نقد و بررسی This Is the Zodiac Speaking

بازی This Is the Zodiac Speaking یک بازی بر اساس داستان واقعی از یک قاتل زنجیره ای به نام Zodiac است که در بین سال های 1960 تا 70 میلادی دست به قتل هایی در آمریکا زده که تعدادی از آن ها ثبت شده. بازی برای کنسول های نسل هشتمی Xbox One , Playstation 4 و Nintendo Switch و همچنین رایانه های شخصی منتشر شده است.

زودیاک یکی از مشهور ترین قاتلان سریالی قرن بیستم می باشد که تا کنون هویت اصلی اش فاش نشده و همچنین پلیس هم هیچوقت قادر به دستگیری او نشده. او در بین دهه های 60 تا 70 آمریکا به گفته ی خودش تعداد 37 نفر را به قتل رسانده و با دیدگاه و عقیده ی افراطی خود که نسبت به قتل ها و قربانیانش وجود داشت به این مسئله نیز افتخار می کرده یا شاید هنوز هم میکند. او پس از اینکه اقدام به قتل یک زوج میکند در رسانه های امریکایی به شهرت خاصی میرسد و پس از آن به وسیله ی نامه نگاری با روزنامه ها و خبرنگاران شروع به ارتباط و صحبت میکند. او از دو شکل نامه های ساده و همینطور رمز گذاری شده با آن ها ارتیاط برقرار میکرده و علاقه ی خاصی به اعتراف به قتل ها و یا دادن اطلاعاتی از آن ها به خبرنگاران داشته. در طول آن سال ها پلیس و fbi و همینطور روزنامه نگار ها و خبرنگاران زیادی در مورد زودیاک و هویت او تحقیق کردند اما هیچوقت نتوانستند به آن پی ببرند. زودیاک هم شروع به ارتباط گیری بیشتر با آن ها و سپس با پلیس آمریکا شد و صدایی ضبط شده را برای آن ها فرستاد. او در تمام این نامه نگاری ها و صدا هایی که میفرستاد یک جمله را در ابتدای آن ها به کار می برد. این زودیاک است که صحبت میکند.

داستان راجب قاتل زنجیره ای زودیاک است که هیچگاه شناخته و پیدا نشد و همچنین اسم بازی هم از روی جمله های آغازین حرف های او با پلیس و خبرنگاران برداشته شده.

با دیدن این اطلاعات و نام گذاری در بازی شاید با خود فکر کنید که با یک بازی با داستان واقعی و روایت ها و تحقیقات فوق العاده رو به رو هستیم اما ابدا این طور نیست. انگار که بازی از اسم زودیاک و دیالوگ محبوبش فقط استفاده های تجاری کرده است و شما با هیچ داستان واقعی طرف نبوده و حتی داستان بازی اصلا خوب و جالب هم از آب در نیامده. شما کنترل شخصی به نام رابرت هارتنل را بر عهده دارید که یک خبرنگار روزنامه است. او خود یکی از قربانیان زودیاک بوده که به صورت اتفاقی زنده مانده و حالا در پی کشف راز ها و انگیزه و هویت زودیاک است. بازی شما را به عنوان قربانی معرفی کرده ولی اصلا معلوم نیست که چجوری از دست زودیاک جان سالم به در برده اید. بازی هیچ سکانس و روایتی را برای نحوه مورد قتل قرار گرفتن رابرت توسط زودیاک و اینکه چطوری زنده مانده است در نظر نگرفته است.

بازی از روایتی غیر واقعی از زودیاک و یک داستان ضعیف بهره میبرد.

شما تحت درمان یک روان پزشک بخاطر شوکی که از اتفاقات حمله زودیاک به شما دست داده است قرار دارید و او نیز شما را به نوعی هیپنوتیزم و همچنین به خواب و رویای شفاف میبرد و بیشتر اتفاقات را در آن رقم خواهد زد. شما در رویاها و کمی هم در واقعیت به دنبال پیدا کردن هویت زودیاک به محل های ارتکاب جرم میروید و شروع به تحقیق و جستجو برای پیدا کردن سرنخ هایی از او میکنید. بازی المان هایی مثل مخفی کاری را در بازی گنجانده ولی عملا آن چنان به دردتان نخواهد خورد. آن چیزی که واضح است این است که هیچگونه از تحقیقات و جواب های آن و هیچگونه از فرضیه ها و داستان به واقعیت و قاتل اصلی ربطی ندارد. تنها چیزی که واقعی یا شبیه به آن است نامه های زودیاک برای خبرنگاران و پلیس هاست و پس از آن نیز اسم بازی که دیالوگ خود شخص زودیاک است. از طرفی دیگر بازی یک مشکل بزرگ به نام صداگذاری را با خود یدک میکشد. شما در یک بازی و روایت های داستانی و نزدیک به آن به سرعت با دیالوگ ها و صداهای شخصیت ها ارتباط برقرار خواهید کرد که در این بازی اصلا این طور نبوده و این صدا گذاری ها به قدری بد هستند که ترجیح می دهید بازی را با زیرنویس و بدون صدا بازی کنید.

هسته اصلی بازی در پیدا کردن سرنخ ها از محل های جرم و دیگر مناطق بازی است ولی هیچگونه شباهتی به داستان های اصلی و واقعیت ندارد. از طرفی صدا گذاری های بازی هم اصلا خوب نیست.

در حالت کلی بازی از هیچ لذت خاصی برای درگیر کردن  مخاطب به جز نام زودیاک معروف استفاده نکرده است. بازی پتانسیل های زیادی را برای از بین بردن داشته و واقعا هم این کار را خوب انجام داده. پیشنهاد می شود که به جای بازی کردن خود فیلم زودیاک و یا مستند آن را تماشا کنید چون بازی هیچ ارزش خاصی در داستان و گیم پلی ندارد.