نقد و بررسی Big Rumble Boxing: Creed Champions

امروز قصد داریم تا با یکدیگر نگاه ویژه ای داشته باشیم به عنوان Big Rumble Boxing: Creed Champions. تقریبا همه ی ما نام راکی بالبوآ را شنیده ایم، حتی شاید بهتر است بگویم همه ی ما فیلم های راکی و کرید را دیده ایم، حتی اگر سال انتشار برخی از آن ها قبل از سال تولدمان باشد، با این حال سری فیلم های راکی یکی از پر طرفدار ترین فرانچایز های دنیا و بخصوص در داخل ایران بود، پس از آن نیز ادامه این فرانچایز به دست سری فیلم های کرید افتاد و نقش اصلی آن از سیلوستر استالونه به ادونیس کرید تغییر پیدا کرد، در تمام این سال ها شخصیت های زیادی را در قالب این فیلم دیده ایم و پس از انتشار یک عنوان برای واقعیت های مجازی، امسال Big Rumble Boxing: Creed Champions آمد تا ما را با خود به دنیای راکی و کرید برده و شور و شوق همان مبارزات را  برایمان تداعی کند. بازی برای سیستم رایانه های شخصی و همچنین پلتفرم های Nintendo Switch , Playstation 4 و Xbox One به انتشار رسیده است.

بازی روایت داستانی خاصی را در بر نخواهد داشت، کمپین یا حالت داستانی منسجمی نداشته و شاید بزرگترین ایراد بازی در همین نقطه باشد، درست است که مقایسه عنوان Fight Night Champions با این بازی چندان درست و این دو عنوان از نظر سبک بازی بسیار متفاوت از یکدیگر هستند اما حداقل میتوانستند در ساخت یک روایت داستانی با یکدیگر شبیه باشند، هنوز هم یادم هست که چقدر با شخصیت Andre Bishop ارتباط نزدیکی پیدا کرده بودم، من و برادرم ساعت ها از وقت خودمان را پای کمپین بازی Fight Night میگذراندیم و این به قدری لذت بخش بود که ارزش تمام آن ساعت ها را داشت، مبارزه ی مرگبار پایانی با آن Isac Frost لعنتی، یک روز کامل برای شکست دادنش وقت صرف کردیم.

با شنیدن نام Big Rumble Boxing: Creed Champions در واقع ناخودآگاه توقع وجود چنین حالت داستانی را از بازی داشتم و از آن جا که تمامی شخصیت های بزرگ این سری لایسنس یا مجوز حضور در بازی را داشتند، بازی پتانسیل بالایی را برای وجود یک قسمت داستانی منسجم در خودش میدید، اما از عدم وجود این قسمت بسیار نا امید شدم، با این حال هنوز هم بازی سعی در ایجاد برخی کشش ها برای انجام بازی به صورت تک نفره را دارا خواهد بود. بازی از 20 شخصیت تشکیل شده است که در ابتدا فقط 10 نفر از آن ها در دسترس هستند. شما باید با هر یک از شخصیت های درون بازی قسمتی به نام Arcade Mode را شروع کرده و مسابقات آن را به اتمام برسانید تا بتوانید شخصیت های جدید و همچنین لباس و برخی شخصی سازی ها را برای بازیکنان باز کنید.

بازی علی رقم استفاده از شخصیت های اصلی فرانچایز های سینمایی هیچ ایده ای برای ساخت یک حالت داستانی منسجم نداشته و این برای عنوانی که نام دو سری محبوب راکی و کرید را با خود یدک میکشد نکته منفی چشم گیری خواهد بود.

اما در این میان هنوز هم گیم پلی حرف اول را خواهد زد، بازی یک عنوان آرکید از مسابقات بوکس محسوب خواهد شد، در واقع بیشتر از اینکه بازی شبیه به یک عنوان ورزشی مانند UFC و همان عنوان Fight Night باشد و به عنوان یک شبیه ساز شما را وارد مسابقات کند، در واقع یک عنوان مبارزه ای محسوب شده و شباهت بالاتری به عناوینی مانند Tekken و Street Fighter خواهد داشت. با این وجود این مساله چندان هم بد نیست، در واقع شاید حتی به یک نقطه قوت برای بازی نیز تبدیل شود، چون همه ی ما انتظارات خاصی را از شخصیت های محبوب این سری داشته ایم، در واقع حتی فیلم های آن ها نیز کمی آرکید به نظر میرسند تا شبیه ساز، پس چرا بازی اش اینطور نباشد؟

همین المان شما را وارد مسابقات بسیار سرگرم کننده ای خواهد کرد، البته باید به این امر توجه داشته باشید که هنوز هم وجود استراتژی در بازی بسیار مهم و در بیشتر اوقات تعیین کننده خواهد بود، شما یک نوار HP یا سلامتی دارید که با خالی شدن آن بر روی زمین خواهید افتاد، ضربات شما از مشت های عادی تا حرکات هماهنگ برای کمبو و همچنین ضربات ویژه دسته بندی خواهند شد، مانند ضربات مشت راکی بالبوا که حریف را تا پای مرگ میکشاند. اما باید به این امر دقت کنید مهم ترین چیز برای بازی جای خالی و دفاع کردن است، شما اگر بتوانید برخی از ضربات سنگین در بازی را جای خالی بدهید نوار ضربات ویژه تان بسیار بیشتر از ضربه زدن به حریف پر خواهد شد، همچنین تنها راه برای مقابله با کمبو ها هم همین جای خالی دادن است که امکان بدل زدن به حریف را بالا خواهد برد.

بازی در ایجاد فضا و اتمسفر مناسب نیز بسار موفق ظاهر شده، جلوه های گرافیکی بسیار خوب بوده و طراحی شخصیت های مختلف فوق العاده هستند، از راکی تا بنجامین، آپولو و آدونیس کرید و باقی مسابقه دهندگانن، تمامی آن ها جزییات خوبی را از سمت طراحان دریافت کرده و با وجود موسیقی های اصلی بازی و همچنین تماشاگران بسیار پویا کنار رینگ، بازی شما را برای یک مسابقه واقعی و نوستالژی فرا میخواند.

در نهایت اما  شاید انتظارات من برای یکی از بزرگترین فرانچایز های مبارزه ای سینما بیشتر از Big Rumble Boxing: Creed Champions بود، اما بازی هنوز هم خوب و تجربه آن سرگرم کننده است، مخصوصا برای کسانی که بازی را به صورت دو نفره اجرا خواهند کرد، بازی متاسفانه سیستم آنلاین نداشته و شاید ممکن است در حالت تک نفره هم کمی کسل کننده شود، اما تمامی این موارد دلیل بر بد بودن کامل بازی نیست و هنوز هم برای طرفداران این سری یک امر واجب و برای سایر مخاطبین یک بازی سرگرم کننده محسوب میشود.