نقد و بررسی بازی Before Exit: Gas Station

شیفت‌های شبانه، مشتریان عجیب و غریب و رئیسی که تمام حرکات شما را زیر نظر دارد؛ همگی در بازی Before Exit: Gas Station انتظار شما را می کشند. این یک بازی شبیه‌سازی معمولی فروشگاه رفاه را به یک کابوس سورئال و ترسناک تبدیل می‌کند و شما را به چالش می‌کشد تا قبل از اینکه بتوانید با خیال راحت به خانه بروید، تمام وظایف را در یک پمپ بنزین دورافتاده انجام دهید. هر از گاهی، یک بازی مستقل و کوچک عجیب و غریب از ناکجاآباد ظاهر می‌شود و طی مدت زمان کوتاهی، توجه مخاطبین زیادی را به خود جلب می کند. Before Exit: Gas Station یکی از آن بازی‌ها است که با مضمون تشخیص ناهنجاری (که کمی شبیه P1: Anchor Light است) خودش به راحتی می تواند احساس اضطراب را در گیمر ایجاد کند.

اگر تا به حال در یک پمپ بنزین یا هر نوع خرده فروشی کار کرده باشید، می‌دانید که روز چگونه می‌گذرد. ​​شما به سر کار می‌آیید، کمی کثیفی را تمیز می‌کنید، شاید به چند مشتری سرویس دهید، چند قفسه را پر کنید و تا پایان شیفت خود وقت تلف کنید. سپس سطل زباله را خالی می‌کنید، مطمئن می‌شوید که وسایل برای فردا خوب به نظر می‌رسند، مطمئن می‌شوید که همه درها بسته هستند و چراغ‌ها خاموش هستند، سپس از در خارج می‌شوید و به خانه می‌روید. با این حال، اینجا یک نکته‌ی جالب وجود دارد.

در بازی Before Exit: Gas Station برخلاف شغل واقعی شما، وقتی شبانه از پمپ بنزین خارج می‌شوید، اگر چیزی را از دست بدهید، صاحب پمپ بنزین به صورت حضوری، در آنجا ظاهر می شود تا از شما ایراد بگیرد، اما فقط اگر کاری را از دست داده باشید که باید انجام می‌دادید، رئیس ظاهر می شود. نگران نباشید، بازی به اندازه کافی خوب است که از شما انتظار دارد دقیقاً مانند شغل واقعی خود، بدانید که برای انجام چه کاری باید انجام می‌دادید.

در مورد گیم پلی، این یک بازی تشخیص ناهنجاری اول شخص است که در آن شما به عنوان یک متصدی پمپ بنزین که در شیفت شب تنها کار می‌کند، بازی می‌کنید. کار شما ساده است: از یک چک لیست وظایف پایانی پیروی کنید، مطمئن شوید که هیچ چیز سر جای خود نیست و قفل کنید. به نظر می‌رسد خسته‌کننده‌ترین شبیه‌ساز شغلی است که تا به حال ساخته شده است. اما اینطور نیست. این یکی از پرتنش‌ترین و نگران‌کننده‌ترین تجربیاتی است که من در تمام سال داشته‌ام.

گیم‌پلی اصلی ترکیبی درخشان از یک شبیه‌ساز پیاده‌روی و یک بازی پازل پرمخاطره است. هر شب، فهرستی از کارها به شما داده می‌شود: تی کشیدن کف زمین، بیرون بردن زباله‌ها، قفل کردن درها. اما شما همچنین باید ناهنجاری‌ها را تشخیص دهید؛ مثلا یک قوطی نوشابه در قفسه اشتباه است. ابزاری از کارگاه گم شده است. چراغی که باید خاموش باشد، روشن است.

