نقد و بررسی Need for Speed Payback

بی شک یکی از بهترین بازی های سبک ریسینگ که همه ما از قدیم آن را می شناسیم و اصلا به نوعی پدر این سبک است، Need for Speed میباشد، اما در چند سال اخیر این سری محبوب و دوست داشتنی کم کم آن قدرت خود را از دست داد، اما باید ببینیم که در این نسخه جدید که امروز منتشر شده است و با نمایش های بزرگی که در گذشته از آن دیده ایم چه خواهد کرد، پس با ادامه نقد و بررسی بازی تازه منتشر شده ی Need for Speed Payback از تیم نقد و بررسی بازی های رایانه ای IRG Review همراه ما باشید و امیدواریم از این نقد و بررسی لذت ببرید.

سازندگان در این نسخه به سراغ شهری خیالی به نام فورچن ولی (Fortune Valley)  رفته اند که در اصل الگویی مشخص از شهر لاس وگاس آمریکا است. خوشبختانه جای جای شهر و بیابان های اطرافش با فعالیت هایی مختلفی چون دوربین های سرعت یا سکوهای پرش پر شده تا دیگر چون گذشته محیط بزرگ بازی پوچ و بی هدف احساس نشود، فورچن ولی از لحاظ بصری زیبا و متنوع است اما محیط بی رنگ و روح و خاکی رنگ آن به هیچ وجه قابل مقایسه با شب های زیبا و بارانی نسخه پیشین نیست، به خصوص با توجه به اینکه بافت های محیط و ماشین ها بسیار دیر بارگذاری می شوند و گاهی چند ثانیه ای طول می کشد تا با ظاهر واقعی شهر و ماشین ها رو به رو بشوید، اما فارغ از برخی مشکلات بصری، بزرگترین ضعف فورچن ولی طراحی نه چندان حرفه ای آن است. اگر در هنگام بازی کردن بارها خودتان را در اتوبانی بی انتها پیدا کردید و یا بعد از پریدن از روی سکوهای پرش، مستقیم به تخته سنگی بزرگ برخورد کردید، تعجب نکنید چرا که مشکل از شما نیست. طراحی ضعیف شهر و حومه اطراف آن باعث می شود تا هیچ وقت فورچن ولی به یکی از شهر های به یاد ماندنی این سری تبدیل نشود.

در این سیستم هر کدام از شخصیت‌های بازی در مسابقات مختلفی شرکت می‌کنند. برای مثال تایلر، مسابقات Race و Drag را انجام می‌دهد، مک وظیفه‌اش مسابقات Drift و Offroad است و در پایان، جسی تخصص خاصی در تعقیب و گریز با پلیس و مسابقات Runner دارد و هر کدام از لیگ‌های اتومبیل رانی، در یکی از این شاخه‌ها فعالیت می‌کنند و حال این شما هستید و مسابقاتی که با پیروز شدن در آن‌ها، پول، XP جهت لول‌آپ شدن و در انتها کارت‌های مخصوص به عنوان جایزه دریافت می‌کنید. این کارت‌ها درواقع شامل آیتم‌های ارتقا برای اتومبیل‌هایی که دارید، شده و می‌توانید از آن‌ها استفاده کرده یا آن‌ها را بفروشید. در ظاهر با سیستم جالبی روبه‌رو هستیم ولی از طرفی چپتر به چپتر باید اتومبیل‌های جدیدی را خریداری کرده یا آن‌ها را مدام ارتقا دهید و از آن‌جایی که سه راننده داریم، سه اتومبیل جدا نیز باید ارتقا داده شود. از این‌رو پول داخل بازی، مهم‌ترین فاکتوری است که باید به آن پرداخته شود. حال پول داخل بازی یا از طریق پرداخت‌های درون برنامه‌ای یا از طریق مراحل و چالش‌های بازی باید تامین شود. از حیث مراحل، در مجموع پنج چپتر بازی در کل حدود ۶۰-۷۰ مرحله برای شما در دسترس قرار می‌گیرد و شما هستید و همین مراحل! اصولا در بازی‌های ریسینگ جهان باز جدای از مراحل اصلی، مراحل فرعی دیگری نیز تعبیه شده‌اند که با انجام آن‌ها پول بیشتری دریافت می‌کنید و این روند سبب می‌شود بازی وارد حلقه تکرار و یکنواختی نشود. اما در Payback شما هستید و همین مراحل و باید مدام آن‌ها را تکرار کنید تا پول و آیتم بیشتری دریافت کنید (ای کاش از همان ابتدا تمامی مراحل در دسترس بودند تا یکنواختی کار کمتر شود). پس از مدتی این کار حسابی شما را خسته خواهد کرد و لذت مسابقه دادن، رفته رفته برای شما کم‌تر و کم‌تر خواهد شد و صرفا برای پول درآوردن و ارتقا یا خرید اتومبیل مسابقه می‌دهید نه پیش بردن روند داستانی و لذت بردن از بازی.

