نقد و بررسی Road to Guangdong

اثر Road to Guangdong که توسط شرکت Just Add Oil Games در 6 ژوئن 2019 منتشر شد در کنسول های Nintendo Switch, PlayStation 4, Microsoft Windows, Xbox One.
ایده اولیه آن بیشتر مناسب یه فیلم بلند درام است و درونمایه آن تاکید بر اهمیت خانواده در فرهنگ چین است با خلاقیت و رعایت اصول واقعگرایی شاهد یک اثر با بار دراماتیک بالا هستیم. با نقد وبررسی بازی Road to Guangdong از تیم نقد وبررسی بازی های رایانه ای irg review با ما همراه باشید.

داستان بازی درجاده Guangdong در سال 1990 ،که ما زن جوانه چینی به نام سانی را ایفا میکنیم و به تازگی میفهد پدر و مادرش در یک حادثه ناگوار فوت کردند و برای او یک رستوران خانوادگی ورشکسته را به ارث گذاشتند ولی سانی مجبوره به خاطره مشکلات مالی با عمه اش کوما همسفر شود که از اعضای خانواده و فامیل کمک و راهنمایی بگیرد که چطور یک رستوران را اراده کند را بهش آموزش بدهند به روش های متفاوت کمکش میکنند.
برای رفتن به این سفر با عمه اش به ناچار مجبور میشود ماشین مورد علاقه و قدیمی پدرش را استفاده میکند و با عمه (کوما) همسفر میشود،شخصیت کوما، مهربان،همراه اما رُک که بسیار ایراد گیر است و به سانی انتقاد زیاد میکند. اما در پایان بازی داستان و حقایق ، کنش را طوری چیده میشود که رابطه عاطفی با کوما پیدا ایجاد میشه و همانطور دلتنگی که نشان از شخصیت پردازی خوب بازی است.داستان جذاب درام وخانوادگی آنها را به سمت جنوب چین به حرکت وامیدارد، از مناظر،شهرها و آدم و اقوام های مختلف را باهاشون دیدار میکنند و در اداره رستوران بهش کمک میشه به هرنحوی به طور مثال با دستورالعمل آشپزی،پول وچطور این که یک رستوران را اداره کرد همانطور دعای خیرشان شامل سانی شود و….. .

بازی ترکیبی از رانندگی و داستان گویی تعاملی است که هر دو نسبتا خوب عمل کردند . بازی واقعگرا است وهمینطور ماشین که با انواع مشکلات از قبیل:کمبود بنزین،مشکل ترمز،کاپوت،فیلترهوا… . باید به آنها رسیدگی شود و که کاربر بعضی وقتی احساس کلافگی بهش دست میده علاوه بر اینکه مجبور است مسیر زیادی را طی کنه با سرعت کم باید حواسش به قطعات ماشین و بنزین باشد درست است که طبیعی و واقعگرا هست ولی جذاب نیست ، قابلیت آبگرید بازی احساس بهتر شدن عملکرد ماشین را به خوبی نشان نمیدهد تنها فرقش این است که ماشین میتواند دوباره حرکت کند و کمی دیرتر از دفعه قبل خراب میشود .شما میتونید بایکسری آیتم که بدست آمده از تعمیرگاه وخیابان بعضی از مشکلات ماشین را تعمیر کنید،بازی سعی کرده هرچه تمام تر واقع گرا باشد اما رانندگی یک ماشین قراضه در زندگی واقعی هم هیچ جذابیتی ندارد و به مراتب در بازی های ویدئو کمتر هم هست این میزان. توجه این که سفر و بودن در مسیر نصفی از گیم پلی را تشکیل میده.

و قسمت های دیالوگ باعث جلو رفتن داستان و ضربات احساسی رو برای مخاطب به ارمغان میاورد و مخاطب خود را جای سانی قرار میدهد واز دیالوگ ها لذت میبرد ولی نکته منفی که وجود دارد در دیالوگ،واقع گرا نیست صحبت کردن فقط با نوشته بدون صداست. از گوینده استفاده نکرده که بار دراماتیک آن زیاد شود.
خراب شدن ماشین،اظهار نظرات عجیب و غریب عمه کوما، رانندگی کاملا ناآرامی را رقم میزند. نحوه داستانگویی که توسط سانی،عمه و اقوامی که در این سفر باهاشون ملاقات میکنیم خوشایند و جالب است.

گرافیک ساده و نبود جزئیات،ترکیب رنگ ها به خوبی انتخاب شده است که هر محیط معنای خاصی از احساس را به مخاطب القا میکند.مناظر شهری و برون شهری ساده اما زیبا ولی چیزی که بیشتر از همه باعث میشود گرافیک زیر سوال برود افت فریم است که در این بازی که گرافیک بالا و چشمگیری ندارد عیبی است نابخشودنی در این دورانی که بازی هایی با جزئیات بسیار بالا که به مراتب افت فریم های کمتری دارند.

موسیقی بازی یکی دیگر از نقطه قوت بازی محسوب میشود و در تمام بازی ما را همراهی میکند که در تاثیر گذاری و دراماتیزه کردن بازی تاثیرحقیقتت به سزایی دارد، بار احساسی که با موسیقی زیبا و دلنشین سنتی کشور چینی به وجود میاورد غیر قابل وصف است. پر از حس خوب که دریافت میکنی در مواقع شادی و احساس شدید غم هنگامی که حقیقتی تلخی رو متوجه میشویم. احساس دلتنگی در همه گوشه،در مسیر،دیالوگ ها در مسیر حس میشه، احساسی که به زبان آوردنش سخت تر از آن چیزی هست که بهش فکر میکنیم.

بازی Road to Guangdong یک بازی است تعامل شخصیت ها و درام های در مقیاس کوچک،آنقدر جذاب و قابل ستایش هست که بقیه اجزای بازی را که ایراداتی را دارد مانند یک چسب کنار هم قرار داده که از یک بازی ضعیف به یک اثر قابل قبول تبدیل شود.
با این حال که بازی Road to Guangdong یک داستان زیبا را تعریف میکند و باعث ایجاد صحنه های دراماتیک میشود ولی به خاطر گیم پلی نه چندان موفق به یک اثر متوسط تبدیل میشود.