب و گریز، هیجان انگیزترین لحظات را تشکیل می دهند
- سبک گرافیکی ساده و نسبتا دلپذیر
- قابلیت تکرارپذیری بسیار محدودی دارد
- باگ های متعددی در سراسر بازی وجود دارند
- داستان به صورت حداقلی روایت می شود و جزئیات کمی در اختیار مخاطب قرار می دهد
- اکثر محیط های بازی بیش از حد تاریک هستند