بخش اکشن بازی بیش از حد محدود است. هیچ حرکت یا حقه‌ی جدیدی در بازی گنجانده نشده تا کمی احساس تنوع کنید. عملا به جز سیستم جدید Pursuit پلیس، بازی با نسخه‌ی Rivals تفاوتی ندارد. تمام اتفاقات جالب و جذاب بازی در کات‌سین‌ها رخ می‌دهند و به شما هیچ اختیاری در این مورد داده نشده است. همان‌طور که گفتیم Need for Speed Payback یک ریسینگ Open World است بدین معنا که شما می‌توانید آزادانه در محیط وسیع بازی بچرخید بدون اینکه مجبور باشید کار خاصی را انجام دهید. به مانند هر جهان باز دیگری، در Payback نیز شما صاحب اختیار خودتان هستید و می‌توانید بین گشت و گذار در شهر، انجام مراحل اصلی و انجام فعالیت‌های جانبی و مراحل فرعی یکی را انتخاب کنید. تنوع مراحل فرعی بازی در حدی هستند که بتواند بازیکن را راضی نگه داردند. البته اجازه دهید جمله خود را اصلاح کنم; تنوع مراحل فرعی بازی عالیست! Activity‌های زیادی در گوشه و کنار Fortune Valley دیده می‌شوند که می‌توانید از انجام اینگونه فعالیت‌ها لذت ببرید. از جمله‌ی این مراحل می‌توان به مسابقات و چالش‌های دریفت اشاره کرد. در مورد مسابقه که نیاز به توضیح بیشتر نیست و دریفت‌ها نیز چالش‌های ساده‌ای هستند که موفقیت در آنها توسط تازه‌وارد‌ها هم ممکن است. البته این چالش‌های آسان جذاب هم هستند و تنها مشکلشان سادگی بیش از حد است. به غیر از اینها مراحل Time Trial زیادی هم در بازی خواهیم دید که احتمالا با اینگونه مراحل هم آشنایی کافی دارید! همان مراحلی که در یک زمان مشخص باید به مقصد مورد نظر برسید. Event‌های دیگری را هم در بازی شاهد هستیم به نام Runner. در این تیپ مراحل یا بهتر بگویم event‌ها تمرکز روی تعقیب و گریز است که این Eventها هم حس و حال خود را دارند. در Need for Speed Payback پلیس‌ها به مراتب خشن‌تر از نسخه‌های قبل هستند و برای فرار از آنها کار ساده‌ای پیش رو ندارید. هم مسابقه دهندگان دیگر و هم پلیس‌ها دردسر بیشتری نسبت به نسخه‌های گذشته برایتان ایجاد خواهند کرد ولی هنوز هم شکست دادن آنها غیر ممکن نیست. دشمنان شما سعی می‌کنند بیشتر با هم همکاری کنند و در بیشتر اوقات شما را پرس می‌کنند. در اینگونه موارد می‌توانید از اجزای محیط مثل دیوار، تلفن‌های عمومی و تیرهای برق استفاده‌ مفید ببرید. همانطور که می‌دانید و بالاتر نیز اشاره کردیم این بازی دارای سه شخصیت است و هر کدام Questهای خود را دارند. این موضوع یکی از نکات مثبت بازی است. در واقع شما می‌دانید که هر شخصیت در نوع خود توانایی‌هایی دارد و وظایفی به وی محول شده که باید بتواند از عهده‌ی آنها برامده تا در نهایت نقش خود را در انتقام از سازمان بزرگ مافیایی The House ایفا کند. تقسیم وظایف گروهی که کنترلشان را بر عهده داریم بدین شکل است که مسابقات خیابانی توسط تایلر انجام می‌شوند. مک که دیوانه‌ترین شخصیت بازی است کارهای نمایشی نظیر دریفت کردن را پیاده می‌کند و وظیفه‌ی شخصیت مونث بازی جس، فرار از پلیس‌ها در تعقیب و گریزهاست. او از ماشین‌های قدرتمند یا اسپورت شده استفاده می‌کند تا راه خود را به راحتی باز کند. جس در کاری که در آن تخصص دارد بهترین است!

