نقد و بررسی بازی HoneyLand

پس از اینکه بازی Chess Brain: Dark Troops با ایجاد یک پیچ و تاب نسبتاً جالب در عنوین تخته ای کلاسیک موفق نشد، توسعه دهنده Caio Flavio برای یک بار دیگر به بازار بازیهای پازل بازگشته است و این بار فرصتی فراهم شده که با انتشار بازی HoneyLand بدرخشد و اشتباهات گذشته خود را جبران نماید.

این یک بازی معمایی ظاهراً جذاب است که همچنین به عنوان دارای نوعی جنبه استراتژی نوبتی تبلیغ می شود و مطمئنا همین جمله به تنهایی برای جلب علاقه هر کسی کافی است. اما هنوز خیلی زود است که هیجان شده شوید، زیرا حتی به عنوان یک بازی مرون به صرفه، HoneyLand سرمایه گذاری ارزشمندی به نظر نمی رسد. در ادامه با نقد و بررسی این بازی که از طرف تیم IRG Review تهیه شده، با ما همراه باشید.

در این بازی باید Mr. Fluff را ملاقات کنید، خرسی با اشتهای بسیار زیاد که مأموریت دارد تمام عسل جزیره را بنوشد. با این حال، آرزوی نهایی، رسیدن او به آتشفشان عسل است، جایی که در آن رضایت و خوشحالی واقعی برای این خرس پشمالوی گرسنه پیدا خواهد شد. با این حال، هیچ یک از اینها به خوبی در خود بازی بیان نشده است. از آنجایی که بخش بزرگی از بازی‌های پازل به دلیل داشتن روایت‌های قوی مشهور نیستند، دیدن فقدان داستان‌گویی در این بازی هم چندان ناامیدکننده نیست. اگر نیمه پر لیوان را نگاه کنیم، شاید مکانیک های حل پازل بتوانند چنین کمبودهایی را جبران نمایند.

در مجموع، 30 مرحله در بازی HoneyLand وجود دارد که در هر کدام از آنها فقط یک هدف را دنبال می کنید: هدایت آقای فلاف به سمت یک شیشه عسل. به جای اینکه فقط او را کنترل کنید، مجموعه‌ای از کارت‌ها به شما داده می‌شود که از بین آنها انتخاب کنید و این کارت‌ها یک فلش جهت‌دار روی خود دارند که همچنین تعدادی نشان دهنده تعداد مراحل است. به عنوان مثال، ممکن است یک فلش رو به جلو و عدد دو را نشان دهد، که به معنای حرکت دادن دو کاشی به هر سمتی است که خرس رو به روی آن قرار دارد.

گیم پلی بازی در ابتدا بسیار ساده است، با تعداد کمی کارت و مسیر نسبتاً پیچیده ای برای دنبال کردن. اولین ایده ای که به منظور دشوارتر کردن کارها معرفی می شود، افزایش تعداد کاشی ها برای عبور و ارائه انتخاب بیشتر کارت ها است. متأسفانه راه‌حل‌های غیرمنطقی زیادی ایجاد می‌کند که برای پیشرفت باید به آنها دست پیدا کنید. ببینید، قرار نیست همه کارت‌ها در هر مرحله استفاده شوند و همچنین کارت‌هایی که ارائه می‌شوند لزوماً به شیوه‌ای معمول استفاده نمی‌شوند.

مثلا داشتن کارت های با شکل شاه ماهی قرمز را تا حدی درک می کنم، اما روش عجیب و غریبی که در آن باید اقدامات خاصی برای تکمیل یک سطح انجام شود، صرفاً معماهای بی معنی را برجسته می کند. من در مورد انتخاب کارتی صحبت می‌کنم که باعث می‌شود شما دو مرحله به عقب بروید تا قهرمان ما را بچرخانید، بدون اینکه هیچ فاصله‌ای را جابه‌جا کنید، زیرا این یک بن‌بست است، بنابراین می‌توانید کارت دیگری را به عقب انتخاب کنید تا چهار کاشی را در طول مسیر حرکت دهید. تمام این کارها ترویج حدس و گمان و ناامیدی گاه به گاه است.

البته ویژگی های دیگری نیز وجود دارد که در طول زمان وارد عمل می شوند، اما از آنها نیز به خوبی استفاده نمی شود. توانایی پرش از روی یک شکاف یا روی یک مانع به مجموعه کارت‌ها اضافه می‌شود، اما این قابلیت برای مانور دادن روی یک کاشی معمولی اضافی نیز اعمال می‌شود و کل آن را کمی بی‌معنا می‌کند. سپس مراحل با کارت های اضافی در دسترس هستند که با فرود در فضای آنها می توانید انتخاب کنید. شما انتظار دارید که اینها حیاتی باشند، در حالی که در واقعیت می توان تعداد کمی را کاملا نادیده گرفت.

با وجود فقدان منطق در اکثر مناطق HoneyLand، به احتمال زیاد در کمتر از یک ساعت راه خود را به اتمام خواهید رساند. نکته مثبت این است که کسب امتیاز 2000 برای پاداش تلاش های شما در دسترس است، اما در نهایت برای تجربه این پازل ها احساس آرامش اندکی به شما می دهد.

از نظر بصری، طراحی ظاهر شخصیت Mr.Fluff احتمالاً تنها مثبت این بازی است زیرا او از فاصله دور که نگاه کنید، کمی زیبا و دوست داشتی به نظر می رسد. همه چیزهای دیگر پایین تر از سطح انتظار هستند و اغلب جزئیات پایینی دارند که البته با بافت های بسیار ناخوشایند برای محیط ها همراه هستند. مرحله زمین گدازه را به عنوان مثال در نظر بگیرید، این اساساً یک کاشی قرمز است که کمی بالا و پایین شناور می شود که تنها یکی از ایده های زیبایی شناختی غیر جذاب است. اینکه آیا هر یک از اینها باید شما را در طرح کلان کارها قرار دهد یا نه، به لطف سایر ناکامی‌ها، موضوع بحث برانگیزی است.

در کل، HoneyLand یک بازی مقرون به صرفه است که به دلیل ارائه یک سری معماهای غیرمنطقی طعم تلخی از خود به جای می گذارد. در حالی که درک مفهوم اولیه آن آسان است، هر تلاشی برای پیچیده تر کردن پازل ها در نهایت باعث ایجاد نقص می شود. اگر منطق واقعی برای راه‌حل‌ها وجود نداشته باشد، موفقیت در حل آنها به دلیل استفاده از آزمون و خطا بسیار سخت است و به همین دلیل است که حتی با قیمت پایین، نمی‌توانم تجربه این بازی را پیشنهاد کنم، مگر اینکه صرفاً برای افزایش و کسب امتیاز بالا به سراغ آن بروید.