نقد و بررسی Iron Marines

تفنگداران دریایی آهنین می توانند بزرگترین ناامیدی بازی سال برای من باشند. کمپین کوتاه، ناامید کننده، فراموش نشدنی و، بدتر از همه، سرگرم کننده نیست. این زمان زیادی را صرف ساختن زنگ ها و گربه ها در Starcraft می کند، در عین حال قادر به چشم پوشی از آنچه که Starcraft را سرگرم می کند نادیده می گیرد. اگر این بازی توسط هر شرکت دیگری ساخته شده باشد، بررسی های بدتر خواهد شد. به همین ترتیب، تفنگداران دریایی در حال سوار شدن بر بازی و بازی های بهتر بازی Ironhide هستند. بخشی از این که چرا این بازی را به جای آن به سمت کنار گذاشتم، به این دلیل بود که واقعا می خواستم اعتقاد داشته باشم که بهتر می شود. من واقعا امیدوار بودم بازی های Ironhide آن را در اطراف. متاسفانه، دریانوردان دریایی فقط سرگرم کننده نبودند.  پس با نقد و بررسی بازی Iron Marines از تیم نقد و بررسی بازی های رایانه ای irgreview با ما همراه باشید.

این بازی یکی از پرطرفدارترین مجازات های خطی است. و با این حال من هیچ لحظه ای از موفقیت را احساس نمی کردم. فقط امیدوارم که تمام شد دیوار دشواری در سطح چهارم، یک ضربه در چهره بود. در ابتدا شما متوجه شدید که این یک بازی در مورد استراتژی نیست. این در مورد نقاط ارتقاء سنگ زنی است که قهرمانان و واحدهای ناکارآمد ضعیف خود را استفاده می کند. این کار خیلی بد نیست اگر بیشتر انجام شود، اما تفنگداران دریایی تنها تعداد کمی از بازی ها را دارند. این باعث می شود که خسته کننده و مجازات شود. هیچ تنوعی وجود ندارد هیچ اتاق برای استراتژی!

فروشگاه برجسته در بازی، لنگر ثابت است که تجربه را کاهش می دهد. بیشتر و بیشتر شما با واحدهای خسته کننده تحت فشار و طراحی ارزان قیمت مقابله می کنید، بیشتر شما احساس می کنید که توسعه دهندگان به شما می گویند که پول را خرج یا خرج کنید. این دیوانه و ناامید کننده است. هر سطح دارای مقدار مساوی از طلا و XP شما می توانید کسب درآمد. مهم نیست که چگونه انجام می شود، شما مقدار همان مقدار کمی را دریافت می کنید. مطمئنا بعدا، پس از یک مقدار دیوانه سنگ زنی، شما می توانید کمی کوچکتر دریافت کنید، اما این است. این همان داستان با techpoints است که شما باید در درون درخت فنآوری بیش از حد پیچیده و پیچیده پیشرفت کنید.

هر چه بیشتر بازی کنم، سطوح خطی تر بیشتر می شود. در انتها، فقط در مورد شماره ها شد. مطمئنا، من جیغ زد، اما من هرگز در کنترل نیست. این استارکرافت، یک بازی است که به شما کنترل و توانایی بازی را همانطور که مناسب است در حالی که هنوز ارائه یک چالش ارزشمند است.

شاید، اگر دریانوردان دریایی خود را به عنوان یک شکوه و جلال، تلفن همراه، دومین بزرگترین RTS از تمام دوران حضور نیافتند و به جای صرف زمان و منابع توسعه جهان خود را انجام داد، این به نوعی خوب بود. متاسفانه، این کار را نکرد.

از هنر تبلیغاتی خود را به عنوان واحد نگاه، حرکت و صحبت می کنند، آهن دریایی خود زاویه خود را به عنوان Starcraft موبایل. متأسفانه، آن را فقط بازی می کند مانند freemium ضربه زدن.

