نقد و بررسی بازی The Wreck

برخی از تصادفات رانندگی ناشی از ناآگاهی یا ناباوری از این واقعیت است که چشم و ذهن راننده می تواند هزاران کیلومتر از هم فاصله داشته باشد. بازی The Wreck یک رمان بصری سه بعدی با مضمون احساسی و داستانی تعاملی است که داستان یک فیلمنامه نویس افسرده به نام Junon را در حالی که یکی از مهم ترین روزهای زندگی خود را تجربه می کند، دنبال می کند. در این رمان بصری احساسی، خاطرات گذشته را زنده کنید و اوضاع حال را تغییر دهید تا بتوانید آینده را با موفقیت رقم بزنید. این بازی یک تصادف رانندگی را به تصویر می کشد و به موضوعات دشواری مانند بیماری، غم و اندوه، روابط سمی و آسیب رساندن به خود می پردازد. این بازی از داستان سرایی به شیوه رمان‌های تصویری و گیم پلی به سبک بازی‌های تعاملی مانند شبیه ساز راه رفتن استفاده کرده و محصولی درخور توجه را به مخاطبان ارائه داده است. با نقد و بررسی این بازی درام تعاملی جدید که اکنون بر روی کنسول های نسل جدید از جمله نینتندو سوئیچ و رایانه شخصی عرضه شده، در وب سایت IRG Review با ما همراه باشید.
بازی The Wreck از نظر داستان سرایی و تعامل به اندازه بازی Life is Strange پیچیده نیست، اما می‌توانیم آن را برای مخاطبان مشابه جذاب ببینیم. اگر از روایت‌های هیجان‌انگیز لذت می‌برید، تا زمانی که انتظار تجربه‌ای عمدتاً منفعلانه را داشته باشید، این روایتی است که می‌توانید از آن استفاده کنید. این بازی دارای یک روایت داستانی کاملاً رک و راست و مستقیم است که از همان ابتدای بازی آن را دنبال می کند.

بازی در یک بیمارستان با قهرمان داستانی یعنی جونون شروع می شود که اخبار بدی درباره مادرش دریافت می کند، مادرش بیماری سختی دارد و در وضعیت بحرانی قرار دارد، و تصمیم گیری در مورد اینکه آیا او تحت درمان نجات دهنده قرار می گیرد یا نه، به عهده جونون است. او تصور می کند که مادرش ممکن است دیگر هرگز مثل قبل نباشد و به همین علت به عنوان یکی از نزدیکان باید تصمیم بگیرد. او متعاقباً با سخت ترین تصمیم ها روبرو می شود. همانطور که زمان حال آشکار می شود، با دیدگاه های مرتبط و اغلب دلخراش گذشته که بر جونون تأثیر می گذارد و رویدادهای جاری را تحت تأثیر قرار می دهد، قطع می شود.
در بخش داستانی بازی The Wreck، خطوط داستانی در هم تنیده مربوط به دوران های گذشته، حال و آینده به شکلی هوشمندانه به بازیکن منتقل می شود که به مرور زمان منجر به ایجاد تعلیق و فتنه و همچنین تنش عاطفی می شود که واقعاً تأثیر افشاگری های خاص را افزایش می دهد. به همین ترتیب، شخصیت پردازی متمایز NPC های مختلف و خود قهرمان به تدریج انجام می شود و تصوری کامل و جامع از هر یک از شخصیت ها و ویژگی های آنها ایجاد می کند. این موضوع واقعاً به پیشبرد داستان کمک می‌کند و به موقعیت‌های مختلفی که جونون در آن قرار می‌گیرد، حس باورپذیری قوی می‌افزاید.

از لحاظ گیم پلی، The Wreck مانند سایر رمان‌های بصری و آثار داستانی تعاملی بازی می‌کند و از نقطه نظر امروزی، بیشتر گیم‌پلی شامل کلیک کردن از طریق گفتگو و همچنین گرفتن تصمیمات و انتخاب ها است. در طول بازی صحبت یک طرفه قهرمان داستان نیز در حال اجرا است و انتخاب‌ها می‌توانند گزینه‌های دیالوگ را تحت تأثیر قرار دهند که همه چیز را بسیار جالب‌تر می‌کند. اغلب اوقات مکالمه کنونی به تلخی می گراید و یا مشکلی پیش می‌آید، در این مرحله است که جونون شروع به احیای گذشته خود می‌کند، جایی که بازیکنان می‌توانند رویدادها را جلو و عقب ببرند تا جزئیات را کشف کنند و بر زمان حال تأثیر بگذارند.
از نظر تعامل با محیط، گیم پلی در کل بسیار کم است. با این حال، شما با اقدامات و تصمیم‌های معدودی که انجام می‌دهید، حس واقعی تأثیرگذاری و پیشرفت داستان را به دست می‌آورید و مکانیک‌های محدود به خوبی با سبک بازی و داستانی که گفته می‌شود مطابقت دارد و به جای اینکه حواس‌تان را نسبت به روایت احساسی و خوش ساخت بازی پرت کند، به تجربه کلی اضافه می‌کند. در واقع انتخاب های شما نتیجه بازی را تغییر نمی دهد، بلکه روایت را تغییر می دهد.

در پایان در مورد طراحی ظاهری بازی صحبت می کنیم. بازی The Wreck یک سبک بصری بسیار متمایز دارد که از مدل‌های تا حدودی کم عمق و پالت‌های رنگی پر جنب و جوش تشکیل شده است. با وجود سبک مینیمالیسم کلی بازی، جزئیات خوبی در آثار هنری وجود دارد و به همین علت رمزگشایی صحنه ها آسان است. این به کمک افکت‌هایی است که در بخش‌های مختلف اضافه می‌شود، نیاز دارند. از نظر صدا، بازی به طور مشابه با جلوه‌های صوتی ظریف و نویز محیطی و همچنین مجموعه‌ای از آهنگ‌ها که از موسیقی پاپ شاد گرفته تا برخی آهنگ های دراماتیک‌تر دهه 80 را شامل می‌شود، به نظر می‌رسد. این یک موسیقی متن مناسب برای روایت بازی ارائه می‌کند و هیچ گونه مزاحمتی ایجاد نمی کند.

بازی The Wreck از نظر سبک و گیم پلی یک حداقل گرایی سازگار دارد که واقعاً بر روایت یک داستان دقیق و شخصیت های جذاب تأکید دارد که اینها بدون شک از نکات برجسته بازی هستند. مضامین و خط داستانی هر دو به موضوعات چالش برانگیز و اغلب ناراحت کننده می پردازند، اما این کار با حساسیت و به گونه ای انجام می شود که به نظر می رسد واقعی باشد باعث می شود این عنوان داستانی تکان دهنده را روایت کند. علاوه بر این، جلوه های صوتی و بصری به خوبی طراحی شده اند و با گیم پلی و تجربه کلی شما واقعا عالی کار می کنند. به عنوان نتیجه، این یک رمان بصری درجه یک است که مقدار خوبی از تعامل را ارائه می دهد و در عین حال روایت خود را کمرنگ نمی کند. من به شدت این بازی را به طرفداران داستان های تعاملی پرمحتوا و احساسی توصیه می کنم.