نقد و بررسی بازی THE HOUSE OF THE DEAD 2: Remake

ناشر معروف Forever Entertainment با بازی اجتناب‌ناپذیر، خوشایند و البته کمی گیج‌کننده THE HOUSE OF THE DEAD 2: Remake بازمی‌گردد. خیلی خوب است که دوباره می‌توانم در خانه با تفنگ نوری/دریم‌کست کلاسیک بازی کنم. The House of the Dead 2 عنوانی است که برای بازی کردنش حاضرم یک سفر بولینگ را تحمل کنم. بنابراین، دیگر مجبور نیستم برای تجربه نسخه بهبود یافته یکی از بهترین بازی‌های تفنگ نوری که تاکنون ساخته شده، از خانه بیرون بروم. با این حال، حداقل روی نینتندو سوییچ یک نقطه ضعف اصلی وجود دارد. هر چقدر هم که جوی‌کان‌ها همه‌کاره باشند، کنترل‌های ژیروسکوپ روی سوییچ (و حتی با وجود گوبین‌های بهبود یافته روی سوییچ ۲) آنطور که انتظار دارید خوب کار نمی‌کنند.

فکر نمی‌کنم تا به حال به اندازه‌ی The House of the Dead 2: Remake با منوی تنظیمات یک بازی سر و کله زده باشم. متأسفانه، هر چقدر هم که تلاش کنم، هرگز نمی‌توانم کاری کنم که بازی حس «خوبی» داشته باشد. درست مانند نسخه‌ی قبلی‌اش روی سوییچ، جدیدترین نسخه‌ی آرکید Forever Entertainment فقط به دو طرح کنترل محدود می‌شود: آنالوگ استیک و ژیروسکوپ و مشکل اینجاست که هیچ‌کدام از این دو، روش ایده‌آلی برای بازی نیستند.

ابتدا اجازه دهید با داستان شروع کنیم. در فوریه ۲۰۰۰، شهری کوچک ناگهان توسط موجودات عجیب و غریب مورد هجوم قرار گرفت. دو مامور سازمان مخفی AMS به نام های James Taylor و Gary Stewart برای بررسی این موضوع اعزام شدند. به محض ورود، متوجه شدند که وضعیت شبیه حادثه عمارت کورین از سال ۱۹۹۸ است. آنها که مصمم بودند منبع آلودگی را کشف کنند و به همین علت، شروع به تیراندازی از میان انبوهی از موجودات کردند.

در ادامه با نکات مثبت می پردازم. THE HOUSE OF THE DEAD 2: Remake یک بازسازی فوق‌العاده وفادارانه از نسخه‌ی اصلی سال ۱۹۹۸ است که هر چیزی را که این تجربه را بسیار خاطره‌انگیز می‌کند – از جمله نبردهای عجیب و غریب با باس ها و صداگذاری افتضاح – حفظ می‌کند، در حالی که بازسازی گسترده‌ای از جلوه‌های بصری ارائه می‌دهد. تماشای پرواز دست و پا و دل و روده‌ی زامبی‌ها با هر شلیک موفقیت‌آمیز، هنوز هم لذت‌بخش است و نحوه‌ی بازسازی طراحی دشمن، همزمان تازه و قابل احترام به نظر می‌رسد.

حالات زیادی برای سرگرم شدن وجود دارد، از جمله دو نسخه از بخش داستانی – اصلی و آرکید – یک boss mode و یک حالت تمرینی که شما را در چالش‌های متنوعی قرار می‌دهد. این چالش‌ها ممکن است شامل محافظت از NPCهای انسانی یا از بین بردن بشکه‌ها در یک محدوده زمانی باشد، اما همه اینها برای آشنایی شما با نحوه بازی روی سوییچ مفید است.

حالا که صحبتش شد، برگردیم به طرح‌ کنترلرها. هدف‌گیری ژیروسکوپ، در تئوری، باید بهترین راه باشد، اما مانند بازسازی نسخه اول، خیلی نامنظم است. حتی وقتی حساسیت را در تنظیمات کم می‌کردم، هرگز نمی‌توانستم به آن نقطه‌ی مطلوب برسم. یا با فشار دادن دکمه‌ی شلیک، نشانه‌گیر در جهات تصادفی پرواز می‌کرد، یا به طرز غیرقابل توضیحی به یک طرف می‌لغزید و شما را ملزم می‌کرد که قبل از تنظیم مجدد، دائماً با حرکت دادن آن به لبه، آن را کالیبره کنید.

