نقد و بررسی بازی Front Mission 1st: Remake

سری Front Mission برای اولین بار در سال 1995 با انتشار بازی Front Mission برای Super Famicon در ژاپن معرفی شد. این عنوان برای پلی استیشن بازسازی شد و به عنوان Front Mission 1 منتشر شد، اما هیچ یک از این نسخه ها به صورت رسمی عرضه نشدند. در حالی که گیمرهای غربی اولین تجربه خود را از این سری با Front Mission 3 در سال 2000 داشتند، در نهایت فرصتی برای بازی کردن عنوان اولیه پیدا کردند که در سال 2007 نسخه بازسازی شده آن برای کنسول هایNintendo DS منتشر شد. پانزده سال بعد، Square Enix موفق شد بازسازی ‌های اصلی سری را با نام Front Mission 1 برای Nintendo Switch  انجام دهد که با استقبال گسترده طرفداران مواجه شد. اکنون و پس از گذشت سال ها نسخه بازسازی شده دیگری به کنسول های نسل جدید آمده است که چندین پله ریشه های بازی اصلی را گسترش می دهد.Front Mission 1st: Remake یک داستان تلخ و تزلزل ‌ناپذیر از جنگ و زخم‌ هایی است که در میدان نبرد و خارج از آن بر جای می‌گذارد. در ادامه با نقد و بررسی بازی توسط وبسایت IRG Reviews همراه باشید.

داستان Front Mission در جزیره هافمن اتفاق می ‌افتد، یک قلمرو خیالی واقع در اقیانوس آرام که در حال مناقشه دائمی بین ایالات متحده قاره جدید (USN) و اتحادیه تعاونی اقیانوسیه (OSU) است که هر دو برای کنترل این سرزمین رقابت می ‌کنند. داستان یک سال بعد از سر گرفته می شود، جایی که شخصیت روید، وقت خود را در مسابقات قفس می گذراند تا مرگ کارن، همسرش را فراموش کند. داستان بازی بسیار مفصل است و مضامین بسیار عمیقی را در خود جای داده است. نیاز است تا برای شناخت داستان و شخصیت های آن، نسخه های قبلی را بازی کرده باشید و از آنجایی که عملا این کار ممکن نیست، نیاز دارید تا داستان و خرده داستانک های آن را در اینترنت بخوانید. داستان این قسمت به شدن وابسته به سناریوهای گذشته است و در عین حال به بهترین شکل آن را گسترش داده است. مضامین عمیقی نیز که در داستان روایت می شوند، به قدری داستان را قدرتمند کرده اند که می توان لقب شاهکار را البته با کمی اغماض به بخش داستانی بازی داد.

در نبرد، بازیکنان واحدهای منفرد را در اطراف یک نقشه مبتنی بر شبکه حرکت می ‌دهند، با انواع مختلف زمین که سطوح مختلفی از پوشش یا استتار را فراهم می‌ کند. هنگامی که یک واحد دشمن و سلاح مربوطه انتخاب شد، بازی در یک سکانس نبرد بین دو وانزر راه اندازی می شود. هر واحد دارای نوار سلامتی مربوط به بدن، بازوها و پاهای دستگاه است. در حالی که غیرفعال کردن سایر اعضای بدن مزایایی دارد – یعنی مانع از حرکت یا غیرقابل استفاده کردن برخی سلاح‌ها – به منظور از کار انداختن یا نابود کردن کامل یک واحد، نقاط ضربه بدن باید تخلیه شوند. در ابتدا، به بازیکنان این امکان داده نمی ‌شود که مشخص کنند چه نوع بدنی را هدف قرار دهند، در نتیجه سری اولیه نبردها تا حدودی تصادفی به نظر می‌ رسد و برنامه ‌ریزی بیش از یک یا دو قدم را دشوار می ‌کند. در حالی که واحدها در نهایت می ‌توانند مهارتی را انتخاب کنند که اجازه می ‌دهد قسمت ‌های خاص بدن را هدف قرار دهد، هنوز هم تا حدودی نادقیق به نظر می ‌رسد. در حالی که این عدم دقت می تواند منجر به برخی موقعیت های تنش زا شود، معمولاً منجر به این می شود که بازیکنان به چند چرخش اضافی برای از بین بردن هر واحد دشمن نیاز داشته باشند. در طول نقشه هایی که نزدیک به ده ها دشمن دارند، این کار به یک کار طاقت فرسا تبدیل می شود.

نمی توان انکار کرد که این نسخه از بازی، از نظر گرافیکی پیچیده ترین نسخه Front Mission 1 است، زیرا بازسازی های قبلی همه از نسخه اصلی 1995 ساخته شده بودند. در حالی که این نسخه اساسا یک بازسازی 1:1 است، گرافیک آن بسیار ارتقا یافته است. در حالی که جذابیت نوستالژیک و 16 بیتی نسخه قدیمی از بین رفته است اما تکنولوژی های روز دنیا به کمک گرافیک بصری آمده است تا در حالت کلی یک گرافیک فوق العاده را شاهد باشیم. خود وانزرها در هنگام تجهیز ظاهری چشمگیر دارند. از نظر موسیقایی، بازیکنان با موسیقی اصلی و همچنین نسخه بازسازی شده که هر دو توسط نوریکو ماتسوئدا و یوکو شیمومورا ساخته شده اند، مواجه می شوند. موسیقی متن بازی قوی و مناسب است، با آهنگ‌ های جنگی هیجان ‌انگیز و قطعه های بی‌ نظیری که با داستان مطابقت کامل دارد. صداپیشگی نیز در این بازسازی وجود ندارد و عملا شاهد هیچگونه بازیگری نیستیم و این موضوع  یکی دیگر از انتخاب های طراحی که به نظر می رسد در تضاد با تلاش های انجام شده برای مدرن کردن بازی است. بازی به بازیکنان این امکان را می دهد که با یک نمایش کلاسیک یا مدرن بازی کنند. در کلاسیک، دوربین در همان منظر نقشه های اصلی ثابت است، در حالی که گزینه مدرن به بازیکنان اجازه می دهد دوربین را به دلخواه حرکت دهند. بازی کردن در حالت کلاسیک می تواند کمی ناخوشایند باشد، به خصوص در مواقعی که واحدها توسط آوار یا ساختمان ها پنهان می شوند و دوربین نمی تواند حرکت کند.

Front Mission 1st: Remake تلاشی قدرتمند برای بازسازی اولین بازی از این سری، بدون تغییر بیش از حد چیزی است که این بازی را به یکی از محبوبترین های این سبک کرده بود. با توجه به اینکه نسخه ‌های بازسازی شده‌ی Front Mission 2 و 3 به ‌زودی عرضه می‌ شوند، زمان هیجان‌ انگیزی است که یکی از طرفداران این سری بشوید و از غرق شدن در این دنیای سیاه لذت ببرید. در حالی که می ‌شد تلاش بیشتری برای مدرن‌ سازی و ارتقای مکانیک ‌های بازی برای حساسیت ‌های جامعه مدرن گیمرها انجام شود ولی، Front Mission 1st: Remake یکپارچگی و عمق سیستم‌ های پیچیده اصلی را حفظ کرده و آن ها را بهبود می بخشد حتی اگر کهنه به نظر برسند.