حال که در حوزه داستان و اهداف داستانی کاملا شاهد اثری بد و رده پایین هستیم، در گیم‌پلی اوضاع چطور است؟ در Payback ما شاهد نقشه‌ای وسیع هستیم. Fortune Valley از نظر اندازه و تنوع در محیط منطقه‌ای قابل ستایش است؛ مناطق بیابانی وسیع، جاده‌ها و اتوبان‌های آسفالتی طولانی، مسیرهای کوهستانی جنگلی پر پیچ و خم و مناطق شهریِ متراکم؛ چنین تنوع محیطی قطعا یکی از بهترین لحظات بازی را برای شما رقم می‌زند، همچنین اینبار دیگر هر ماشینی را نمی‌توانید برای هر مدل مسابقه‌ای استفاده کنید که این سیاست مناسبی است. در بازی ۵ کلاس مختلف از خودروها موجود است. کلاس‌هایی همانند Drift و یا Drag که هرکدامشان ماشین‌های خاص خود با هندلینگ خاص خودشان را می‌طلبیند. شما باید برای هر کدام از این ۵ کلاس، خودرویی مخصوص تهیه کرده و به صورت جدا سطح‌اش را آپگرید کنید. موضوعی که در گذشته مشابه‌اش را در عنوان The Crew دیدیم؛ با این تفاوت که در NFS شما نمی‌توانید یک خودرو را تغییر کاربری بدهید. به این گونه که فرضا خودروی Mitsubishi Evolution در هر ۳ کلاس آفرُد، رِیس و دریفت قابل استفاده است، اما مشکل این سیاست در کجاست؟ اکنون شما یک عدد از آن را در کلاس آفرُد خریداری و آپگرید کرده‌اید و سپس به علت آنکه تا الان کل پول‌های خود را خرج میتسوبیشی کردید تا آپگرید بماند و کمک حال شما در رقابت‌هایتان باشد، خودروی دریفت شما ضعیف مانده و نمی‌توانید در مسابقه پیش رو خوب عمل کنید. پس طبیعتا میتوانست منطقی باشد که قابلیتی در اینجا گنجاده میشد و به شما اجازه این کار را میداد که در ازای پرداخت میزان عادلانه‌ای پول بتوانید کلاس خودروی میتسوبیشی را به دریفت تغیر دهید و از قدرت خودرویتان برای برنده شدن در این مسابقات نیز استفاده کنید. اما اینطور نیست! شما نمیتوانید اینکار را انجام دهید! یک خودروی آفرُد ، آفرُد است و یک خودروی دریفت، دریفت، این محدودیت زمانی آزاردهنده‌تر می‌شود که از هر مسابقه پول چندانی نصیبتان نمی‌شود که بخواهید جوابگوی همچین هزینه‌هایی باشد. یا بایستی از خیر شخصی‌سازی ظاهری خودرو بگذرید (یکی بزرگ‌ترین لذت‌های NFS) یا آنکه چندین بار مسابقات گذشته را تکرار کنید، انقدر که بتوانید مبلغ لازم برای ارتقاء دیگر خودروهایتان در کلاس‌های دیگر را جمع آوری کنید. موضوعی که به مرور زمان حسابی باعث خستگی و زدگی شما از بازی می‌شود و در این زمان دو راه حل برای شما باقی می‌ماند؛ یا بازی را کنار بگذارید یا به سمت خرید لوت باکس بروید. درست است…خرید لوت باکس!

شاید اگر سازندگان تلاش نمیکردند با این همه اضافه کاری و شلوغ‌کاری بازی خود را متنوع و وسیع جلوه دهند، میتوانستیم بگوییم که می‌شود از Payback لذت برد. اما به لطف این فرمول غلط نه تنها بازی جذاب و سرگرم کننده نشده، بلکه تبدیل به یک عنوان تقریبا پوچ و خسته کننده همچون نسخه پیشین شده است! سطح مسابقات آنلاین هم وضعیت بهتری از حالت تکنفره ندارد‌. در حوزه آنلاین خبری از مسابقات Drag نیست، همچنین مسابقات Drift به علت پول زیادی که در نسخه‌ی پیشین نصیب بازیکنان می‌کرد در این بخش در دسترس نیستند (ممنون EA!). بخش آنلاین این عنوان خلاصه می‌شود در مسابقات Offroad و Race که طی یک رای گیری، اعضای Speed List تصمیم می‌گیرند که کدام کلاس را برای رقابت برگزینند. از سوی دیگر متاسفانه سیستم Matchmaking صحیحی نیز همچون گذشته در کار نیست، شما باید انتظار هر رقیبی با هر خودرویی را بکشید و از آنجایی که چهارم و یا پنجم شدن کمک زیادی برای پول جمع کردن به شما نمیکند، برای اول شدن بایستی خودروهای سطح بالا و قدرتمند را خریداری کنید تا شانسی برای غلبه بر رقبا داشته باشید و خب، آنها نیز بسیار گران هستند! باز هم اشاره تلخی می‌کنم به سیستم خرید لوت‌باکس‌ها که در اینجا هم تاثیرش را گذاشته و به خوبی تفاوت‌ها را میان آن‌ها که پول خرج کرده‌اند و آن‌ها که نکرده‌اند رقم زده است. با خرید لوت‌باکس‌ها شما می‌توانید خوروهایی مانند P1 و Regera را که در حالت عادی هزینه خریدشان غیر قابل پرداخت به نظر میرسد را تهیه کنید و بازیکنان عادی را به راحتی شکست دهید. موضوعی که از پایه و اساس سیاست‌های موجود در NFS Payback را برایتان نمایان می‌سازد. شما یا پول می‌دهید یا یک کار را هزار بار انجام می‌دهید.