حداقل، کنترل‌های آنالوگ استاندارد بازی دقیق‌تر به نظر می‌رسند، اما باز هم، این یک تمرین یکنواخت برای دستکاری حساسیت برای یافتن تنظیمات مناسب است. حتی پس از رسیدن به تنظیماتی که نسبتاً راحت به نظر می‌رسید، ماهیت استفاده از مکان‌نمای آنالوگ در یک بازی تفنگ نوری به طرز باورنکردنی غیرشهودی به نظر می‌رسد. این واقعیت که یک پورت ۲۰۰۸ برای Wii بهتر به نظر می‌رسد، حداقل می‌توان گفت که بسیار ناراحت‌کننده است.

باید توجه داشته باشید که The House of the Dead 2: Remake به طرز وحشتناکی غیرقابل بازی یا چیزی شبیه به آن نیست. بلکه کاملاً اجرا است، اما یک شوتر مبتنی بر استفاده از تفنگ نوری باید فوراً قابل بازی و سرگرم کننده باشد و اینکه مجبور باشید دائماً با تنظیمات بازی کنید تا به سطح رضایت بخش برسید، قطعاً ناامیدکننده است. این چیزی است که توسعه دهنده MegaPixel Studio واقعاً باید از اولین بازسازی سوئیچ این بازی، آن را اصلاح می‌کرد.

با وجود همه این ایراداتی که بیان کردم، از بین بردن زامبی‌ها و نجات مردم وحشت‌زده شهر هنوز هم بسیار سرگرم‌کننده و به همان اندازه رضایت‌بخش است، به خصوص با یک دوست در حالت چند نفره. یا در حالت اصلی جدید که به شما امکان می‌دهد با استفاده از آیتم‌های مختلف برای افزایش عملکرد اسلحه‌های خود یا آسان‌تر کردن زندگی، مسیر خود را تغییر دهید.

یک بار دیگر، شرکت Forever Entertainment کار فوق‌العاده‌ای در به‌روزرسانی جلوه‌های بصری انجام داده است، دنیای House of The Dead 2 را بادقت و جزئیات به منبع اصلی بازسازی کرده و همه موجودات، از زامبی‌ها گرفته تا امپاتور قدرتمند، همگی عالی به نظر می‌رسند و با موفقیت جوهره مدل‌های اصلی را به تصویر می‌کشند و در عین حال جلوه‌ای خیره‌کننده به آنها می‌دهند.

به عنوان جمع بندی این مقاله نقد و بررسی، اگرچه واضح است که Forever Entertainment علاقه زیادی به حفظ مجموعه House of the Dead دارد و بار دیگر کار درخشانی در به‌روزرسانی گرافیکی بازی انجام داده است، ولی برای من عجیب به نظر می‌رسد که آنها از انتقال بازی اول هیچ درسی نگرفته‌اند. به طوری که THE HOUSE OF THE DEAD 2: Remake هنوز مشکلات کنترل مشابهی را که نسخه اول در زمان عرضه داشت، دارد که البته از آن زمان تاکنون برطرف شده‌اند و اینکه فاقد کنترل‌های صفحه لمسی نینتندو سوئیچ است که باعث می‌شود بازی در حالت handheld یا دستی بدرخشد.

امیدواریم که در آینده کنترل‌های ماوس را برای Switch 2 دریافت کنیم و در عین حال، طرفداران این مجموعه هنوز چیزهای زیادی برای دوست داشتن در مورد این نسخ بازسازی شده پیدا کنند. به هر حال، این نسخه جدید هنوز همان House of the Dead 2 است. کاش مجبور نبودم اولین اجرایم را صرف ور رفتن با گزینه‌ها کنم، در حالی که هدف یک بازی تفنگ نوری خوب این است که فقط نشانه بگیرید و شلیک کنید.

گذشته از مشکلات کنترل، گمان می‌کنم بسیاری از مخاطبین در نهایت از این بازی لذت خواهند برد، البته به شرطی که زمان قابل توجهی را در منوی تنظیمات بگذرانید. این یک انفجار جذاب از گذشته، با همه نقص‌ها و یک نمایش واقعی از صداپیشگی‌های واقعاً وحشتناک از دهه ۹۰ میلادی است.