رئیس شما واقعاً سخت‌گیر است و وقتی اشتباه کنید، دو اخطار دریافت می‌کنید. یک اشتباه سوم مرتکب شوید، “اخراج” می‌شوید و مجبور می‌شوید کل هفته هفت شب را از نو شروع کنید. این مکانیک روگ‌لایت، یک کار تمیزکاری ساده را به یک آزمون طاقت‌فرسا برای توجه به جزئیات تبدیل می‌کند. خودتان را در حال بررسی مجدد و دیوانه‌وار هر گوشه می‌بینید، قلبتان به تپش می‌افتد زیرا وحشت دارید که یک لاستیک از جایش در رفته را از دست داده‌اید.

جالب اینجاست که Before Exit: Gas Station یک بازی ترسناک سنتی نیست؛ یعنی هیچ صحنه‌ی ترسناکی در آن وجود ندارد. در عوض، فضایی غلیظ و خفقان آور از وحشت خالص ایجاد می‌کند. شما در میان ناکجاآباد تنها هستید، تنها صداها وزوز یخچال‌ها و صدای قدم‌های خودتان را می شنوید و همواره این حس آزاردهنده را دارید که کسی در حال تماشای شما است. این نوع بازی زیر پوست شما نفوذ می‌کند، نمونه‌ای عالی از چگونگی انجام درست وحشت روانشناختی، چیزی که ما به اندازه کافی در دریایی از عناوین ترسناک ارزان مانند Slender: Reborn نمی‌بینیم.

با این حال، بزرگترین نقطه ضعف بازی، فقدان تقریباً کامل راهنمایی است. در یکی از مراحل به من گفته شد که چند لاستیک را کنار بگذارم. به من نگفت که آنها کجا هستند یا قرار است کجا بروند. من پانزده دقیقه کامل را در پارکینگ تاریک پرسه زدم تا اینکه بالاخره آنها را پیدا کردم. این می‌تواند یک تجربه پرتنش و پر از اتمسفر را به یک جستجوی ناامیدکننده برای یافتن زباله تبدیل کند.

از نظر بصری، بازی از یک محیط ساده استفاده می‌کند که مملو از چراغ‌های کم نور، پمپ‌های متروکه، تابلوهای چشمک‌زن هستند. سبک هنری بازی به واقع‌گرایی گرایش دارد اما با رگه‌هایی از سورئالیسم آمیخته شده است: زوایای عجیب و غریب اضافی، اشیاء نامتعادل و جلوه‌های بصری غیرمنتظره که شما را مضطرب می‌کنند.

در این زمینه، جلوه های صدا نیز نقش مهمی ایفا می‌کند: صداهای محیط، اعلان‌های خالی PA، چکه کردن گودال‌های روغن، بسته شدن درها – همه اینها بدون نیاز به تصور حضور یک هیولا در ذهن شما، به نوبه خود، تنش ایجاد می‌کنند. برای مثال، حال و هوای بازی از حالت عادی (تمیز کردن توالت‌ها) به حالت شوم (خاموش شدن چراغ‌ها، ظاهر شدن یک ماشین در جایی که نباید) تغییر می‌کند و جلوه‌های بصری + صدا این تغییر را به خوبی منتقل می‌کنند.

در پایان باید اعتراف کنم Before Exit: Gas Station همان جذابیت و تنش عجیب و غریبی که بازی Before Exit: Supermarket را به یک تجربه خاطره‌انگیز تبدیل کرده بود، به تصویر می‌کشد و در عین حال مکانیک‌ها، سناریوها و پایان‌های جدیدی را معرفی می‌کند. حتی برای بازیکنان قدیمی، حس چالش آشنایی را با محیط‌ها و اسرار تازه برای کشف ارائه می‌دهد.

این عنوان که توسط Take IT Studio! توسعه و منتشر شده، گیم‌پلی فشرده، فضای متراکم و پیچش‌های داستانی غیرمنتظره را ترکیب می‌کند. چه از پیشکسوتان این مجموعه باشید و چه تازه وارد، قبل از اینکه بتوانید سرانجام به خانه برگردید، چیزهای زیادی برای کشف وجود دارد.