زمانی که انتشار یک بازی سالها بیشتر از انتظار شما طول میکشد، همیشه نوعی ترس در آن وجود دارد که سرانجام چه شود و محصول نهایی چگونه خواهد بود. عباراتی مانند جهنم توسعه به تسکین این موضوع کمکی نمی کند و حتی مطمئن هستم که همه ما می توانیم به محصولی فکر کنیم که پس از یک انتظار طولانی بتواند ما را ناامید کند.
البته اکنون بازیهای زیادی وجود دارند که همه علاقمنان را مجبور می کنند سالها منتظر بمانیم و سپس بر خلاف انتظارات، ما را کاملاً خوشحال کنند و این به نوبه خود ثابت میکند که جمله قدیمی “بازی تاخیر خورده در نهایت یک مصول خوب اخواهد بود، اما یک بازی که زود منشر شود، برای همیشه بد است”. اما Metal Slug Tactics در کدام سمت حصار قرار می گیرد؟ این سوالی است که همه ما می خواهیم پاسخ داده شود و برای بررسی این موضوع، توجه شما را به ادامه مطلب وب سایت IRG Review جلب می کنم.
اصلا انتظار ندارم بیشتر شما با سری Metal Slug آشنا باشید. اشتباه نکنید، منظورم Metal Gear Solid نیست. من در مورد Metal Slug صحبت میکنم – یک فرانچایز قدیمی در سبک Run and Gun متعلق به دهه 90 میلادی که اکثر بچههای دهه 90 (و دهه 80) در کابینتهای آرکید بازی میکردند. این مجموعه به طور کلاسیک یک محصول دهه 90 میلادی است، با سربازانی شبیه به رامبو، طنز بینظیر و گیمپلی بسیار دشوار علیرغم تعداد زیادی سلاح که گلولهها را به بمبهای غولپیکر تبدیل میکند.
داستان Metal Slug Tactics مانند هر بازی Metal Slug ساده است. یک تهدید تروریستی جهانی در راه است و فقط قهرمانان برگزیده ای که از بازی های Metal Slug به خاطر دارید، قادر به نابود کردن سربازان، تانک ها و زامبی هایی هستند که نیروهای دشمن را تشکیل می دهند. وقتی با فرمانده خود چت میکنید، اطلاعات کمی بیشتر از این که این شرورها بر هر منطقه جدیدی که وارد میشوید چگونه تأثیر میگذارند، به دست میآورید، اما در بیشتر موارد آنقدر درگیر جنگهای تاکتیکی می شوید که بعید می دانم فرصت فکر کردن به داستان را پیدا کنید.
مبارزات تاکتیکی این بازی برای طرفداران این ژانر آشنا خواهد بود، هر یک از سربازان ویژه شما مجهز به چند نوع سلاح و توانایی حرکت در یک فاصله مشخص طبق نوبت خود هستند. میتوانید وقتی برای حمله به همان دشمن موضع میگیرید، کاراکترهای خود را برای انجام حملات بعدی به صف کنید که این کار همیشه احساس شگفتانگیزی میکند و در ماموریتهای بعدی یک ضرورت است. پیدا کردن بهترین راه برای استفاده از Eri و نارنجکهایش و Marco و مسلسلاش به شما اطمینان میدهد که آن تروریستهای لعنتی را سرکوب خواهید کرد، اما با مهمات محدود و این واقعیت که شما به طور جدی از تعداد شما بیشتر هستید، کار آسانی نخواهد بود.
هنگامی که نوبت حمله دشمنان فرا می رسد، آنها به سرعت وارد شده و با انواع سلاح ها به سمت شما حمله ور می شوند و اگر برای این کار آماده نباشید، احتمالاً در اولین نبرد شکست خواهید خورد. برای احترام به ریشه های run and gun سری Metal Slug، می توانید با حرکت در نوبت خود، مطمئن شوید که آسیب کمتری خواهید دید. جابجایی حداکثر برد، آسیبی را که از هر حمله دریافت میکنید چند امتیاز کاهش میدهد و اگر بتوانید این را با پنهان شدن در پشت تعدادی مانع ترکیب کنید، احتمالاً هیچ آسیبی نخواهید دید. این یک سیستم جالب است که قطعا نیاز به عادت کردن دارد، اما اگر می خواهید موفق شوید ارزش تسلط را دارد.
