خانه / Reviews / نقد و بررسی بازی Crash Team Rumble

نقد و بررسی بازی Crash Team Rumble

Crash Team Rumble جدیدترین نسخه در سری بازیهای پرطرفدار سبک پلتفرمر Crash محسوب می شود که یک عنوان رقابتی آنلاین است. در ظاهر به نظر نمی رسد که این بازی چیز جدیدی را به همراه داشته باشد که بتوان آن را یک عنوان جذاب نامید. این یک پلتفرمر رقابتی مبتنی بر همکاری تیمی است که بسیاری از قوانینی را که ما با دیگر بازی‌های چند نفره مانند آن مرتبط می‌کنیم، زیر پا می‌گذارد. به عنوان مثال، به جای اینکه با کشتن اعضای تیم دشمن پیشروی کنید، برای جمع آوری 2000 میوه Wumpa قبل از جمع آوری آنها توسط تیم دیگر، مسابقه می دهید. اما در حالی که این ترکیب ممکن است در یک نگاه عجیب به نظر برسد، به لطف طراحی نقشه عالی آن، به طرز شگفت انگیزی سرگرم کننده کنار هم قرار می گیرد. این بازی به تازگی برای کنسول های نسل جدید و نینتندو سوئیچ منتشر شده و با اطمینان می‌توانم بگویم پس از بازی Crash Bandicoot، این عنوان جدید یک اثر منحصر به فرد با چاشنی هیجان زیاد است که منتها فقط برای مدت کوتاهی می تواند شما را سرگرم کند. ولی با این حال همچنان یک عنوان در فرنچایز محبوب کرش محسوب می شود که ارزش بازی کردن را دارد. در ادامه با نقد و بررسی این بازی از طرف تیم IRG Review با ما همراه باشید.

در اصل Crash Team Rumble یک نسخه فرعی جدید از مجموعه Crash Bandicoot است که یک عنوان آنلاین مبتنی بر همکاری تیمی است که در آن دو تیم هشت نفره از بازیکنان را برای به دست آوردن امتیازات بیشتر روبه‌روی یکدیگر قرار می‌دهد. وظیفه هر بازیکن به دست آوردن میوه‌های Wumpa و ذخیره کردنشان در قسمت های مشخص شده مربوط به هر گروه است. اعضای این تیم ها از شخصیت‌های نمادین کراش باندیکوت انتخاب می شوند و بازی در نقش هر کدام از آنها احساس بسیار متفاوتی به شما می دهد. همه این شخصیت ها احساس مفید بودن می کنند که این بسیار عالی است و شما در ابتدای بازی فقط می توانید سه مورد از آنها را انتخاب کرده و بازی را شروع کنید. در ابتدا فقط به سه شخصیت Crash، Dingodile، و Coco دسترسی دارید و با پیشرفت در بازی شما باید قفل بقیه را باز کنید.
در مجموع سه نقش اساسی در بازی وجود دارد که می توانید آنها را انتخاب کنید: شخصیت هایی که امتیاز می گیرند، تحت عنوان Scorers شناخته می شوند. شخصیت هایی که پرک ها را باز می کنند، Boosters و شخصیت هایی که از دروازه دفاع می کنند، Blockers نامیده می شوند.


شخصیت هایی که در دسته Scorers قرار می گیرند، می‌توانند تعداد بیشتری میوه Wumpa را در یک زمان نسبت به سایر افراد جمع آوری کنند و در مبارزه با دشمنانی که سعی در متوقف کردن آنها دارند بسیار خوب عمل می‌کنند و معمولاً توانایی‌های حرکتی خاصی دارند که عبور از انواع پلتفرم ها را برای آنها آسان می کند. بلاکرها در جلوگیری از امتیازگرفتن دسته اول خوب هستند. دسته سوم مربوط به تقویت کننده ها می باشد که بازی کردن با آنها کمی ساده تر است و وظیفه آنها حمایت از اعضای تیم است.
در مجموع می توان گفت با اینکه Crash Team Rumble در حال حاضر فقط یک حالت قابل بازی دارد، سطح شگفت انگیزی از تنوع را ارائه می دهد که واقعا قابل تحسین است. این بازی بسیار شبیه یک بازی شبه ورزشی است و حتی می توان آن را با عناوین مشهوری مانند Rocket League یا Fall Guys مقایسه کرد و در عین حال هنوز همان حس کلاسیک یک بازی کراش را حفظ کرده است. به نظر من این بزرگترین ویژگی آن است – ایجاد چیزی جدید که هنوز هم بلافاصله آشنا و قابل درک است.

