نقد و بررسی بازی Cloud Cats Land

Cloud Cats Land با پیش فرضی آغاز می‌شود که در حکایت‌های رایج در سراسر جهان یافت می‌شود: یک همراه وفادار از نوع حیوانی که از صاحب خود جدا شده است و حال، ما نقش یک گربه‌ی از جنس پارچه‌ را بر عهده می‌گیریم که پس از حمله‌ی یک موجود دریایی عظیم به کشتی کوچکی که توسط صاحبش، کاپیتان کشتی، هدایت می‌شود، سرگردان شده است.

هدف اولیه ساده است، ماموریتی که از مرزهای داستان‌سرایی فرهنگی فراتر می‌رود و آن هم چیزی نیست جز یافتن راهی برای اتحاد مجدد گربه و صاحبش. به این منظور بازی شما را در جزیره‌ای مرموز که کاملاً توسط گربه‌های دیگر اشغال شده، می فرستد و باید این گربه را از میان مجموعه‌ای از چالش‌ها هدایت کنید.

این بازی خودش را به عنوان یک ماجراجویی در سبک نقطه و کلیک، ژانری با ریشه‌های عمیق در طراحی بازی‌های غربی، معرفی می‌کند و ساختار گیم پلی آن بر اساس اکتشاف و حل معماها بنا شده است. با نگاهی به تصاویر بازی متوجه می شوید اتمسفر و محیطی رویاگونه و خیال‌انگیز دارد، اما همین که در داستان پیروی می کنید، در می یابید که سفر پیش رو بر اساس قوانین متمایز و خاص خود عمل خواهد کرد. این یک داستان سرراست مبتنی بر بقا نیست، بلکه ورود به دنیایی با منطق درونی خود است.

زیبایی‌شناسی Cloud Cats’ Land مانند یک اثر هنری از فرهنگی است که گرافیک دوست داشتنی ملایم را به کمال رسانده است. تصاویر زیبا و مصور آن که با دست کشیده شده‌اند، فضایی آرام ایجاد می‌کنند که بلافاصله مخاطب را درگیر می کند. هر صفحه بازی، تابلویی خیره کننده و جذاب بوده که پر از گربه‌های شناور با طراحی جذاب است که حالات آرام آنها دنیایی عاری از آسیب را نشان می‌دهد. چنین رویکردی، بازی را با جنبش معاصر «بازی‌های دنج» همسو می‌کند، این یک حس طراحی است که به عنوان پاسخی به جریان اصلی پراسترس و اکشن‌محور، توجه گیمرها را به خود جلب می کند. این ژانر اغلب فضاسازی، خلاقیت و آسایش عاطفی را بر مبارزه اولویت می‌دهد. دنیای بازی، با حس دنج و رویایی‌اش، مطمئناً این نوع کاوش آرام را دعوت می‌کند.

ضمنا این سبک گرافیکی، پژواک‌های قوی از مفهوم ژاپنی kawaii (به معنای ناز و دوست داشتنی) دارد که صرفاً در مورد «بامزه بودن» نیست، بلکه شامل لطافت و محبت به چیزهای کوچک و بی‌تکلف نیز می‌شود. به نظر می‌رسد که هنر بازی از این حس بهره می‌برد و حس قدرتمندی از مکان ایجاد می‌کند که هم در اجرا خاص و هم در جذابیت جهانی است. سپس بازی به طرز ماهرانه‌ای انتظاراتی را که ایجاد می‌کند، واژگون می‌کند و حس آرامش بخش آن با کشف یادداشت‌های مرموزی که صاحب گربه به جا گذاشته است، شکسته می‌شود. این پیام‌های دست‌نویس، مچاله شده و آغشته به آب، روایتی از ترس و ناامیدی را معرفی می‌کنند.

این دست نوشته ها از یک تهدید مرموز و یک وحشت نامرئی که جزیره را تسخیر کرده، صحبت می‌کنند و سفر شما را از یک ماموریت نجات ساده به چیزی شبیه به یک راز گوتیک تبدیل می‌کنند. این همنشینی دنج و در عین حال تهدیدآمیز، یک تکنیک پیچیده داستان‌سرایی است و یک تنش سازنده ایجاد می‌کند که گیم پلی را فراتر از یک فرار ساده ارتقا می‌دهد.