حرکت کردن علاوه بر خنثی کردن مقداری آسیب، مقداری آدرنالین را نیز به شما می دهد که می تواند صرف توانایی های ویژه شود. هر شخصیت انتخاب متفاوتی از اینها برای استفاده دارد، از گزینههای تهاجمی مفید مانند نارنجکهای پرتاب یا گلولههای کمانهزنی گرفته تا توانایی جابهجایی دوستان یا دشمنان در چند فضا برای اهداف استراتژیک. در ابتدا فکر میکردم استفاده از اینها معمولاً مفیدتر از حمله برای یک نوبت است، اما وقتی بیشتر یاد میگیرید و با ارتقاء سطح آنها را ارتقا میدهید، بسیار ارزشمند میشوند.
با اینکه در Metal Slug Tactics محتوای زیادی وجود دارد، اما این نیز بزرگترین مشکل بازی است. حتی با یک آموزش کوتاه، بازی تعداد کمی از مکانیک ها را توضیح می دهد و این باعث می شود چند ساعت اول بازی واقعا دشوار تبدیل شود. من مدت زیادی را تلاش کردم تا با تمام کلمات کلیدی تصادفی که شخصیتهایم را تقویت میآوردند آشنا شوم، و حتی پس از دهها ساعت، نمیدانستم وقتی افکتهای خاصی فعال میشوند چه اتفاقی میافتد. ترکیبی از مکانیک های بیش از حد پیچیده و عدم کمک مشخص از بازی واقعا ناامید کننده است.
شایان ذکر است که این بازی یک نامه عاشقانه به مجموعه بازی های کلاسیک Metal Slug است. تا حدی به خاطر جلوههای بصری فوقالعادهای است که هم نوستالژیک و هم زیبا هستند، اما جلوه های صوتی نیز دارای صداهای آشنا است که طرفداران قدیمی این فرانچایز حتما از آنها استقبال میکنند (مخصوصاً ماموریت ابتدایی بازی که خاطرات دوران کودکی ام را برای من زنده کرد). حتی همه شخصیتهای مخفی چهرههای آشنا هستند که ما میشناسیم و دوستشان داریم و دیدن دوباره آنها پس از این همه مدت بسیار عالی است.
در نهایت، Metal Slug Tactics یک بازی تاکتیکی فوقالعاده پر از نوستالژی است و تا زمانی که برخی مشکلات آن برای شما مهم نباشد، اوقات خوبی را با آن خواهید داشت. واقعا دلپذیر است و به عنوان یک عنوان آرکید جذاب دهه 90 میلادی به ریشه های خود تکیه می کند و در عین حال خود را به عنوان یک RPG تاکتیکی متمایز می کند.
برای لذت بردن از گیم پلی آن، لازم نیست حتما طرفدار سری Metal Slug باشید – زیرا این یک گیم پلی بسیار جذاب همراه با گوش دادن به موسیقی متن را به ارمغان می آورد. البته من از توسعه دهنده Leikir Studio چیزهای بیشتری می خواهم و صمیمانه امیدوارم که آنها رابط کاربری را کاربرپسندتر کنند تا روند یادگیری گیم پلی بازی را تسهیل نمایند. با مکانیک های جالب و منحصر به فرد و محتوای بسیار زیاد، اگر نبردهای ایزومتریک مبتنی بر شبکه مورد علاقه شماست، در اینجا چیزهای زیادی برای دوست داشتن خواهید یافت.
- یک بازی تاکتیکی نوستالژیک است
- طراحی المان های گیم پلی واقعا خلاقانه است
- ارائه محتویات فراوانی که قابلیت تکرارپذیری بالایی دارد
- از لحاظ بصری واقعا زیبا به نظر می رسد
- موسیقی های متن کاملا گوش نوازی دارد
- یادگیری برخی مکانیزم های گیم پلی، تا حدودی بیش از حد پیچیده است
- کمبود توضیحات یا بخش آموزش به خوبی احساس می شود