در گیم پلی بازی Crash Team Rumble، همه چیز به توانایی شما برای انطباق با چگونگی انجام مسابقه در هر زمان معین و اینکه چقدر خوب برنامه بازی خود را پیاده سازی می کنید، بستگی دارد. هر مسابقه (که معمولاً حدود پنج دقیقه طول می کشد) سرگرم کننده است زیرا هرگز نمی دانید یک بازی چگونه پیش می رود و هرگز واقعاً از آن خارج نمی شوید تا زمانی که شکست نخورید. همانطور که گفتیم، علاوه بر میوه های Wumpa، آیتم های دیگری نیز در نقشه های بازی وجود دارند که از جمله مهمترین آنها یکسری جواهرات ارزشمند است. پس از جمع آوری مقدار مشخصی از آنها به ایستگاه هایی تحت عنوان Epic Relic Station می روید و از آنها برای ارتقای مهارت های خود استفاده می کنید.
متاسفانه این بازی با وجود تمام نکات مثبتی که دارد، از یکسری مشکلات رنج می برد، جزئیاتی که ممکن است در ظاهر بی‌اهمیت به نظر برسند، اما در نهایت تأثیر بزرگی روی بازی می‌گذارند، برای مثال اینکه هم تیمی‌های خود را در بخش Lobby نبینید یا اینکه هیچ کس جز میزبان از زمان شروع مسابقه مطلع نباشد و پیام‌های خطای عجیبی که پس از برخی مسابقات ظاهر می‌شود و نشان می‌دهد که میزان پیشرفت شما حتی با وجود اینکه باید ذخیره شود، ذخیره نشده است. همچنین در حال حاضر هیچ چالش روزانه ای در بازی وجود ندارد و چالش های هفتگی را نمی توان به صورت لیست مشاهده کرد.


با وجود تمام مشکلاتی که بازی Crash Team Rumble دارد، چیزی که من در مورد آن بیشتر دوست دارم، طراحی نقشه است و اینکه چگونه شما را مجبور می کند از مهارت های شخصیت خود استفاده کنید. نقشه‌های این بازی من را به یاد عناوین تیراندازهای به سبک مدرسه قدیمی مانند Quake یا Halo می‌اندازد، زیرا همیشه می‌توانید به سرعت به جایی که می‌خواهید برسید و مسیرهایی را توسعه می‌دهید که جمع آوری میوه های Wumpa، مجموعه Relic و فعال‌سازی Gem را به حداکثر می‌رساند. شکست در طول مسیر برای برنده شدن به همان اندازه مهم است که بدانیم کجا و چه زمانی سلاح ها تولید می شوند. در مجموع هر نقشه در این بازی هویت مستقلی داشته و واقعا سرگرم کننده است.

به عنوان نتیجه گیری می توان گفت با اینکه Crash Team Rumble ممکن است یک بازی کرش سنتی نباشد، اما همچنان بسیار سرگرم کننده است. برخی از شخصیت‌ها و قدرت‌های آنها قطعاً قوی‌تر از سایرین به نظر می‌رسند، اما تا حد امکان سعی شده تعادل میان آنها حفظ شود. نقشه‌های بازی واقعا پرجزئیات هستند و برای کسانی که می‌خواهند آیتم های آن را استخراج کنند عمق زیادی دارد و به راحتی می‌توان ساعت‌ها خود را برای شکار میوه وومپا مشغول کرد، مخصوصاً اگر با دوستان خود بازی می‌کنید. حتی ارتقای لوازم تزئینی بازی نیز سرگرم کننده است. اما این لحظات خوش چندان دوام ندارد و به دلیل کمبود حالت‌های بازی، گزینه‌های محدود یافتن دیگر پلیرها و سیستم باز کردن قفل آیتم ها که اغلب کاملاً آزاردهنده است، خیلی زود به پایان می‌رسند.

5

5

مزایا

  • گیم پلی سرگرم کننده و جذاب
  • همان سبک پلتفرمر Crash Bandicoot را حفظ می کند
  • ارائه انواع لوازم تزئینی قابل استفاده برای تغییر دادن ظاهر شخصیت ها
  • کلاس های متنوع شخصیت ها و مهارت های سرگرم کننده که یادگیری آنها آسان است
  • استفاده عالی از استراتژی های موثر و عمیق برای پیروزی
معایب

  • در حال حاضر فقط یک حالت قابل بازی دارد
  • پیشرفت Battle Pas بسیار کند است
  • سیستم پیدا کردن بازیکنان از مشکلات متعددی رنج می برد
  • سیستم باز کردن قفل آیتم ها آزاردهنده است

0

0

0

0

0

گرافیک - 7
گیم پلی - 7.5
داستان - 7
موسیقی - 7.5

7.3

User Rating: Be the first one !

همچنین ببینید

نقد و بررسی بازی Metal Slug Tactics

زمانی که انتشار یک بازی سال‌ها بیشتر از انتظار شما طول می‌کشد، همیشه نوعی ترس …