نقد و بررسی بازی Last Days Of Lazarus

بازی های ترسناک یکی از محبوب ترین و مهمترین ژانر های بازی های رایانه ای به شمار می روند. بهترین و شناخته شده ترین عنوان در این ژانر، سری Resident Evil بوده است که همگی با آن آشنا هستیم و یا حداقل یک بار یکی از عناوین این سری را تجربه کرده ایم. در سال های اخیر بازی های زیادی سعی کرده اند تا به این موفقیت دست یابند، عناوین بزرگ و کوچکی که خلاقیت های زیادی را وارد این ژانر کرده اند به طوری که حتی Resident Evil را وادار کرده اند تا تغییر یابد و با این خلاقیت های نوین اخت بگیرد. در ادامه به نقد و بررسی بازی می پردازیم که تاثیرات زیادی را از بازی های هم سبک گرفته و همچنین می تواند تاثیر گذار برای عناوین بعدی اش باشد. با وب سایت IRG Reviews همراه باشید.

داستان بازیLast Days of Lazarus  یک ماجراجویی اول شخص است که در یکی از شهرهای اروپای شرقی پس از شوروی در ماه دسامبر اتفاق می افتد. برف زمین را پوشانده و مردم در حال چیدن دکور تعطیلات خود هستند. روح تعطیلات در هوا است تا زمانی که اتفاقات عجیب جای خود را به واقعیت می دهد. یعنی تا زمانی که شخصیت اصلی بازی، لازاروس، از خواهرش لیودمیلا تماس تلفنی دریافت می کند که مادرشان به طور ناگهانی فوت کرده و جان خود را گرفته است. لازاروس چند هفته بعد به خانه بازمی گردد، جایی که داستان بازی واقعاً آغاز می شود. دنیایی که لازاروس می ‌دانست، زمانی که او گذشته تاریک و پیچیده خانواده‌اش را کشف می ‌کند، حتی بیشتر از هم می ‌پاشد.

باید توجه کنیم که دقیقا نمی توان گفت که این بازی ترسناک خواهد بود چرا که نمی توان زامبی های عجیب و غریب و یا جامپ اسکرهای گاه و بیگاه را در آن پیدا کرد (البته بازی چندین جا جامپ اسکرهای انصافا ترسناکی دارد اما زیاد نیستند و نمی توان همانند Resident Evil آن را در نظر گرفت) اما غم بسیاری که در زیربنای متن اصلی جریان دارد و فرامتن های عمیقی که تا عمق جان همانند سوزنی بزرگ به روح آدم فرو می رود در بازی وجود دارد. بازی گاهی حس درماندگی را القا به شما می کند. در بسیاری از جاها احساس خواهید کرد که در یک جا ایستاده اید و بازی پویایی خاصی را ندارد چرا که شما بیشتر وقت خود را در آپارتمانی می ‌گذرانید که مادر و خواهر لازاروس در آن زندگی می‌ کردند، اما به ‌تدریج با این آفت وحشتناک گوشت‌ های پوسیده و موجودات منزجرکننده که به نظر می ‌رسد با تاریکی رو به جلوی دنیای بیرون موازی می ‌شود، غلبه می ‌کنید و کم کم بعد ترسناکی بازی را کاملا احساس خواهید کرد.

هدف اصلی شما این است که آپارتمان را از شر این سوختگی ناشناخته خلاص کنید و بفهمید چرا اتفاقات وحشتناکی در اطراف شما رخ می دهد. شما نه تنها وقت خود را در آپارتمان خانوادگی می گذرانید، بلکه به قبرستان ها، جنگل ها، معدن طلا و بسیاری از مکان های دیگر که تأثیر ریشه های رومانیایی سازنده را نشان می دهد، برده خواهید شد. بازی از لحاظ طراحی محیطی و وجود معماهای گوناگون بسیار عالی عمل می کند. موارد پنهانی بسیاری در هر یک از مکان های بازی برای یافتن وجود دارد، از جمله برخی اسباب‌بازی ‌ها که بسیار شبیه یک دستگاه بازی دستی خاص است. هر کدام از این وسایل، عمق داستانی خاصی را به بازی بخشیده اند که باعث می شود داستان عمیق تر شود. داستان Last  Days of Lazarus  در حالت کلی، دارای مضامین مرگ، رنج، معنویت و سیاست است. در ابتدا بازی با مجموعه ای از رویدادهای به ظاهر نامرتبط شروع می شود که تا حدودی به هر یک از این موضوعات می پردازد. ممکن است در وهله اول سخت باشد که ببینیم این موارد چگونه ممکن است به هم مرتبط باشند، اما با پیشروی در داستان، متوجه می ‌شوید که چگونه همه چیز به هم مرتبط است و تک تک شاخ و برگ داستان به یکدیگر پیوند می خورد تا خط داستانی قدرتمند و عمیقی را تشکیل دهند.

گیم پلی بازی ترکیبی از کاوش و حل پازل های مختلف است که بسیار ساده هستند. پازل ها بیشتر شامل تلاش برای جمع آوری مواد و اشیاء مختلف برای تکمیل نوعی از مراسم محرمانه است. هر چند موارد زیادی دیگر نیز وجود دارند که گیم پلی بازی را پیشرفته تر می کند اما در کل نکته ای که درباره Last Days Of Lazarus وجود دارد این است که بیشتر بر روی جنبه روایی تمرکز دارد تا روی گیم پلی واقعی، اگرچه معماها سرگرم کننده و کافی باشند نبود تمرکز زیاد بر روی گیم پلی می تواند برای بسیاری آزار دهنده باشد اما اگر علاقه مند به روایت دقیق هستید و در همان راستا دوست دارید تمرکزتان از گیم پلی برداشته باشد، گیم پلی بازی دقیقا همان چیزی است که باید باشد.

متاسفانه جایی که بازی دچار اشکال شد صداگذاری بود. برای بازی‌ ای که بسیار روایی است، احساس خواهید کرد که احساسات و اشتیاق کافی در صداها وجود ندارد، به ویژه در پاسخ به چیزی که باید واکنش بزرگی را برانگیخت. بیشتر اوقات صداها آرام و جمع و جور به نظر می رسید، که دقیقا نباید چنین باشد. حس ترسی که باید از هر هیولا و یا صحنه ترسناک گرفته شود، با این صداگذاری عملا خنثی خواهد شد. صداگذاری شخصیت ها و هیولاها هرچند خوب است و بازیگری بازیگران هم مشکل خاصی ندارد اما کم بودن صدای کلی بازی می تواند حس و حال بازی را بگیرد. از سوی دیگر اما گرافیک بازی در حد یک بازی بزرگ AAA به نظر می رسد. جزئیات به خوبی پرداخت شده اند و کیفیت بافت و تکسچرها هم عالی است. طراحی محیطی، هیولاها و شخصیت های بازی نیز به بهترین شکل ممکن می توانند شما را شگفت زده کنند. تمام مواردی که یک گرافیک بسیار خوب احتیاج دارد را در این بازی خواهید دید و اصلا شبیه به یک بازی مستقل نخواهد بود.

بازی Last Days Of Lazarus هرچند کاملا در دسته بازی های ترسناک قرار نمی گیرد اما مضامینی دارد که ترسناک تر از هر زامبی و یا هیولای دیگری است. داستان سرایی عمیق بازی و همچنین گرافیک فوق العاده آن تجربه بازی را دوچندان می کند هر چند اگر از طرفداران بازی های گیم پلی سنگین هستید، این بازی نمی تواند شما را راضی کند.