نقد و بررسی بازی Paper Flight – Speed Rush

کمپانی Epixr برای طرفداران اکس باکس به شدت نام آشنا است. سری محبوب Paper Flight که در آن شما در نقش یک موشک کاغذی قرار می گیرید و باید بالون های دشمن، که به صورت ارواح درست شده اند، از جاهای مختلف پاک کنید. این سری بازی ها، بخاطر انتشار کوتاه مدت نسخه های مختلفش، آن طور که باید و شاید مورد انتظار و توجه قرار نمی گیرد چرا که اولا سبک این بازی ها و فلسفه آن ها هنوز برای بازی بازان مشخص نیست و علاوه بر آن بازی به طور کامل فرصت بهبود نداشته است. دقیقا همانند سری بازی Assassins Creed که چند سالی است درگیر یکنواختی شده است به خاطر اینکه Ubisoft فرصت بازسازی درست و اصلاح مشکلات را به بازی نداده است. در ادامه با نقد و بررسی جدیدترین سری این بازی، یعنی Paper Flight – Speed Rush توسط وبسایت IRG Review همراه باشید.

سری بازی Paper Flight، همانطور که اشاره شد، یک شبیه سازی پرواز است که در آن شما در نقش یک هواپیمای کاغذی بازی می کنید. در طول بازی شما باید بادکنک های هدف را که قیافه های شیطانی دارند و یک جور ارواح (به اصطلاح خود بازی) به حساب می روند را نابود کنید اما برای به هلاکت رساندن این شیاطین شاخدار، به شتاب نیاز دارید، و از بادکنک های عمومی تر که در طول مسیر می توانید آن ها را نابود کنید، شتاب به دست می آورید. با هدف قرار دادن این بادکنک ها، یک نوار متریک در پایین صفحه بازی پر می شود که با استقاده از آن (در حالت پر شده) می توانید بادکنک های دشمن را، که هدف اصلی بازی هستند، نابود کنید. بنابراین در طول روند بازی، شما دائما به دنبال بادکنک های کوچکی هستید که در اطراف پراکنده هستند تا بتوانید نوار شتاب خود را پر کنید و آن بادکنک های دشمن را نابود کنید. این کار را در تمام طول مراحل انجام می دهید، بدون آن که کوچکترین تغییر و یا نوآوری در طول گیم پلی ببینید. تنها موردی که وجود دارد، این است که دشمنان شما، در ۳ موج ظاهر می شوند و این موج ها هیچ تاثیری در روند گیم پلی ندارند چرا که شما همچنان به دنبال نابود کردن بادکنک های کوچک در سطح نقشه هستید تا شتاب پر کرده و دشمنان را نابود کنید. حتی تکرار نوشتن و خواندن این جملات برای بیش از دو بار آزار دهنده است چه برسد به آنکه بخواهید آن را بازی کنید!

هیچ پیشرفتی در گیم پلی بازی وجود ندارد – هیچ ترفندی که بتواند شما را مجاب کند به بازی علاقه مند بمانید، وجود ندارد. نکته مهم این است که این بازی تنها یک ماه پس از عرضه نسخه قبلی در دسترس قرار گرفته است. مشخص است که در این یک ماه نمی توان تمام اشکالات بازی قبلی را برطرف کرد. شاید بهتر بود Epixr دست روی دست می گذاشت تا بتواند کاملا اشکالات بازی را برطرف کند، بعدا به فکر ارائه نسخه جدیدی می کرد. گویا این شرکت استادش Ubisoft بوده است! اما در هر صورت، Paper Flight – Speed Rush حتی پر اشکال تر از نسخه قبلی به نظر می ‌رسد و به وضوح مشکلات آن آشکارتر است. ضربه زدن به موانع نامرئی بسیار بسیار عادی است. می‌ توانید با خوش‌ حالی به سمت یک بالن حرکت کنید، آن را نابود کنید و سپس در جایی دیگر دوباره زنده شوید. پس از برخورد به موانع، موشک شما در جایی که آخرین دشمن را نابود کرده اید ظاهر می شود و دوباره باید همان پروسه را طی کنید. موانع در بازی به شدت بد طراحی شده اند و در برخی از مواقع، به موانعی برخورد می کنید که عملا نامرئی هستند و به هیچ وجه نمی توانید از آن عبور کنید. حرکت هواپیمای کاغذی شما نیز به قدری کند است که قطعا در بین بازی یک لقمه از غذایتان را جویده و قورت می دهید. این کند بودن حرکت در کنار گیم پلی بدون چالش و خطی بازی باعث می شود تا خسته کننده بودن، کاملا برازنده این بازی باشد.

در بخش گرافیکی، هنوز خطوط خطای گرافیکی همانند نسخه قبل، وجود دارد. چند مکان در سطح نقشه کاملاً سفید هستند و عملا چیزی را نمی توانید در آن ها پیدا کنید یا ببینید. علاوه بر این ها، پارگی شدید صفحه در بسیاری از صحنه های شلوغ و یا افت نرخ فریم یکی دیگر از اصلی ترین مشکلات گرافیکی بازی است. هر زمان که بیش از دوجین چیز روی صفحه وجود دارد، گرافیک فنی و بصری بازی شدیدا افت کرده و عملا بازی را غیرقابل بازی می کند. موسیقی و صداگذاری بازی هم لطفی ندارد و تمام صداها در بازی بی روح و تکراری هستند که به همراه یک موسیقی نه چندان وهم آلود و بی سر و ته همراه شده اند تا بازی در یک بخش دیگر هم نمره ای بسیار بد دریافت کند.

تفاوت چندانی را نمی توان بین این بازی و نسخه قبلی اش پیدا کرد. تمامی کاربران از بازی Paper Flight – Super Speed Dash گله داشتند چرا که بر روی تنها پلتفرم بازی (یعنی Xbox Series X) به خوبی اجرا نمی شد. Epixr به دنبال برطرف کردن آن مشکل، نسخه دیگری از بازی را در کمتر از یک ماه عرضه کرد که فقط در همان زمینه بهبود یافته بود و در دیگر زمینه ها یک پسرفت به تمام معنا به شمار می رود. گرافیک بازی به شدت افت کرده است و باگ های گرافیکی به تجربه شما از بازی کاملا لطمه وارد می کند. طراحی مراحل نه تنها پیشرفت نکرده اند بلکه بسیار خسته کننده تر از نسخه قبلی هستند. شما مجبورید به طور مداوم یک کار را انجام دهید بی آنکه تنوعی در آن ها احساس کنید. شاید بهتر بود هیچوقت این بازی عرضه نمی شود و اگر کمپانی سازنده اصرار و پافشاری زیادی برای این ایده نه چندان جالب خود دارد، باید پیشرفت های بسیاری چه از لحاظ فنی و چه از لحاظ هنری در داستان سرایی و گیم پلی انجام دهد. در کل این بازی نه به طرفداران (اگر وجود داشته باشند) و نه به هیچ کس پیشنهاد نمی شود.