مطمئنا به عنوان یک بازرس بازی می دانستم که باید بازی را به تنهایی بازی کنم و با Starcraft مقایسه نکنم، اما با نژادهای تقریبا کلونی، دشمنان و سازه ها، من نمیتوانم مقایسه را از سرم انجام دهم. من نمیتوانم اجازه دهم از این که به طرز وحشیانه ای اشتباه در مقایسه با بازی اصلی که دریانوردان دریایی سعی داشتند و نتوانست به تقلید، کلون و یا ادای احترام به آن، احساس راحتی کنند.

این زمانی نیست که شما هزاران تکنولوژی به دست آمده را به داخل درخت فناوری پیچیده که شخصیت های قابل پخش خود را درست می شناسند، سرمایه گذاری کنید. وقتی سطح شروع به احساس عادلانه می کند. جهنم، برخی حتی شروع به احساس جالب. شما حتی می توانید کمی با تشکیلات واحد بازی کنید. اما با این حال، شما قبلا بازی را ضرب و شتم کرده اید. واقعا هیچ دلیلی برای پخش سطوح وجود ندارد، مگر اینکه شما بخواهید از طریق حالت های دشواری دیگر بروید.

من فقط این مدت طول کشید تا ببینم واحدهای و بازی مانند بدون نیاز به فکر کردن درباره نقاط تکنولوژی هستند. متاسفانه، هنوز هم اشتباه بود. این بازی مخلوطی از بسیار آسان و هنوز ناخوشایند ارزان بود. کارفرمایان فقط طراحی ضعیفی دارند. تک تیرهای روی صفحه نمایش به نظر می رسد که همیشه جای خود را ندارند. انبوهی از دشمنان انسانی هنوز احساس احمقانه شده است. ناتوانی دیوانه برای حرکت دادن پایگاه های شما و یا ساختن ساختار آزادانه، حتی بدتر می شود.

خوشبختانه من مجبور نبودم این پروسه را مجددا اجرا کنم تا واحدهایم را به قدرت برسانم. در اوایل سالی که من در یکی از سطوح ضعیف طراحی شده بودم راهی برای استخراج طلا، techpoints و xp پیدا کردم. با تشکر از اینکه من قادر به تبدیل شدن به قدرتمند به اندازه کافی برای مقابله با مجازات سطوح بعدی. مطمئنا، برخی سطوح نیاز به یک استراتژی بسیار خاص برای ضرب و شتم دارند، اما آنها همچنین نیاز به مقدار مشخصی از امتیازات مهارت برای اطمینان از زنده ماندن در برابر حملات ارزان دشمن.

یا شما فقط می توانید طلای خود را صرف خرید یک مورد برای توضیح موارد نادرست برای مقابله با تهدیدات بسیاری، بسیاری و بسیاری از موقعیت های غیر منصفانه کنید.

این بازی متعادل نیست این یک بازی خوب نیست این به نظر می رسد که طراحان بازی می خواهند زندگی خود را به عنوان سخت برای بازیکنان خود سخت کند و آنها را مجبور به تبدیل به مواد مصرفی مجزا و یا تماشای تبلیغات برای مقادیر خشن طلا. این یک فریب در چهره به عنوان طرفداران طولانی بازی Ironhide بود. این شوخی بود که آنها جرأت می کردند این بازی را در قالب Starcraft انجام دهند.

مطمئنا، من متوجه شدم که بازی Devs نیاز به پول دارد. من می دانم این یک شرکت با کارکنان دائمی است، اما پاشنه از یک شرکت که بازی های حق بیمه را ارائه می دهد، به حق بیمه با توانایی صرف بیشتر، اگر بازیکنان را انتخاب کنید، به این، غم انگیز و خسته کننده است. من میل صفر برای خرید هر قهرمان اضافی ندارم چند نفر که قفل شده اند، جالب نیستند. آنها به اندازه کافی بازی کردن را تغییر نمی دهند. آنها سطوح را تازه احساس نمی کنند. من نمی فهمم چرا من قهرمانان اضافی را برای این بازی خریداری می کنم.

