نقد و برسی CRASH: Autodrive

اینبار با نقد و برسی یک بازی جنایی همراه شما هستیم. بازی های سایبرپانکی و کلا آثاری که در آینده جریان دارند مدتی هست که تعدادی زیادی طرفدار به سمت خود جذب کرده اند و این نشان دهنده ی پتاسنیل بسیار بالای این سبک برای ساخت محصولاتی چون بازی و فیلم سینمایی می باشد و ژانر های متفاوتی نیز در این سبک از آثار شاهد هستیم که یکی آز آن ها Crime می باشد و بازی امروز ما نیز به همین شکل ساخته شده است.

CRASH: Autodrive یک بازی مستقل است که به شکل یک عنوان رمان بصری ساخته شده است و در دیک فضای سایبرپانکی با استایلی خاص ساخته شده است. استودیوی سازنده ی این بازی یک استودیوی مستقل به نام Nightcap می باشد و همین استودیو نیز وظیفه ی انتشار این بازی را به دست گرفته است و آن را برای پلتفورم های Nintendo Switch, PlayStation 4, Microsoft Windows, Xbox One منتشر کرده است.با نقد و برسی این بازی ۱۰ دلاری که در تاریخ بیستم آوریل سال ۲۰۲۱ عرضه شده است همراه تیم نقد و برسی بازی های رایانه ای irg review باشید تا با این بازی رو برسی کنیم و بعد از گفتن خلاصه ای از داستان بازی به ارزیابی عناصر گیم پلی ، گرافیک و موسیقی بازی بپردازیم.

بازی درباره ی شخصیتی به اسم امیلی نایت می باشد که در حال رفتن به مصاحبه ی ٰشغلی می باشد و ناگهان یک تصادف تمام آرزو های او را به هم می ریزد. در دنیای سایبرپانکی ای که بازی در آن جریان دارد یک سری اتوبوس اتوماتیک هستند که وظیفه ی حمل و نقل عابران را بر عهده گرفته اند و از آن جایی که هوش مصنوعی آن ها پیشرفته است معمولا تصادف نمی کنند و به همین موضوع این تصادف کمی مشکوک به نظر می رسد.

امیلی بعد از این که همه پیاده شدند نگاهی به فرد مقتول می اندازد و آنجاست که ماجرا همینطور عجیب و عجیب تر می شود. او یکی از مخالفان استفاده از هوش مصنوعی بود که برای یکی از شرکت های بزرگ این حوزه فعالیت می کرد. وقتی که داشت برای شرکت خطر آفرین می شد رئسای آن محل تصمیم گرفتند تا او را اخراج کنند و این کار را کردند و حال این فرد طی یک تصادف کشته شده است. باقی ماجرا نیز به حل کردن این پرونده مربوط می شود.شخصیت پردازی افراد موجود در بازی و همچنین داستانی که در طول تجربه ی شما روایت می شود بسیار جذاب می باشد و این تمام  چیزی هست که یک بازی رمان بصری به آن احتیاج دارد.

گیم پلی بازی مانند اکثر بازی های این ژانر می باشد و بیشتر به انتخاب دیالوگ و کار های این چنینی خلاصه می شود. البته یک سری نکاتی در بازی وجود دارد که خیلی از دیدنشان خوشحال نشم. یک سری رمز کامپیوتری در بازی هست که باید آن ها را هک کنید و ظاهر آن دقیقا یک کپی پیست از ترمینال های هوشمند بازی Fallout 4  و من هم از این موضوع که بازی از چنین مکانیکی استفاده می کند ناراحت نیستم و مشکل اصلی من آن است که بازی آن را به طور کامل وارد بازی کرده است و بهتر بود که حداقل ظاهر آن را عوض می کرد.

گرافیک و اتمسفر بازی بسیار خوب می باشد و جزئیات محیطی نیز بسیار خوب می باشند. یک سری باگ در بازی دیده می شود که ممکن است آزار دهنده ظاهر شود ولی در کل مشکل چندان زیادی در بازی وجود نخواهد داشت. موسیقی بازی نیز طراحی خوبی دارد و از طرفی صداگذاری نیز در حد و اندازه ی یک بازی رمان بصری با کیفیت می باشد و تمامی این عوامل دست به دست هم داده اند که یک بازی خوب را تحویل مخاطب دهند.