این روش یادآور ساختار روایی در بسیاری از فیلم‌های هایائو میازاکی است، جایی که جهان‌های طبیعی و ایده‌آل اغلب خطرات باستانی یا غم عمیقی را در خود جای داده‌اند. درست مانند اثر هنری My Neighbor Totoro در کنار اضطراب‌های بیماری والدین، گربه‌های دوست‌داشتنی این جزیره با یک ترس چند آور همزیستی می‌کنند و داستان‌سرایی بصری بازی این دوگانگی را تقویت می‌کند. حتی رنگ‌های پر جنب و جوش گیاهان و انیمیشن‌های ملایم گربه‌ها در تضاد شدید با بقایای در حال پوسیدگی حضور انسان، مانند چوب متلاشی شده کشتی غرق شده یا خط نا امیدانه یادداشت‌ها، قرار دارند. این نشان دهنده جهانی است که در آن منطق و کنترل انسان توسط نیرویی باستانی‌تر، خیال‌انگیزتر و شاید خطرناک‌تر غصب شده است.

معماهای Cloud Cats Land در بهترین لحظات خود، کاملاً با سبک هنری رویاگونه هماهنگ می‌شوند و این ایده را تقویت می‌کنند که این جهانی است که توسط احساسات و نمادگرایی اداره می‌شود، نه توسط قوانین واقعیت ما. این اثر، ریشه‌ای خلاقانه با نثر سورئالیستی نویسندگانی مانند هاروکی موراکامی دارد، جایی که یک شخصیت ممکن است صرفاً با گوش دادن به یک قطعه موسیقی خاص، به یک واقعیت جایگزین سقوط کند.

مشکل این طراحی این است که تعادلی ناپایدار بین بینش و ناامیدی ایجاد می‌کند. به ازای هر بازیکنی که می‌تواند جهش شهودی لازم را انجام دهد، دیگری کاملاً گیج خواهد شد. منطق بازی آنقدر شخصی و منحصر به فرد است که می‌تواند خودسرانه به نظر برسد. وقتی به نظر می‌رسد که یک راه حل حتی در چارچوب قوانین عجیب بازی، هیچ سازگاری درونی ندارد، تجربه از یک گفتگوی خلاقانه به یک بازی حدس و گمان تغییر می‌کند. لذت کشف با خستگی آزمون و خطا جایگزین می‌شود.

فقدان کامل سیستم راهنمایی نیز دیگر نقص بزرگ بازی است. طراحان با ساختن یک بازی بر پایه معماهای غیرمنطقی، سیستمی را ایجاد کرده‌اند که در آن گیر افتادن نه تنها ممکن، بلکه برای اکثر بازیکنان اجتناب‌ناپذیر است. بدون هیچ گونه چاره یا راهنمایی ملایم در مسیر درست، حالت سردرگمی موقت می‌تواند به راحتی به یک مانع دائمی تبدیل شود. تنها گزینه ممکن این است که به زور و با کلیک مکانیکی روی هر آیتم موجودی در هر نقطه حساس ممکن، به یک راه حل جامع متوسل شوید.

این فرآیند روشمند اما بی‌فکر، نقطه مقابل تفکر خلاقانه و شهودی است که قرار است معماها الهام‌بخش آن باشند. این فرآیند، فضای با دقت پرورش‌یافته کشف خیال‌پردازانه را در هم می‌شکند و آن را با کار سرد و تکراری یک چک لیست جایگزین می‌کند. دنیای زیبا و رویایی در پس‌زمینه محو می‌شود و به مجموعه‌ای صرف از گره‌های تعاملی تبدیل می‌شود.

در پایان، Cloud Cats Land گنجینه‌ای هنری است که پشت برخی ایرادات و نواقص ناامیدکننده پنهان شده است. دنیای رویایی و زیبای آن و داستان طنزآمیزش، حس قدرتمندی ایجاد می‌کند که تماشای آن واقعاً لذت‌بخش است. این جذابیت به طور مداوم توسط طراحی معماهای اصلی که راه‌حل‌های دلخواه و غیرمنطقی را بدون ارائه راهنمایی لازم برای بازیکن ترجیح می‌دهد، از بین می‌رود. فقدان سیستم راهنمایی، ماجراجویی عجیب و غریب بازی را به یک تمرین خسته‌کننده ناعادلانه مبتنی بر حدس زدن تبدیل می‌کند و دنیای زیبای آن را غیر قابل فهم جلوه می‌دهد.