هنر خوب است. سطوح زیادی پاپ دارند. همانطور که همواره وجود دارد، چیزهای پنهان و پنهان به چیزهای علمی تخیلی و بازی وجود دارد. واحدهای خوب به نظر می رسند و دشمنان هم همین کار را می کنند. متاسفانه، آنها بیشتر به بازی های دیگر یادآوری می کنند. مطمئنا سری Rhymes Ironhide قرعه کشی زیادی از بازی های وردربرگ Blizzard، اما آنها هنوز هم اضافه لهستانی له کننده و منحصر به فرد و داستان به تجربه آن است که خودش بود. تفنگداران دریایی نمی کنند. تقریبا صفر داستان در بازی وجود دارد و هنر فقط کلون موبایل را می کشد. طراحی صدا بین خوب و آزار دهنده است. جلوه های صوتی مفید وجود دارد و پس از آن آلودگی صوتی و صوتی وجود دارد. تفنگداران دریایی از طرف دومی به شدت رنج می برند.

اولین “جهان” فقط هشت داستان ماموریت طولانی است. من از داستان کلمه استفاده می کنم بسیار آزادانه وجود دارد. سپس شش ماموریت جانبی وجود دارد. 14 سطح ممکن است به نظر بسیار زیاد شبیه باشد، اما آنها خیلی کوتاه و کوتاه هستند که یک تجربه کم عمق هستند. دومین “جهان” تنها دارای ماموریت های شش داستان و چهار ماموریت جانبی است. دریانوردان دریایی بدون یک داستان منسجم احساس کردند که یک تجربه پچکورانه وجود ندارد.

سطوح حتی قابل بازیابی نیستند. با توجه به شکایات خط کش، دوباره می فهمم. من می دانم که صدای تکراری را می شنوم، اما این همان بازی است! شما فقط باید آنها را مجددا بازی کنید تا طلای و تکنیک ها را خرد کنید. متاسفانه، Ironhide واقعا به اندازه کافی تنوع و یا چالش هایی برای ایجاد سطوح بازنشستگی به ارزش آن ارائه نمی دهد. این فقط یک ذره است یک روح خرد کردن برای به دست آوردن techpoints برای ارتقاء واحدهای خود را. پس از زمان بسیار سنگ زنی، من فقط در سراسر امور نمک شور شد.من تفنگداران دریایی را در سختی های عادی و برخی از ماموریت های غیرممکن به ضرب گلوله کشتم. صادقانه بگویم که کافی نیست که بتوانم همه چیز را غیرممکن کنم. این فقط سرگرم کننده نیست من در مورد دستاوردها اهمیتی ندارم و پاداش برای تکمیل دستاوردهای ذکر شده پشیمان است.

من روز بعد از آن پرتاب شدم و بعد از اینکه توپ را به سمت طلا و تکنولوژی های سنگزنی تقسیم کردیم، نیروهای دریایی سنگین را شکست دادم و از آن زمان به سختی آن را لمس کردم. صادقانه بگویم، این واقعا اصلاح نشد من به طور فعال بازی نکردم من فقط یک سطح را طراحی کردم که خیلی طراحی شده بود و من می توانستم واحدهای خود را تنظیم کنم و آن را فراموش کنم تا زمانی که برای به دست آوردن پاداش های مضر من جمع آوری شد. بخشی از من فقط می خواهم آن را از iPad من حذف کنم تا فضای ذخیره شود، اما من واقعا نمی خواهم این چیز لعنتی را دوباره دوباره پخش کنم، در حالی که Ironhide در نهایت محتوای را به دریایی های دریایی اضافه می کند. من هیچوقت، تا قبل از این بازی با Ironhide بازی نکردم. من هرگز فقط در مورد هر یک از بازی های پادشاهی راش نادیده گرفتم، نادیده گرفته و فراموش کرده ام.